4

7 Sarah

Okee, we hebben nu vier mensen voor het 'onderzoek'. Jake heeft net als ons een zwart tasje gekregen. We hebben vier mensen, wat kunnen we nu doen. En waar is die motor voor? Mijn ouders hebben gelooft dat ik bij June ging eten, maar ergens zit het me niet lekker. Ik draai me om, ik kan niet slapen. Een paar minuten geleden heb ik een berichtje op mijn smartwatch ontvangen, het was van Nathan. Morgen na school moeten we naar de fabriek komen. Nathan noemt het: 'de werkplaats'. Maar we hebben nog niet echt gewerkt, dus noemen wij het de fabriek.

Vermoeid sla ik mijn vreselijk irritante wekker uit. Ik heb echt teleurstellend slecht geslapen. Na een lange busreis ben ik eindelijk bij school. June, Jake en Felix staan me al op te wachten.

"We moeten na school naar de fabriek'" Zegt Felix trots

"Duh, dat wisten wij al," June wijst naar haar smartwatch

Langzaam lopen we de school binnen. Aan hun houding te zien merk ik dat ook zij geen geweldige nacht hebben gehad. Dit wordt een zware schooldag,

Na school rennen we opgewekt naar de fabriek. Raar, de deur is dicht. Jake pakt de sleutel uit zijn lelijk-groene schooltas. Met veel moeite maakt hij de deur open, kluns. Hij is best schattig meer wel echt een sukkeltje. Hoofdschuddend loop ik naar binnen.

"Nathan?" Roep ik, maar geen antwoord. We proberen nog een paar keer te roepen maar nog steeds: geen antwoord. Ook geen bericht. Had ik het echt moeten vertrouwen, om zomaar mee te doen aan een onderzoek, waarvan ik nog geeneens wist wat het inhield? We lopen naar boven, geen Nathan. Waarvoor moesten we überhaupt komen? Is dit het onderzoek? Veel weten we niet over Nathan. Achteraf was het heel stom om mee te doen.

Ik plof in mijn zitzak neer. Felix is Nathan aan het bellen en Jake en June zoeken naar een briefje, je weet maar nooit. Ik vind het hopeloos, er is niks verandert. De motor staat er ook nog. Zou Nathan het vergeten zijn? Nee, hij is niet zo'n harteloos mens. Toch? Momenteel ben ik nergens meer zeker van.

Ik hoor een gil, van June. Snel ren ik de kant op van waar het vandaan kwam. Felix rent achter me aan, uitslover. Snel rennen we de metalen trap af. Waar zijn ze nou... Hopeloos begin ik te roepen:

"June? Jake?"

Zoals ik al zei, hopeloos. Geen antwoord. Niets. Ik laat me op de grond vallen. Felix is nu vast aan het doordraaien: June is weg, en Jake en Nathan ook.