3. Bölüm

52 9 2
                                    

Bedenimi saran panik dalgasıyla ne yapacağımı kestiremedim . Yerde baygın halde yatan kızı kucakladığım gibi ilerde ki bahçe kapısına yöneldim . Bahçe kapısından geçip evin kapısına ulaşınca ayağımla bir kaç kere kapıyı tekmeledim . Başımı kucağımda ki yüzü beyazlaşmış kıza çevirdim , gerçekten kötü gözüküyordu . Acaba hastaneye mi gitseydik ki . Neyse biraz bekleyelim bakalım kendine gelmezse hastaneye götürürüm diye  düşünürken Araf 'ın kapıya gelirken homurdandığını duyuyordu . Bide o vardı dimi ona da şimdi bir saat hesap verecektik , Araf çok değişik bir çocuktur . Bebeklikten beri beraberdik , kader ikimize de aynı oyunu oynamış ve ailelerimizi elimiz den almış . Ailelerimizin yakın olaması bizi birbirimize daha çok bağladı hiç kopmadık . Biz birbirimize aile olduk tabi birde , Ayşe Sultanımız var . Neyse biz konumuza dönelim . Dediğim gibi değişik bir çocuktur n araf ne zaman neye ne tepki verecek pek belli olmuyordu ...

Kapıyı açtığın da tam bir şey söylemek için ağzını açmıştı ki sinir den kasılan yüzü kucağım da hala baygın yatan kıza kayınca bu sefer yüzün de şaşkınlık duygusu el vermişti . Bu durum dan faydalanıp bir şey demesine izin vermeden

E:'' Tamam ilk önce bir içeriye geçelim anlatacağım .''

A:''Tabi kide anlatacaksın kurtulabileceğini mi sandın .''

Başımla onaylayıp sıkıntılı bir nefes verip  içeri geçtim , ona anlatacaklarımı ilk önce bir süzgeçten geçirdim , Evet Arafla pes oynayacaktık içecek bişeyler almak için büfeye giderken 'KaçaK' la tesadüfen tanışmış bulundum . Evet ona kaçak diyorum çünkü o kadar konuşma arasın da ismini ne sormak aklıma geldi nede o söyledi . Zaten şuan bu o kadar da önemli değildi .

A:''Hayırdır seni büfeye yolluyoruz kucağın da kızla dönüyorsun ne iş .''

E:''Farkındayım sana saçma gelecek ama anlatınca bana hak vereceksin olay biraz tuhaf ama ... ''

A:''Anlat ta biz de bilelim şu tuhaf olayı '' tuhaf kelimesine yaptığı baskıyla .

Nefesimi bıkkınlıkla dışarı verip olayı baştan sona anlattım . Tahmin ettiğim gibi bana hak vermişti. Şimdi ki işim de içeride ki kaçağa bakmak . Bıraktığım gibiydi , üstüne bir pike örtüp dışarı çıktım . İçeri geçtiğim de Araf ta ayaklanmıştı. Normal de bendeydik bu akşam ama durum dan dolayı gitmek istemiş . 'Kal' desem de dinlemedi .

Ben de vakit geçirmek için televizyona baktım , odaya geçerken misafir odasın dan gelen sesle hafifçe kapıyı araladım , gece lambasından sızan cılız ışık yüzüne vuruyordu . Yanına yaklaştığım da pikeyi sıkan elleri , ve dudaklarından fısıltı halin de dökülen kelimeler pek anlaşılmasa da gördüğünün rüya olmadığı kesin di . Daha fazla bu durum da kalmaması için hafifçe dürttüm . Elimi çekmek için hamle yapacağım sıra da elimi öyle bir tuttu ki ne olduğunu şaşırdım . Dudaklarından bu sefer dökülen şeyi anlamıştım ama 'GİTME' demesiyle olduğum yer de kala kaldım .

Ne yapacağıma karar veremesem de hala elimi mengene gibi tutan eline bakınca kalmamın sorun olamayacağını düşündüm . Yanındaki boşluğa oturup dalmasını bekledim . Yaptığım bir kaç hamlede elimi daha sıkı kavrayınca bunalmaya başlamıştım artık . Işi gücüm yok birde bunlarla uğraşıyordum . Başımın ağrısı  baskı yapmaya başlayınca yanındaki boşluğa kıvrıldım ben de . Dakikalar süregelen bekleyişin ardın dan onun eli gevşerken benim de göz kapaklarım gevşemeye başladı ve kendimi uykunun rahat kollarına bıraktım ...

Gerisi bir kaç güne gelecek umarim begenirsiniz ...

KAÇAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin