Zengin fakat sade hayatımda değer verdiğim tek şey ailemdi şu an yanımda olmayan ailem. Annem Viyanalı babam ise Türk idi. Onları 5 yıl önce bir kazada kaybettim.
Viyana'ya, şirketleri için yola çıkmaları gerekiyordu. Uçak havalandığı sırada korkunç bir patlama oluştu. İçeri gizlice bomba koyulduğu iddia ediliyordu.
Ben o esnada hiçbir tepki veremedim. Sadece kendime sorular yığdırıyordum.
O yılım büyük tramvayla geçti. Fakat yalnız ağlayıp kendini odaya kapatmak hiçbir şeyi geri getirmezdi.
Şu an 18 yaşında, lise son sınıf öğrencisiyim. Bir tek ben ve köpeğim birbirimizi kolluyoruz.
" Kiara sen atölyeye önden git. Az sonra gelicem."
" Tamam. Sen devam et."
Evet adım Kiara Çisil Korol. Annem ve babamın özenerek seçtiği bana ait olan tek şeyim... tek şey. Bu söz her zaman canımı yakmıştır.
" İçeri gel Kiara. Seninle resmin hakkında konuşmak istediğim bir şey var."
" Hemen geliyorum."
Nesrin Hoca yanında rahat hissettiğim biriydi. Kendimi ve duygularımı dile getirdiğim içimdeki karmaşık duyguları bastırabildiğim sanatı benimle birlikte paylaşan çok saygı duyduğum bir insandır.
"Buyurun."
"Nefes kesici bir resim fakat insan resme baktiğı an resmeden kişinin hüznünü direk anlar. Senin hüznü dile getiren bir resim yapmak istemediğini sanıyordum." Haklıydı.
" Doğru söylüyorsunuz ama resmi yaparken kendi duygularıma engel olamadım. İçimdeki gizemli sesler savaş açmıştı.Sonuç olarak ortaya bu resim çıktı."
"Kesinlikle harika bir resim sadece bunu kullanmak isteyip istemediğini sormak istedim."
" Kullanmanizi istiyorum hocam. Tabi sizin için sorun değilse."
"Emin olabilirsin."
" İzninizle."
Ve benim çizimlerimi severek resmettiğim gizli bir yerim vardı. Orası ailemin ve benim buradaki en sevdiğimiz yerdi. Değerli seramız...
Bir pazar sabahı köpeğim Maya ve ben yürüyüşe çıktık, gece yürüyüşü. Dışarısı gece daha kalabalık olduğu için rahatlıkla çıkabiliyordum. Fakat sera yolu biraz ürkütücü olabiliyordu.
Oraya yaklaştığimda Maya ciddi bir şekilde havlayınca telaşlandım. Sera insanların kolayca bulabileceği bir yerde değildi. Yerini birtek annem,babam ve ben biliyorduk.
Seraya vardığımda açık olduğunu gördüm. İçeride biri var...
Aşağıya yavaş bir şekilde indim. İçeri girdiğimde muazzam bir melodi ve görüntü vardı...
Merhaba arkadaşlar birinci bölümü kısa yazarak başladım fakat ileri bölümlerde uzatıcağım.
Umarım beğenerek okursunuz. Yorumları unutmayın lütfen.Medya Kiara.:))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sera Büyüsü
عاطفية"Minik bir tohum düşer kalbin ortasına,yeşerir büyülü melodiyle. Dinle!..Duyabiliyor musun?"
