Anarchy Sex and Rock n Roll

Το χαος και η συναντηση

Σκατα, σκατα, σκατα!! Αυτή ηταν η σκέψη που κατέκλυσε τα μυαλά και των δυο αλλα για παντελώς διαφορετικούς λόγους . Ηταν δεν ηταν με το ζόρι 8 το πρωί και η Ελίζα και ο Αλέξανδρος ηταν ηδη ξύπνιοι αναθεματιζοντας την κακή τους τύχη. Το να σε ξυπνάνε άχαραγα ειναι άσχημο αλλα το να σε ξυπνάμε άχαραγα οι μεσήλικες γείτονες σου που καυγαδιζουν σα το σκύλο με τη γάτα λες και δεν έχουν κατι καλύτερο να κάνουν ενώ έχεις ενα hungover που απλά δεν πάλευεται ειναι ότι χειρότερο.
Ο Αλέξανδρος άλλαξε πλευρό και έχωσε το κεφάλι του κατω απο το μαξιλάρι βρίζοντας τους γείτονες του . Γυρίζοντας όμως πλευρό το σοκ του ηταν απερίγραπτο . Δίπλα του τυλιγμένη με το σεντόνι του ηταν μια μαύρομαλλα τύπισσα που δεν είχε ξαναδεί ποτέ του (τουλάχιστον σε νηφαλια κατάσταση ). Στη δεξιά της γάμπα υπήρχε ενα μαύρο τατουάζ και με μια ματιά στο δωμάτιο ο Αλέξανδρος παρατήρησε ενα σωρό απο ρούχα , που πρέπει να ηταν δικά της και ενα φούξια σουτιέν πεταμένο στο γραφείο του το οποίο ηταν σιγουρα δικό της. Πάνω που προσπαθούσε να θυμηθεί το που τη γνώρισε ή έστω το όνομα της , η κοπέλα αναδεύτηκε στον ύπνο της και γύρισε να τον κοιτάξει πεταριζοντας τα βλέφαρα της.
<<Καλημεεεερα>> είπε εκείνη τραβώντας εκνευριστικά τη λέξη . Η πρώτη σκέψη του νεαρού εκείνη τη στιγμη καθώς σηκωνοταν απ το κρεβάτι ηταν πόσο ντιρλα έγινε εχθές αφού η γατουλες δεν ηταν ποτέ το στυλ του . << Μέρα >> μουρμούρισε καθώς φορούσε μια γκρι φόρμα που βρήκε κατω απ το κρεβάτι . Τον ενοχλούσε το πως κοιτούσε η τύπισσα ακόμη και αγουροξυπνημενη έκανε μπαμ ότι ηταν εύκολη . Μα καλα τόσο πολύ μέθυσε .
<< Παω στοίχημα ότι δεν θυμάσαι ούτε πως με λένε >> Η κοπέλα ακούστηκε κατσουφιασμενη κι αυτό τον έκανε να νιώσει απαίσια αλλα πάνω που ετοιμαζόταν να ζητήσει συγνώμη του έτεινε το χέρι της και χαμογέλασε <<Κλειω , Αλέξανδρος , σωστά ;>>
Ο νεαρός πήρε το χέρι της και έγνεψε << Κοιτά συγνώμη που δεν σε θυμάμαι και ... Να εγω πρέπει να έγινα τέλειος πίτα εχθες και εεε.. συγνώμη >> Η κοπέλα γέλασε και σηκώθηκε απότομα απο το κρεβάτι πετώντας το σεντόνι απο πάνω της και ψάχνοντας να βρει τα ρούχα της μέσα στο χαμό . Τωρα τη παρατήρησε για πρώτη φορά ο Αλέξανδρος και κατάλαβε πως βρέθηκε στο κρεβάτι του . Δε την έλεγες με τίποτα άσχημη . Μακρυά μαύρα μαλλιά ως τη μέση , σκούρα ματιά και έντονες γωνιές στο πρόσωπο. Αλλα αυτό που έκανε τη πιο πολύ εντύπωση ηταν το σώμα της · ψηλή και με καμπύλες στα σωστά σημεία . Καθόλου άσχημα σκέφτηκε .
Η κοπέλα κοιτούσε διερευνητικα γύρω της και το κατάλαβε εκείνος ότι έψαχνε το σουτιέν της .
<<Στο γραφείο >> η κοπέλα γύρισε και τον κοίταξε << Οριστε ;>>
<< Το σουτιέν σου ειναι πάνω στο γραφείο >> Η κοπέλα το πήρε και το βάλε στα γρήγορα και κατευθύνθηκε προς το μέρος του . Πριν προλάβει να βγάλει αχνά τον έπιασε και τον φίλησε πετώντας τον πίσω στο κρεβάτι ,έκανε να ανεβεί απο πάνω του αλλα τη σταμάτησε με το χέρι του . Λυσαρα σκέφτηκε . << Αν ξανά έχεις ποτέ την ανάγκη να ξεδωσεις παρε με τηλέφωνο>>. Είπε και πριν προλάβει να απαντήσει του έχωσε ενα χαρτάκι με ενα νούμερο στο χέρι , σηκώθηκε και πήγε προς τη πόρτα λικνίζοντας τους γοφούς της . Πριν φύγει γύρισε και του στείλε ενα φίλι και εξαφανίστηκε τόσο απότομα όσο εμφανίστηκε . << Τι ηταν τούτο πρωινιάτικα >> μονολογησε ο Αλέξανδρος καθώς ξαναπεσε στο κρεβάτι ελπίζοντας να κοιμηθεί όμως το κινητό του χάλασε για άλλη μια φορά τα σχέδια .
<< Αλέξανδρε εισαι άρρωστος ;>>
Η φωνή του αφεντικού του εισέβαλε στα αφτια του
<< Όχι κύριε Μένιο >>
<< Τοτε γιατί γαμωτο δεν έχεις έρθει ακομα στη δουλειά >> . Ο Αλέξανδρος μουρμούρισε ενα βιαστικό ερχομαι και πετάχτηκε σαν ελατήριο πάνω ψάχνοντας πανικόβλητος καθαρά ρούχα . Σκατα η δουλειά !