Anarchy Sex and Rock n Roll

Ζήσε!!

Ο κρύος αέρας χτύπησε την Ελιζα στο πρόσωπο με το που βγήκε από το μαγαζί και την έκανε να συνέλθει από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο μαγαζί. Ο αέρας εκεί μέσα μύριζε τσιγάρο και ιδρώτα από τα κορμιά που χορεύαν ασταμάτητα ενώ έξω ήταν ωραία και δροσερά. Η Ελιζα δεν άφησε τον εαυτό της να χαλαρώσει παραπάνω γύρισε και κοίταξε τον Αλέξανδρο κατάματα, έτοιμη να ξεκινήσει καυγά και να του πάρει τον αέρα.
<<Λοιπόν ήρθα, ξεκίνα τη βόλτα γιατί μια ώρα σου δίνω και μετά φεύγω >> Η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα σκέφτηκε η κοπέλα και βιάστηκε να δείξει τα νύχια της έτσι ώστε να μην φανερωθεί ούτε για δευτερόλεπτο η παραμικρή αδυναμία. Η ίδια το ήξερε ότι κάτι την τραβούσε σε αυτόν τον νεαρό με τα εξεταστικα μάτια αλλά δεν ήθελε ούτε να το σκέφτεται. Ως τώρα όλες της οι σχέσεις ήταν απλά για να περνάει την ώρα της και η περίεργη αυτή έλξη την τρόμαζε.
Ο Αλέξανδρος απλά χαμογέλασε στραβά και ακούμπησε στον τοίχο πίσω του. Έβαλε το χέρι στην τσέπη του δερμάτινου μπουφάν του και έβγαλε ένα πακέτο τσιγάρα κι έναν αναπτήρα, άναψε ένα και φύσηξε νωχελικά τον καπνό του στο κενό.
<<Φοβάσαι να χαλαρώσεις, πριγκίπισσα? >> Η Ελιζα βάλθηκε να απαντήσει αμέσως αλλά τη διέκοψε πριν καλά καλά προλάβει να αρθρώσει λέξη. <<Φοβάσαι ότι αν αφαιθεις θα χάσεις τον έλεγχο...φοβασαι να περασεις καλά>> Δεν ήταν ερώτηση, ήταν διαπιστώση και η Ελιζα δεν είχε ξανάνιωσει ποτέ τόσο "γυμνη" στη ζωή της. Την διάβαζε πολύ πιο εύκολα από ότι θα ήθελε εκείνη. Ασυνείδητα η κοπέλα τύλιξε τα χέρια γύρω από τη μέση της, δεν ήξερε αν το κανε για να προστατευτεί από το κρύο ή από το βλέμμα του Αλέξανδρου. <<Και δεν μου λες πως τα συμπέρανες όλα αυτά εξυπνάκια; >> Η ειρωνεία στη φωνή της ήταν εμφανή. Ο Αλέξανδρος δεν είπε τίποτα απλά πέταξε το τσιγάρο στον δρόμο ,έκανε δύο βήματα μακρυά από τον τοίχο πλησιάζοντας την κι έσκυψε το κεφάλι για να την κοιτάξει στα μάτια. Παρότι ή Ελιζα φορούσε τακούνια το κεφάλι της ίσα ίσα που έφτανε το πηγούνι του.
<<Περπάτησε λίγο μαζί μου κι αν δεν σου άρεσει η παρέα μου φεύγεις όποια στιγμή θες. >> Δεν είχε σκοπό να πει ναι αλλά κάτι την έκανε τελευταίο στιγμή να αλλάξει γνώμη και κούνησε καταφατικά το κεφάλι.
Για λίγο περπατούσαν και οι δυο στο πεζοδρόμιο δίπλα δίπλα αφήνοντας επίτηδες μια ασφαλή απόσταση ανάμεσα τους. Το μόνο που ακουγόταν ήταν ο θόρυβος από τα αυτοκίνητα που έτρεχαν στον δρόμο και τα διάφορα ήδη μουσικής καθώς περνούσαν έξω από διάφορα μαγαζιά. Σιγά σιγά οι ηχοι ελαττωνοντουσαν καθώς απομακρύνονταν από τις πολυσυχναστες γειτονιές.
