Anarchy Sex and Rock n Roll

"Κριση πανικου

<< Έλα κοπελια , ξύπνα !!>> ο Αλέξανδρος κρατούσε ακόμη στην αγκαλιά του τη κοκκινομάλλα κοπέλα η οποία παρέμενε αναίσθητη << το καλό που σου θελω τζεσικα ραμπιτ να μην έχεις πάθει τίποτα αλλιώς θα χω τύψεις για παρά πολυ καιρο !>> .Αφου την απομάκρυνε απο τη πορεία , δεν ήξερε που να τη παει και την είχε φέρει σπίτι του αλλα της είχε δώσει διορία αλλα πέντε λεπτά , αν δε ξυπνούσα θα έπαιρνε ταξί και θα την πήγαινε στο νοσοκομείο , μιας και η μηχανή του ηταν παρατημένη κοντά στο σημείο της πορείας και στη κατάσταση της δε μπορούσε έτσι κι αλλιώς ν ανεβεί . Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε απο τον καναπέ και ξεκίνησε να φοράει το μπουφάν του για να τη παει στο κοντινότερο εφημερεύον νοσοκομείο όταν την άκουσε να παραμιλαει και έτρεξε γρήγορα κοντά της << για δες που μιλάει>> είπε ασυναίσθητα εκείνος και της σήκωσε λιγο το κεφάλι.
<< Μπεν , Μπεντζαμιν >> Η κοπέλα συνέχισε να μουρμουριζει αυτό το ονομα μη έχοντας ανοιξει ακομα τα ματιά της .
Με το που τα άνοιξε , γουρλωσαν ασυναίσθητα και η άρχισε να φωνάζει τόσο δυνατά που ο Αλέξανδρος είχε να της κλείσει το στόμα για να μην την ακούσει όλη η πολυκατοικία και η κακιαςμενη γριά του τρίτου να αρχίσει να βαράει τους τοίχους.
<< Ηρεμισε γαμωτο !>> της είπε περνοντας το χέρι του απ το στόμα της. << δε θελω να σου κανω τίποτα >> Με το που την άφησε ελεύθερη οι ερωτήσεις άρχισαν να πέφτουν βροχή :<< ποιος εισαι ? που ειμαι ? τι σκατα θέλεις απο μένα ?!>> Η Ελίζα συνέχισε ακάθεκτη << Στο λέω έτσι κι ειναι απαγωγή δεν πρόκειται να πάρεις μια . Στο εγγυομαi οι ασφάλεια μου ηδη θα με ψάχνει . Τι , τι κανεις εκεί ? Μη με ακουμπάς . Μη τολμησεις και με ξανακουμπησεις αχρείε!!>> Η κοπέλα έκανε κίνηση να τον χτυπήσει αλλα της έπιασε το χέρι πριν προλάβει καν να το σηκώσει . << Δε φταίει κανεις άλλος εγω φταίω που σαι σωςα >>ξεφυσηξε αγανακτισμένος ο Αλέξανδρος << Έπρεπε να σ αφήσω εκεί που σε βρήκα !>>πέταξε νευριασμένος . << Οπα όπα λέγοντας μ έσωσες ? Σωσημο λες να με έχεις κλεισμένη σ αυτή τη τρωγλη ? και απο τι με έσωσες αν επιτρέπεται λευκέ ιππότη?>>
Η ειρωνία ηταν ξεκάθαρη στη φωνή της Ελίζας της οποίας η περηφάνια δεν την άφηνε να παρεδεχτει ότι έστω και μια στιγμη χρειάστηκε τη βοήθεια κάποιου . Η νεαρή έφερε κουρασμένα το χέρι στο μέτωπο μονο τοτε κατάλαβε ότι έτρεχε αίμα << Τι μου έκανες?!>>
<< Θα κανω πως δεν άκουσα το τι είπες για το σπίτι μου κοριτσάκι , δε θυμάσαι τίποτα απ ότι έγινε ?>> Στη λέξη σπίτι η Ελίζα δε μπόρεσε να μη σηκώσει το φρύδι της για εκείνη έμοιαζε πιο πολυ με ποντικό τρύπα όμως έγνεψε αρνητικά στη ερώτηση του αγοριού απέναντι της .Ο Αλέξανδρος έφυγε απο το σαλόνι κι εμφανίστηκε μερικά λεπτα αργότερα με ενα μπουκλαλι βότκα , βαμβάκι και χαζαπλαστ .<< Τοτε μη βγάζεις βιαστικά συμπέρασματα κοπελια>>. Ο νεαρός της έδωσε το μπουκάλι κι εκείνη το κοίταξε με αηδία .
