ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!! Η Ελιζα μετά από ατέλειωτες ώρες περιπλάνησης στα σοκάκια της Αθήνας, αμέτρητες κατάρες στην τύχη της, στον Θεό, στο σύμπαν ή σε ότι τέλος πάντων συνωμότησε για άλλη μια φορά εναντίων της έτσι ώστε να χαθεί, ξανά για χιλιοστή φορά στην καταραμένη πόλη σε ένα διάστημα λίγων ημερών και κατηγορώντας τα πάντα εκτός από τον δικό της άθλιο προσανατολισμό κατάφερε να βγει στον κεντρικό και να πάρει ταξί για να φτάσει κάποτε στο κοντινό, ελπίζοντας, μέλλον στο ξενοδοχείο.
Στο Λονδίνο όλα ήταν διαφορετικά είχε το μετρό το οποίο ερχόταν πάντα σε συγκεκριμένες ώρες και τις ελάχιστες φορές που το χρησιμοποιησε ως φοιτήτρια ήταν πάντα στην ώρα του. Αυτό το χάος της Ελλάδας σε συνδυασμό με τον ήλιο που τη στραβωνε απογευματιατικα της είχε προκαλέσει πονοκέφαλο και ακόμα ένα λόγο να αναθεματίζει την τύχη της.
Το πρώτο πράγμα που έκανε με το που γύρισε το κλειδί στην πόρτα του δωματίου της ήταν να πετάξει τα ψηλοτάκουνα από τα πόδια της και να πάει επιτόπου στο μπάνιο. Το δίλημμα που είχαι δημιουργηθεί αν θα πάρει πρώτα κάτι να φάει ή αν θα κάνει πρώτα μπάνιο εξαφανίστηκε το ίδιο γρήγορα όσο εμφανίστηκε μόλις το σώμα της ακούμπησε το καυτό νερό με το οποίο είχε γεμίσει τη μπανιέρα. Βολεύτηκε καλύτερα και άρχισε να σκέφτεται την περίεργη συνάντηση που είχε σήμερα. Τη παραξένεψε το γεγονός ότι ένας τελειος άγνωστος την έβαλε μέσα στο σπίτι του χωρίς δισταγμό, χωρίς καν να ξέρει το όνομα της και εμφανισιακά δεν ήταν καθόλου άσχημος σκέφτηκε. Μπορεί βέβαια να έμοιαζε λίγο με εξευγενισμενο νεατερνταλ έτσι όπως τα μακριά ανοιχτόχρωμα μαλλιά του εφτάναν μέχρι τους ομους και των λίγων ημερών αξύριστο γένι του κάλυπτε το σαγόνι του αλλά έπρεπε να του το αναγνωρίσει αυτό ήταν εμφανίσιμος με έναν πιο χαλαρό και ανέμελο τρόπο. Αυτό που της έμεινε πιο πολύ ήταν τα μάτια τα οποία ήταν γαλαζοπράσινα και πλαίσιονονταν από σκούρες πυκνές βλεφαρίδες αλλά τη γενική εικόνα ήρθε να χαλάσει το σκουλαρίκι στο φρύδι του νεαρού που ταίριαζε στην ατημέλητη πλευρά του. Με αυτές τις σκέψεις πήρε την Ελιζα ο ύπνος στην μπανιέρα μέχρι λου το νερό πάγωσε.
Δυο ώρες αργότερα η Ελιζα κοιμόταν ακόμα όταν άκουσε κάποιον να χτυπάει τη πόρτα της λες και δεν υπήρχε αύριο, σηκώθηκε ενοχλημένη τύλιχτηκε στο πρώτο εύκαιρο μπουρνούζι που βρήκε και βγήκε έξω να ανοίξει στον ανυπομονο επισκέπτη που κόντευε να σπάσει την πόρτα. Ανοίγοντας ήρθε αντιμέτωπη με μια τεράστια έκπληξη. Ο άντρας που στεκόταν στο κατώφλι της δεν ήταν άλλος από τον Πανο , τον μόνο άνθρωπο που μπορούσε να την ανεχτεί στην Ελλάδα. Έκαναν παρέα από παιδιά όταν οι γονείς της την εφερναν Ελλάδα μπορεί να ήταν φίλοι αλλά εδώ και χρόνια είχαν χάσει επαφές. <<Λιζακι πόσα χρόνια έχω να σε δω >> φώναξε ο νέος καθ και την πήρε αγκαλιά. Όλη αυτή την ώρα η Ελιζα δεν είχε ιδέα τι να κάνει έτσι έμεινε μαρμαρωμένη στη θέση της. Δεν ήταν ότι δεν τον συμπαθούσε αλλά η άφιξη του μετά από τόσα χρόνια της φαινόταν ύποπτη.
