21.37
Ja: Sei....
Ja: ....ja....
Ja: ....chyba....
Ja: ....zaraz....
Ja: ....umrę.
Wiadomość została wyświetlona przez sei'a.
Ja: Wiem, że to widzisz.
Ja: Jako że mogą to być moje ostatnie słowa, chcę abyś wiedział że cię kocham. Tak, jestem w tobie zakochana. Możesz mnie uznać za psycho-fanke. Możesz zrobić co chcesz. Ja i tak mogę za chwilę umrzeć. Wiem że to przeczytasz. Więc to zapamiętaj. Jeśli natomiast przeżyję, chciałabym żebyś mnie kiedyś spotkał. Mam taką nadzieję...
Użytkownik Sei pisze...
Sei: Wiem że ta prośba się spełni jak mi powiesz wreszcie kim jesteś. I nie udawaj.
Właśnie odkladałam telefon na półkę szpitalną. Kiedy to ekran mi się rozmazał. Spojrzałam jeszcze na pustą już kroplówkę. Potem ekran mi się urwał, słyszałam tylko długi pisk i szmery różnych osób. A potem pochłonęła mnie otchłań.
------------------------------------
Sorki że mnie nie było. Nie mam poprostu czasu. Rozdział krótki ale mam nadzieję że wystarczy. I pytanie do Was dlaczego ona jest w szpitalu? Piszcie dlaczego w komentarzu. Pozdrawiam i zapraszam do przeczytania mojej nowej książki "niemożliwe" mam nadzieję że się spodoba.
