UZAYLI PRENS

7. Bölüm

Salona girdiğimizde Buse bize doğru yürümeye başladı.Bu kızın bakışları insanı ürpertiyordu.Beni baştan aşağıya süzmüştü.Ama bende pis bakışlarımı ondan esirgememiştim.Uzay'ın yanına gelip ona yılışmaya başladı ama Uzay onu ittirmişti.
-Buse lütfen bırak.
-Uzay noldu?
-Biz şey Alara ve ben...
Susmuştu.Neden?
-Evet siz?
-Biz...
-Siz ne Uzay ne?
Ben lafa karışmasam onu konuşacağı yoktu.
-Biz çıkıyoruz Buse.
-Ne?
-Evet işte duydun Buse.
Bunu dedikten sonra Uzay'ı elinden çekerek Buğra ve Aslı yanına götürdüm.
-Selam Buğra.
Buğra'nın gözleri ellerimize kaymıştı.
-Vay vay vay!Yeni çocuk şimdi eski sevgilime sen mi sahip çıkıyorsun?
Uzay bana bakarak konuştu:
-Alara gidelim şurdan.Beni şununla muhattap etme.
Buğra'ya son kez bakarak girmiştim.Hâlâ Aslı'nın elini tutuyordu.Aslı da ona sarılıyordu. Lanet olsun!Aslı'dan nefret ediyorum.
-Bu pislik herifin neresini seviyordun anlamadım?Seninle işi ciddi bile değilmiş.
-Nerden biliyorsun be?Onu da mı bir bakışta anladın.Komik.Buğra beni seviyordu.Sadece...
-Sadece ne Alara?O bir pislik.Kısa ve net.
-Aslı kafasını karıştırmış o kadar.
-Belki Aslı ile aylardır flört ed-
-Kes şu konuya.Ben yeterince bilgiye sahibim. Bana akıl verme.Bir gündür okuldasın ve herkesi tanıyormuş gibi konuşma.
-Tamam sustum oldu mu?
-Oldu.
-Ben gidiyorum burası beni baydı.Yarın için iyi bir uyku çekeceğim.
-Hey beni bekle.
Masanın üzerinden çantamı kapıp Uzay'ın koluna girdim.
Eve geldiğimizde Buğra odama doğru yürümeye başladı.
-Nereye gidiyorsun Uzay?Herhalde misafir odasın yerini bilmiyorsun.Tabikide bilmiyorsun.
-Hayır odana gidiyorum.Dipteki oda değil mi?
-Evet ama sen odamda kalmayacaksın.Ben odamda kalacağım sense üst kattaki misafir odasında kalacaksın.
-Alara bunu kabul etmiyorum işte.Beraber kalalım işte.Görende aynı yatakta yatacağız zanneder.Ben kanepede yatarım.
-Uzay saçmalama,istemiyorum.
-Ama böyle şeyler yapmadan önce şu anlaşmamızı bir düşünsen.1 ay zaten.
-Lanet olsun!Neden benim odamda kalmak istiyorsun ki?
-Bilmem.
-Ama dur ben anlayabiliyorum.Beni gıcık etmek istiyorsun.Sırf sana ihtiyacım var diye ve Buğra'yı ulaşmamın tek yolu sen olduğun için de bana hep böyle davranacaksın.
Uzay bir anda susmuştu.Sussun tabi patavatsız. Odama geçip kapıyı hızla çarptım.Çok sert tepki vermiştim ama Buğra ile son yaşadıklarım.Ondan sonra Uzay'ı alamazdım.

