Keeping Love (Short Story)

Keeping Love .2

Ang dami ko nang naranasan kahit na 16 years pa lang akong naninirahan sa mundong ito. Pero hindi ko akalain na maiinlove ako sa taong ito. Sa una ay crush ko lang siya but I didn't know that I will love him that much. Nagkafirst love na ako and syempre as usual, lagi akong nasasaktan. Pero hindi ko alam na ganito kasakit ang mararanasan ko sa second love ko. Naranasan niyo na bang magtapat at MANGLIGAW sa isang lalaki? Oh yes. Tama ka. Nanligaw ako sa kanya. Pero through chat lang naman. At alam niyo ba? Syempre hindi pa. Ang tagal nang lumipas pero hanggang ngayon iniisip ko pa rin at nagtataka ako sa sarili ko kung bakit ko nagawa ang bagay na iyon. But i'm sure kayo din naman diba? Kapag mahal mo talaga ang isang tao, go ka lang nang go. Hindi mo na iisipin kung anong mangyayari basta't magawa mo lang ang gusto mo. At dahil nga gustong gusto ko siya, nasabi ko ang mga salitang hindi ko akalain na masasabi ko. Gusto niyo bang malaman ang pag-uusap namin? Or let we say pakikipag-usap ko? Bakit? Alamin nyo na lang. :)

----Flashback(again)----- ^_^

(Convo in Facebook) Eto yung time na nagkikita pa kami.

Me: Hi :D

Christian: Bakit?

Me: hmm.. wala lang. Anong ginagawa mo?

Christian: Madami akong ginagawa.

Me: Ahh sorry. Baka nakakaabala ako.

Christian: Hindi naman.

Me: Ahh ok :)

*seen

Aw. </3

Me: Hmm.. nakapagenroll ka na?

Christian: Oo. Ikaw?

Me: Hindi pa nga eh. Gusto ko sana sa la salle kaya lang mahal kasi. Haha

Christian: Ahh.. bakit naman? Nakapag-entrance ka na nga diba?

Me: Oo nga. Kaya lang mahal nga kasi.

Christian: Ahh.. okay lang yun. Matalino ka naman eh. Kayang kaya mong makakuha ng scholarship :)

Oh my. Matalino daw ako? Hihihi. <3

Me: Hahaha

Trivia: Kapag tawa lang ang nireply mo, it means.. kinikilig ka ;)

(Farewell Party)

Tapos na yung program at nagyayakapan na ang lahat.

Christian: (lumapit siya sakin) Mamimiss mo ba ako?

Oh. My. G. Is it real? Siya ba talaga itong kumakausap sakin?

Me: Hindi.

Christian: (sad face)

Oh. My. G. Nalungkot siya. Hahaha

Me: Hindi kasi magkikita pa tayo.

Christian: (happy face) *then niyakap niya ko.

Oh. My. G. !!!!!

Kilig much!

Hahahaha!

(After Graduation)

For your info, i will just tell you a short story about sa nangyari sakin. Nagkadepression ako. Nawala ako sa honor nang dahil doon. Puro negative thoughts ang pumapasok sa utak ko. Iniisip ko palagi na hindi ko deserve na gumraduate. Dahil sobrang bababa ng grades ko. But I'm thankful dahil mababait ang teachers ko. They give me a chance and yun, pinagraduate nila ako. So that's all. Hihi.

Convo again in Fb:

Me: Hey Christian :)

Christian: Yes?

Me: Hmm.. wala lang. Namiss lang kita

Christian: Ahh ok

Me: Ay yun lang? Hindi mo man lang ba ako namiss?

Christian: Namiss kita. :)

Umay! Namiss niya daw ako oh. Nabasa niyo yun? Totoo yun! Hahaha charot.

Me: Yown. Yun lang naman hinihintay ko eh. Hahaha Kamusta ka na pala?

Christian: Okay naman :)

Me: Ahh okay. Eh si Princess? Musta na kayo? (Siya yung crush niya)

Christian: No comment. Ayoko siyang pagusapan

Me: Ay baket? Mahal mo siya diba?

Christian: Diba sabi ko sayo ayoko siyang pagusapan.

Me: Ay galit na yan. Pero alam mo ba kung sino love ko? Hahaha

Christian: Sino?

Me: Nagsisimula sa letter i

Christian: ahh

Me: Wag ka maingay ahh sayo ko lang ipagsasabi.

Christian: ok.

Me: Hihihihihihi i'm shy..

Christian: Hahaha

Me: Hmm.. payag ka ba pag ikaw ang destiny ko?

*no answer

Me: Hey. Ano payag ka?

*no answer again

Me: Uy. Ano nandyan ka pa ba?

*again, no answer

Me: Huy.

*finally he replied.

Christian: (like sign)

----to be continued----