After a few turns and walks nakita ko na rin yung playground. I was really excited dahil halos ilang taon na rin ang lumipas nang huli akong pumunta doon. It was still there but it looked really old wala na atang naglalaro dun. Sira-sira na rin lahat ng mga palaruan including the monkey bars and sandbox.
I sigh dahil lahat nga pala ng bagay lumilipas at ang alaala lang ang hindi kumukupas well siguro pagtanda.
Pumunta na ako sa loob ng playground and I felt really nostalgic. Everything is starting to comeback on my brain para bang nagkakaroon bigla ng flashback at nakaramdam ako ng kasiyahan dahil dito ko naranasan magkaroon ng kaibigan I mean mga kaibigan I almost forgot British Boy.
Madalas akong iwan ni Dad dito sa playground dahil may pupuntahan daw sila ni Mico but I know na magmamall lang sila at magbobonding. And I don't really care that time dahil bata pa ako and this playground was really beautiful and I want play here forever.
Siguro iniintay muna nila na magkaroon na ako ng sapat na pag-iisip para isisi lahat ng nangyari kay Mama.
I was building a sand castle at that time na di ko naman magawa at dahil nga madaling mafrustrate ang isang bata I decided to make a sandwich instead. Sinubukan ko namang lasahan pero ang maiba ang lasa lasang buhangin.
Kaya naiinis ako sa lasa nung sandwich ko at umalis na dun sa sandbox at naghanap ng bagong paglalaruan.
Hanggang sa kahahanap ko nakakita ako ng bata ng puti ang buhok talagang sobrang puti ng kanyang buhok na kumikinang na sa araw. Sinusubukan niyang tumawid dun sa Monkey Bar pero di niya makaya.
Sa sobrang curiosity ko naman dahil nga puti yung buhok nung bata lumapit ako sa kanya nung nakababa na siya dahi mukhang napagod na sa pagtry at hinawakan ko yung buhok niya. Malambot naman.
"Hey what are you doing?" tanong niya sakin. It was Australian accent I still remember his soft voice. Siguro nga one thing that attracts me is the accent.
"Tinitingnan ko lang kung uvan etong buhok mo." I remember telling him 'uvan' dahil namali ata ako ng rinig sa katulong namin nung pinag-uusapan nila yung matandang katulong namin.
"What? Uvan?" tanong niya sakin na mukhang nalilito.
"Yeah Uvan." I told him with lots of confidence.
"Hey Uvan's is not my name."
"Yeah dahil kulay puti yung buhok mo."
"I don't understand you?"
"She told you that you have a white hair?" biglang may dumating na bata. This time it was British Accent. Eto naman kulay dilaw ang buhok na mas kumikinang sa araw.
I wonder kung kumikinang din yung buhok ko araw.
"Then what's the matter with that." Tanong niya kay British Boy
"Because she thought you are already old."
"No I'm not old." He told me
"Pero bakit puti yang buhok mo?" I asked him
"Why is your hair white?" tinatransate naman ni British Boy
"It's because my hair is platinum blond." He told me
"Ah okay." Pero di ko talaga naintindihan yung platinum blond.
Nag-usap kaming tatlo ng kung ano-anong bagay para kaming may meeting. Triumvirate kumbaga at ako ang leader. Talagang nakatayo pa kami at nakabilog habang naguusap na parang seryosong-seryoso. Napapangiti tuloy ako ngayong naalala ko yun.
Hanggang nagkaroon ng contest kung sinong makakatawid ng monkey bar magiging Prinsipe ko. Alam ko masyadong cliché nayun pero para sa isang batang babae na palaging nagbabasa ng princess books dream nila magkaroon ng prinsipe.
BINABASA MO ANG
Some Things Change
Ficção AdolescenteChange means to become different. But unfortunately for Samantha Radufe the word change has been so distant and rare. Mistreated at their house and bullied at school Samantha waits for the things to change, too be good to be exact. What if Some Thin...