Sabah alarm çalmadan kalkmıştım.Mutfaktan tıkırtılar geliyordu.Mutfağa gittiğimde Arda'nın kahvaltısını yaptığını gördüm.
-Abla annem ne zaman gelecek?
-Kafana bir şey mi düştü Arda?
-Hayır sadece annemi özledim.6 aydır evde değil.
Arda bu sefer gerçekten üzgündü.Onu ilk defa böyle görüyordum.Zaten annemde ilk defa bizden bu kadar uzaklaşmıştı.
-Arda annem biraz geziyor ne olmuş yani.Biz varız diye eve mi tıkılsın kadın.Değil mi yani?
Hem zaten yakında gelir,yani olabilir.
İnsanları hiçbir zaman doğru düzgün teselli edememiştim zaten.
-Hayır abla onun ne zaman geleceğini sen de bilmiyorsun.Erkek arkadaşıyla geziyor ve onu bizden bile seviyor.Babam ondan ayrıldığı için de bizden de tiksiniyor ve bize böyle acı çektiriyor.
-Arda saçmalamayı keser misin?Annem bizi o zengin pislikten daha çok seviyor.
Yanına gidip ona sarılmaya çalıştım ama beni ittirip odasına çıktı.Arkasından çaresizce bağırmıştım.Sonra odasının kapısını çarptığını gelen sesten anladım.Yukarı çıktım ve Uzay'ın odasına girdim.Hala uyanmamıştı.Onu uyandırmalıydım.
-Uzay.
-Hııı.
-Kalkasana.
-Ya 5 dk daha.
Gözleri kapalı konuşuyordu.
-Hayır olmaz hadi kalk.
-Ufff.
-Uzay sana diyorum.
-Sen bi susmaz mısın?
-Hayır efendim susmam.Sen kalkana kadar da susmayacağım.
-He he.
-Şimdi suyu getiriyorum bak.
Uzay'dan cevap gelmeyince banyoya gittim ve bir tasa su doldurdum.Odaya geri geldiğimde ayaklarını yataktan sarkıtmış oturuyordu.
-Bakıyorum yaptığımı anlayınca hemen kalkmışsın.
-Maalesef.
-Ama şimdi ben bu suyu boşa mı doldurdum?
-Bilmem ona da sen karar ver.Benim sonuçta isteklerimi söylemem seni sinir ediyor.
-Saçmalama.Dünki olayın bununla alakası yok.
Sadece-
-Ne ile alakalı olduğunu merak etmiyorum Alara.Şimdi eğer çıkarsan üzerimi değiştireceğim.
-Bana bu kadar ters davranma lütfen.Özür dilerim.
-Ne zaman çıkacaksın?
Onunla daha fazla konuşmadan odadan çıktım.
Kapının önünde onun giyinmesini bekliyordum.Dışarı çıkınca hemen önüne geçtim.
-Lütfen beni dinle.
-İstemiyorum.
-N'olursun.
-İyi madem anlat.
-Bak belki sana saçma gelebilir ama benim için çok şey ifade eden bir gündü.O gün Buğra ile eve gelmiştim.Sonra odama çıktık.Yani o düşündüğün gibi bir şey olmadı.Yani biz beraber olmadık.Neyse bana odamda uzanırken son defa "Seni seviyorum." demişti.
Sonra uyumuştuk.Ve ben ondan sonra odamda kimsenin uyumasını istememiştim.Tabi sen o geldiğin gece uymuştun ama o bir istisnaydı.Bu konularda biraz hassasım.
-Gerçek bana bağırma sebebin Buğra mı?
-Evet öyle ama dün moralim de bozuktu.Ve sana patladım.Çok üzgünüm.Bir daha böyle bir şey olmaması için geleni yapacağım.
-Bir dahakine bana patlamamanı öneririm. Çünkü ben öyle hep alttan almam.
-Tamam.
Uzay'a sarıldım.Çok iyi biriydi.Ne kadar gıcık olsa da.O da kollarını bana sardı.
-Beni affettiğin için çok şanalıyım.
-Aynen öyle.
-Hadi aşağı inelim de kahvaltımızı yapıp okula gidelim sevgilim.
-Tamam aşkım.
-Aşkım mı?Uzaaay!Sakın bana okulda bana böyle söyleme.En tiksindiğim sözcük.Çok klişe.
-Sevgilim klişe değil mi?
-Aşkımdan daha mantıklı.
-Peki.
Kahvaltımızı yapıp okula gitmiştik.Aslında Uzay'ın yanına oturmayacaktım ama Buğra bizim sınıfta olduğu için bu en büyük şanstı.
Buğra bütün gün Uzay ile bana bakıp durmuştu.Çıkışta ben Uzay'dan önce çıkıp kızlar tuvaletine girmiştim.Uzay beni çıkış kapısında bekleyecekti.Ben aynanın karşısında kıyafetlerimi düzelttikten sonra kapıya doğru yöneldim.Ama biri benden önce açmıştı kapıyı.Buğra.
-Şşşşşşş!
-Ne?