4

10 June

"Uhm, hoe bedoel je?" Stotter ik bang.

Ja. Ik ben bang. Dat zou iedereen zijn als je ontvoerd bent. En als er een enge gast met masker staat eng dichtbij je. Jake ziet er ook bang uit, ik kijk hem hoopvol aan. Ik ben echt bij dat ik hier niet met Felix zit. Dat is waar ook, zij zijn ons waarschijnlijk aan het zoeken, denk ik. Arme Sarah, ze is daar alleen met Felix. De man zet nog een stap naar voren.

"Dat weet je wel," fluistert de man in mijn oor

Ik krijg echt de kriebels van hem en dat masker. Het is hier echt vreselijk creepy. Ik deins achteruit.

"Nee!" Roep ik boos terug

Ik ga achter Jake staan, niet dat dat veel nut heeft. Ik ben veel langer. Hoewel, ik ben niet lang, hij is gewoon klein.

"Waar is Nathan?" Schreeuwt de gemaskerde man razend

Ik kijk om laag. Wij weten niet waar hij is en ik heb niet het gevoel dat de mannen ons vrij laten als we het niet weten. Dit is hopeloos.

"De... Dat weten wij niet," stamelt Jake

Achter het witte masker hoor ik een vreselijke lach. Ik wist dat hij ons niet zou geloven.

"Ja, dat zou ik ook zeggen," lacht hij

Ik kijk hem boos aan. Dan stopt hij met lachen.

"Dus mevrouw bijdehand vindt het niet grappig? Pech!"

Alweer klinkt het oorverdovende gelach van de ontvoerder. Wat vindt hij zichzelf toch grappig. Jake staat zo stil als een pilaar. Wat een bangerik, aan hem heb ik niks. Ik loop naar voren en ga op mijn tenen staan zodat ik net wat langer dan de man ben.

"Haha," zeg ik sarcastisch

Even lijkt de man van de wijs gebracht te zijn maar dan vat hij zijn zelfvertrouwen weer.

"Keten haar vast!" Roept hij streng naar een van zijn handlangers.

Hij loopt naar een andere kamer en komt terug met een metalen ketting. De ketting maakt hij vast aan mijn linkerbeen en de andere kant bevestigt hij aan de muur. Boos ga ik op de grond zitten.

"Ik zie dit al compliment, en dat jij zwak bent," probeer ik hem te kleineren

Verslagen loopt hij naar de andere kamer. Sukkel. Jake staat nog steeds standbeeld stil. Ik trek dit niet langer. Ik word vastgeketend en hij staat daar maar. Ik kruip naar de muur en leun er tegen aan, in de hoop dat dit comfortabeler is.