Odaya geçip, hıçkırıklarımı durdurmaya çlısıyordum...
Telefonu alıp, mesaj attım..
"Annem herşeyi oğrendi.. Bişeyler yap yalvarırım"
"Gerçekten mi? Aşkım sakin ol.. Annenin numarasını gönder arıyip konuşiyim hadi"
"Saçmalma olmaz"
Annemin numarasını verirsem.. Annem deliye dönerdi..
"Tamam ev numarısını ver.. Ben isimden arayıp buldun derim.. Hadi"
"Peki" diyip, ev numarasını verdim.. Ve bi kaç dakika sonra Telefon çaldı..
Annemin "Aleyküm selam" dediğini duydum sadece.. Diğer odaya geçip, konuştu.. Cesaretimi toplayıp, odaya geçtim.. Koltukta oturmuş konuşuyordu.. Sevgilimle..
"Bakın siz küçüksünüz kimler karşınıza çıkacak kimbilir şimdiden birbiriniz kandırmayın.. Sevgi aşk boş.. Bunları yaşayacak yaşta değilsiniz.. Benim kızım daha çorba yapmasını bilmez ne evliliğinden bahsediyorsun.. Arama bi daha onu babası duyması yoksa kötü olur.. Meleğe de bunu ankatacağım.. Bu olay burda kapansın.."
Ağlamktan sesim kısılmıştı.. Ne kadar kolaydı annem için benim aşkımı hiçe saymak.. Telefonu bana uzatıp, "senle konuşacakmış al konuş hemen kapat.."
Telefonu alıp koltuğa oturdum.. "Bitanem.. Sakin ol tamam mı? Okul bitsin ben seni alıcam.. Karım olacaksın.. Herşeyin olacaksın.."
"Peki.." diyebildim sadece ağlayarak..
"Burdan hastahaneye gidiyorum. Burnum yine kanıyor.. Üzülme bi yolunu bulup seninle iletişeme geçicem.. Seni seviyorum"
Ve son sesini duyuşum...
Annemin ağlaması, benim hıckırıklarım.. Dünyam bi anda ters düz olmuştu.. Hayatım kararmıstı.. Nefes alamıyordum.. Ve tek sebebi Yasemin abla idi... Sadece o..
Hatımı kıtacaktı annem.. Kırmadan sonkez mesaj attım.. "Muhammed. Nasil oldun?"
"İyim bebegim sen nasilsn?"
"Berbat.. Hatii kiracagım"
"Tamam face şifremi vereceğim.. Faceye gir ordan konuşalim.."
"Peki" diyip, msn ve sifresini aldım telefonuma kaydetim hattımı kirdim.. Annem de emin olmak için başımda bekledi.. Yeni hattı bayramdan sonra alırız diyip erteledi..
Ve kurban bayramı..
Her yıl düzenli olarak kurbani köyde keserdik.. Melek teyzede o köyde yaşardı.. Köye gittimiz gün annem beni alıp Melek teyzelere götürdü.. Odaya girip yalnız kalmayı, bekledik..
"Melek, senin yiğenin varmıs Muhammed"
"Evet hayırdır?"
"Anlat Ebrar.." dedi annem sertçe..
Melek teyzeye bakarak.. Başladım konuşmaya..
"Muhammedle sevgiliydik... Ama annem ogrenince bitirdik.. Ve o hasta..."
"Ne hastası?" dedi Melek teyze şaşkınlıkla
"Kanser.." dedim üzülerek.
"Ebrar.. Muhammed çok yalancı inanma.. Seninle birlikte bir çok kizla konusyor.. Kanser falan degil.. Babasini arayıp telefonunu elinden aldırıcam.. Uzulme artık ve inanma ona.."
Tüm konuşmalar hayal meyal kafamda döndü.. Herşey yalan olamazdı.. Bu olamazdı.. Hayatım bitmişti.. Herşey bitmişti.. Bayram bana ölümdü...
Bayram bittikten sonra eve geldik.. İlk işim yeni hattımı takıp, facebook'a girmekt.. Verdigi siferyi girip, mesajlara girdim..
Şerife ışık adinda bi kızla konusuyordu..
"Sevgilimm seni seviyorum.."
Bu yazıyı gördüğüm an dona kalmıştım.. Bana söyledigi tüm yalanları bu kızada söylemişti.. Ve beni aldatmıştı...
"Allah kahretsin seni asla mutlu olma.." yazıp çıkmıştım.. Ve o gün .. Öldüm..
Nefes alamıyordum.. Yaşayan ölüden farkım yoktu.. Faceye tekrar gormeyi denedim ama.. Sifreyi degistirmisti.. Ve tüm o büyük Aşk.. Böylece sessiz sedasız.. Bir elveda demeden bitmişti..
Gidiyorum demeden.. Gitmişti.. Bana bırakarak tüm acı gerçekleri...
