Yüzünü Mıncırdığım

Ben Ben Oluyorum

Selam canlarım. Okullar da açıldı. Elimden geldiğince paylaşım yapacam. Zaten üç güne bir paylaşım yapıyorum. İnşallah beğeenirsiniz. Multide Berk ve Gül var. Onları bu bölüm hep birlikte tanıyacağız.
* Yaklaştım, yaklaştım, yaklaştım ve serin sulara atmak için kendimi bıraktım.*

Bıraktım, bıraktım da bir düşebilseydim. Birisi belimden tutup çekti. Ama ben düşmek istiyordum yaaaa. Mutlu olacaktım ölünce ben. Annemlerin yanına gidecektim. Bu hayatı yaşamak zorunda kalmayacaktım. Üzülmicektim. Şimdiki gibi ağlamıyacaktım. Yalnızlık gerçekten zor. Ve ben yalnızım. Mutsuzum. Üzgünüm. Ölseydim bunlar olmazdı değil mi? Ama ya yalnız değilsem. Ya mutlu olabilirsem?

Ağlarken arkamdakinin kim olduğuna bakmadan dönüp sarıldım. Buna ihtiyacım vardı. Buna çok ihtiyacım vardı.

Sarılmaya, birini hissetmeye, birinin yanımda olduğunu bilmeye ihtiyacım vardı. Aslında şuan sarıldığım kişi kim bilmiyorum. Ama sanki benim için önemli olacak. Öyle hissediyorum. Kafamı hafifçe kaldırıp kim olduğuna baktım. Ah gene bi aptal çocuk.-Ama yanında oldu o senin Sude- dedi Rıfkı. Haklı o olmasa... Belki de ben şimdi nefes olmıyor olacaktım. Hafifçe tebessüm edip bir adım geri çekildim. Hala onla arkadaş olmak istemiyordum. Olamazdım ki, hem ben iyi bir arkadaş olamadım ki. Ondan bırakmadılar mı beni. Aptal çocuğa dönüp

" Bak çok teşekkür ederim. Demin büyük salaklık yapmış olacaktım sen olmasaydın. Ama yapma, arkadaş felan olamaya çalışma benimle. Ben iyi bir arkadaş değilim ki. Hiçbir konuda iyi değilim. Ne iyi bir arkadaş, ne iyi bir sevgili,"

derince bir nefes alıp

" Nede iyi bir evlat. Ben bu konularda iyi değilim. Ondan herkes beni bıraktı. Yani boşuna benle arkadaş olma."

dedim ve arkamı döndüm. Yürümeye başladım. Sakinleşiyordum. Her zaman ki gibi yürümek bana iyi geldi. Yağmur durmuştu ve ben sırılsıklam yolda yürüyordum. Etrafımdakiler bana bakıyordu. Ben ise yere. Bir tane yaşlı teyze bana doğru geldi

" Yavrum, bak üşütürsün. Yazık canına. Evine git güzel bir duş al üstündekilerden de kurtul."

dedi. Teyzeye içten gülüşlerimden birini verip tesekkur ederek evin yolunu tuttum. Düşündüm, neden ben böyleydim. Aslında kendimden uzaklaştırıyordum insanları. Bilerek. İsteyerek. Korktuğumdan. Onlarında beni bırakmasından korktuğumdan. Dalgın dalgın düşünürken birisine çarptım. Tam özür dileyecekken kız bağırmaya başladı.

Kavgacı Girl(kg sjsjjsjd)" Lan kimsin sen bana çarpıyon? Kimsin kızım kimsin? Töbe ya bir günümü kavgasız geçirim diyorum olmuyor. Kavga bana geliyor."

S-"Pardon!"

Kg-"Al bide pardon diyor. Sensin donsuz lan. Göt."

S-"Bak kızım, bulaşma bana. Hadi eyvallah."

Kg-"Bulaşırsam nolur lan? Bir bok mu yapabileceğini sanıyorsun sen?"

Ah bu kız bağırdıkça herkes bize bakmaya başladı.

S-"Kavga mı istiyorsun? Gel o zaman."

dedim ve bana doğru gelmeye başladı. Saçımdan tutacak sanarken yumruk attı. Ohoo o zaman bu kız lokma. Boxda çok iyiyimdir sjsjsj. Attığı yumruktan kaçtım ve elini tutup çevirdim. Ve

"Kızım bana bulaşmamanı söylemiştim. Şimdi bay bayyy."

dedim ve seri adımlarla eve doğru yürümeye başladım. E hala ıslağım kurulanmam lazım.