<< Δε πίνω αλκοόλ και ειδικά απ το μπουκάλι >>. Ο Αλέξανδρος δε μπόρεσε να κρατηθεί και ξέσπασε σ ενα εκνευριστικο για την Ελίζα γέλιο που την έκανε να τον κοιτάξει ερωτηματικά
<< Δε στο δώσα για να πιεις >> της είπε και πηρε το μπουκάλι απο τα χέρια της. Το άνοιξε κι εχυσε λιγο απο το διαφανείς περιεχόμενο στο βαμβάκι το οποίο ακούμπησε απροειδόποιητα στο μέτωπο της που ακομα έτρεχε αίμα . Αυτό ετσουξε την Ελίζα που έβγαλε μια μικρη κραυγή όταν το υγρό ακούμπησε το δέρμα της και γύρισε και κοίταξε τον Αλέξανδρο θυμωμένα . << τι ..?δεν εχω οινόπνευμα >>
<< Για άπαγωγεας πολυ ανοργανοτος δεν εισαι ?>>
<<Στο ειπα και πριν Τζεσικα , δεν σε απήγαγα !!>>απάντησε νευριασμένος ο Αλέξανδρος. Η Ελίζα έκλεισε το στόμα της πάνω που θα τον ρωτούσε τι κανει στο σπίτι του και τον κοίταξε ερωτηματικά, Τζεσικα ?? Απο που κι ως που?
<< Γιατι με είπες Τζεσικα ?>> . Ο Αλέξανδρος πέρασε το χέρι του αμήχανα πίσω απο τον λαιμό του << ε..να το χρώμα τον μαλλιών σου μου θύμισε την Τζεσικα Ραμπιτ , δεν ήξερα και το ονομα σου οποτε ..>>. Ο νεαρός βιάστηκε ν αλλάξει το θεμα << είπες ότι δεν θυμάσαι τίποτα ...ε?>>
Μετα απο μισή ωρα της είχε εξηγήσει τα πάντα για το πως βρέθηκε στο σπίτι του .Η Ελίζα τον κοιτούσε μετανιωμένη που τον αποκάλεσε απαγωγέα δολοφόνο και ολα τα συνάφη αλλα η περηφάνια της δεν της επέτρεπε να ζητήσει συγγνώμη και να παραδεχτεί ότι έκανε λαθος . Έτσι απλά σηκώθηκε πηρε τη τσάντα της και έκανε να προχωρήσει προς την πόρτα χωρίς να του πει ούτε ευχαριστώ . Ο Αλέξανδρος την έπιασε απ το χέρι πριν φύγει << κάτσε μήπως θες να σου καλέσω ενα ταξί ?>> της είπε χαμογελώντας .
<< Όχι δεν χρειάζεται θα βρω μονη μου>> η Ελίζα γύρισε τη πλάτη της να φύγει όταν την ξανά τράβηξε απαλά απ τον αγκώνα .
<< Στασου ...Αλέξανδρος >> είπε και έτεινε το χέρι του προς το μέρος της .
Η νεαρή το κοίταξε διστακτικα και μονο αφού της έκανε νόημα να του δώσει το χέρι της το έκανε .
<< Ελίζα >> το μονο που του είπε .
<< χάρηκα >> το χαμόγελο παρέμεινε χαραγμένο στο πρόσωπο του Αλέξανδρου καθώς η κοπέλα άνοιξε τη πόρτα κι εξαφανίστηκε με γρήγορα βήματα . Κάπου βαθιά μέσα του το ήξερε ότι ολα θα άλλαζαν.
Η Ελίζα πέντε λεπτα αργότερα χαμένη στα στενά της Αθήνας συνηδειτοποιησε ότι ίσως τελικα να έπρεπε να κατεβάσει κάποια εφαρμογή GPS στο κινητό της μέχρι να παραλάβει το αυτοκίνητο.