My angel

-4-

In het hotelletje nemen we twee kamers naast elkaar, en lopen erheen. We spreken morgen af om kwart over acht in het restaurantje beneden.
Het kamertje is klein en heeft maar één tweepersoonsbed, een badkamer met een douche en wasbak, een klein keukentje en een wc.
Ik plof neer op het bed en doe even mijn ogen dicht...
Als ik mijn ogen weer opendoe is het opeens al acht uur in de ochtend.
*** denk ik, nog maar een kwartier en ik moet beneden zijn!
Ik neem een snelle douche, kleed me aan, poets mijn tanden en pak mijn tas, want we moeten al om 09:00 uit de kamers zijn, en loop de deur uit.
En alweer bots ik, dit keer tegen een half renende Laila op, en liggen we allebei op de grond...
We lachen en staan weer op.
"Allebei een beetje haast om op tijd te komen zie ik?" Zegt ze grinnikend.
Ik lach en we lopen samen naar het restaurantje.
We nemen allebij een kom met yoghurt en wat fruit en Laila neemt er nog een ei bij, ik vind het een rare combinatie maar zij vind dat blijkbaar heel lekker.
We gaan samen bij een tafeltje aan het raam zitten waar we uitzicht hebben op de straat.
"Waar zullen we zo gaan staan?" Vraagt Laila.
"Ik heb gister even rondgekeken en mij lijkt die ene straat wel het handigst, want daar komen veel auto's langs en hebben ze plaats om te stoppen."
"Ja oke, dat lijkt mij ook het beste."

We zijn klaar met eten en gaan bij de balie staan om uit te checken.
Als we uitgecheckt zijn lopen we het hotelletje uit.
"Zullen we even bij het oud papier kijken voor een stukje karton?" Vraag ik "Dan kunnen we daar de naam van het plaatsje waar we heen moeten op schrijven." Zeg ik.
"Ja dat is goed. Slim van je!" Zegt Laila vrolijk.
We lopen naar een container en graaien erin tot we een stukje karton hebben. Voorbijgangers kijken ons vies aan, alsof we een stel ratten zijn...
We lopen terug naar het hotteletje en vragen of zij een stift voor ons hebben.
"Ja hoor dat hebben we wel, één momentje alstublieft." Zegt de mevrouw achter de balie vriendelijk.
Ze loopt een deur binnen waar staff op staat wat personeel betekent.
Ze komt terug met een hele bak met allemaal kleuren stiften en zegt dat we de bak wel even mogen meenemen naar het zitje in de lobby, en hem zo dan maar weer even moeten terugbrengen.
We bedanken haar en gaan op de bank zitten.
Laila schrijft het plaatsje Hidalgo met een dikke zwarte stift op het kartonnetje.
We brengen de bak met stiften weer terug bij de mevrouw en zeggen haar vaarwel.

Hey heyy,
Hoe vinden jullie tot nu toe mijn boek?
Ik zou het heel leuk vinden als jullie reacties zouden willen plaatsen met misschien een paar tips of wat je ervan vind.
Sorry van de korte hoofdstukjes ik probeer meer te schrijven maar dat lukt nog niet echt haha

Liefss