<<Αν θες να με απαγάγεις αυτή τη φορά καντω σωστά τουλάχιστον >> Ο Αλέξανδρος γέλασε και μουρμούρισε κάτι που ακούστηκε σαν 'είναι απίστευτη' αλλά η κοπέλα δεν ήξερε αν αστειεύονταν ή όχι.
<<Τι θες να κάνεις που δεν έχεις τολμήσει ποτέ πριγκίπισσα; >>Η ερώτηση του την έπιασε εξ απηνης.
<<Ορίστε;>> ο Αλέξανδρος σταμάτησε να περπατάει και γύρισε και τη κοίταξε. Η κοπέλα ήταν πραγματικά ένα άινιγμα γι αυτόν. << Λέω ρε παιδί μου ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό. Κάτι που θες να κάνεις πολύ, κάτι που το ακούς και σε συναρπάζει; >> Η Ελιζα σταμάτησε κι αυτή να περπατάει και γύρισε να τον αντικρίσει. << Στη προκειμένη να πάω σπίτι αλλά μ αφήνεις; Δε μ αφήνεις! >> είπε η κοπέλα στεγνά και ξαναξεκινησε να περπατάει. Ο νεαρός την έπιασε απαλά από τον αγκώνα. << ρε κορίτσι μου σκέψου είσαι σε μια υπεροχή πόλη που έχει πολλά να δεις κι εσύ θες να κλείσεις σπίτι σου; θα έχεις άπλετο χρόνο γι αυτό όταν βγεις στη σύνταξη, είσαι πολύ νέα, δεν θες να ζήσεις; Ζήσε! >> Το πάθος που χρωματισε τη φωνή του όταν μιλούσε ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την Ελιζα όπως και η λάμψη στα μάτια του, δεν είχε καμία σχέση με την απάθεια και την αδιαφορία με την οποία είχε μεγαλώσει. Ξαφνικά ο νεαρός της έπιασε το χέρι <<Έλα μαζί μου !>> πριν προλάβει να φέρει αντίρρηση άρχισε να περπατάει γρήγορα με αποτέλεσμα η Ελιζα να πασχίζει να τον προλάβει. Λίγο μετά σταμάτησε μπροστά σε μια τεράστια μαύρη μηχανή
<<Αλέξανδρε πες μου ότι άλλο θες αλλά πάνω σ αυτό το πράγμα δεν ανεβαίνω! >> Του άρεσε ότι τον είπε με το όνομα του. Πρώτη φορά το προφέρε από τότε που γνωρίστηκαν.
<< στο υπόσχομαι θα προσέχω >> ο νεαρός σήκωσε τη σέλα και έβγαλε από μέσα ένα μαύρο κράνος και της το φόρεσε απαλά στο κεφάλι. Αμέσως μετά έβγαλε το μπουφαν του και της το έδωσε. << Αν δε θες να παγώσεις θα σου συνιστούσα να το βάλεις >> η κοπέλα το πήρε διστακτικά και το φόρεσε << ενώ εσύ πάλι οχι;;>>
<<Μπαα>>αποκρίθηκε ο νεαρός αδιάφορα σκαρφαλώνοντας στη μηχανή του. << Μήπως να το ξανασκέφτουμαι; >>
<<Φοβάσαι πριγκίπισσα; >> αυτή η φράση από μόνη της έφτασε για να τη μεταπεισει. << Και βέβαια όχι >> απάντησε η κοπέλα πεισμωμενη περνώντας τα πόδια της πάνω απ τη μηχανή. Ο Αλέξανδρος έβαλε μπροστά και η Ελιζα δάγκωσε τα χείλη της για να συγκρατήσει ένα λυγμο φόβου. Ποτέ δεν της άρεσαν οι μηχανές όπως και όλα τα πράγματα που δεν μπορούσε να ελέγξει αλλά αποφάσισε να μη του κάνει τη χάρη να το δείξει.
<<Κρατήσου από πάνω μου πριγκίπισσα >> Η Ελιζα τύλιξε τα χέρια της γύρω από τη μέση του και πάνω που ξεκίνησε φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε <<Έτσι και με ξαναπείς πριγκίπισσα...!! >> Η φράση της κόπηκε στη μέση από τον αέρα που τη χτύπησε στο πρόσωπο από το ανοιχτό τζαμακι του κράνους κι έκανε τα μάτια της να δακρύσουν.