<<Λιζακι έτσι είπαμε έχεις να με δεις τόσα χρόνια και δεν χαίρεσαι? >> έσπευσε να διαμαρτυρηθεί ο νεαρός.
<< Πως χαίρομαι, αλλά θα χαρώ ακόμα περισσότερο εάν μου πεις τι κάνεις εδω>> Λέγοντας αύτα η κοπέλα έμεινε σχετικά ανέκφραστη δείχνοντας να μη τα εννοεί αυτα που λέει. Της φαινόταν πολύ περίεργο που τη θυμήθηκε τώρα μετά από τόσο καιρό και ήταν σίγουρη ότι κάτι ήθελε απ αυτήν.
<<Αμάν ρε Λίζα με τις καχυποψιες σου ακόμα δεν με είδες και άρχισες την ανάκριση >> ύψωσε τη φωνή του ο Πάνος τσατιζοντας την στη στιγμή. <<Άρχισα την ανάκριση πανουλη γιατί δεν ειναι τυχαίο ότι μόλις πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα να θυμήθηκες ότι υπάρχω και για να έχουμε καλό ρώτημα πως σκάρα ξέρεις ότι ήρθα?>>η κοπέλα είχε υψώσει τη φωνή της προκαλώντας του ένα περίεργο χαμόγελο.
<< Λιζακι cool ,χαλάρωσε απλά έτυχε και μίλησε η Γιαγιά σου με τη μάνα μου και το έμαθα >>Στο άκουσμα των συγγενών της η Ελιζα αναποδογύρισε τα μάτια, αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. <<Ωραία τώρα πες μου και τι θες μην το κουράζουμε >>
<<λιζακι μου τίποτα δεν θέλω, μοοοονο>> Η Ελιζα τον ήξερε καλά αυτόν τον τονο στη φωνή του κάτι σαν Λαμπραντόρ που έχει κάνει ζημιά. Και το ξερε πολύ καλά ότι τώρα θα της πετούσε τη βόμβα.
<<Λιζακι μου θέλω απλά να μείνω λίγο μαζί σου εδώ μέχρι να βρω σπίτι! >> αυτά τα είπε τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβε να πάρει ανάσα.
<<Τιιιιιι? >> καλά περίμενε χοντρή χάρη για να τη θυμάται μετά από τόσο καιρό αλλά περίμενε δανεικά όχι συγκατοίκηση!!
<<Δε θα σαι καλά!! >> από τα νεύρα της άρχισε να πήγανει πάνω κάτω στο δωμάτιο << Αυτό είναι που δεν ήθελες τίποτα χρηστιδη?! >> λίγο ακόμα και την τρύπα στο πάτωμα δε τη γλυτώνεις. << Πας καλά? Ξέρεις τι μου ζειτας? Εδώ δε μπορώ να συγκατοίκησω με σκύλο θα συγκατοίκησω μαζί σου κοτζάμ μουλάρι? >> πάνω που άνοιξε το στόμα του να πει κάτι χτύπησε το κουδούνι και το άνοιξε η Ελιζα έξαλλη. <<ΤΙ?!! >> φώναξε πριν καλά καλά ανοίξει τη πόρτα. Μπροστά της στεκόταν ένα αγόρι γύρω στα είκοσι και τη κοιτούσε με απορία. << Θέλεις κι εσύ να μείνεις μαζί μου? Έλα τώρα που γυρίζει! Έλα γιατί μπατε σκύλοι αλέστε το κάναμε! >> λέγοντας αυτά η ένταση της φωνής της αυξανοταν όπως και η απορία του αγοριού.
<< Όχι δε καταλάβατε εγώ.. >>
<<Τι εσύ λες κι εσύ δεν έχεις φορτωθεί σε καμία άμοιρη κοπελίτσα και ψάχνει τρόπο η καημένη να σε διώξει! Και να ξέρεις έχει δίκιο!! >>
<< Μα με παρεξηγήσατε εγώ.. >>
<<Τι εσύ μωρέ λες κι εσύ είσαι διαφορετικός. Τα ίδια σκάτα είσαι με τον άλλο τον βλάκα μέσα!! Όλοι σας κάπου να φορτωθητε !! Σκατα να φάτε! >>
<<Εγώ ήρθα για το room service >>ύψωσε τη φωνή του αγανακτισμένος ο νεαρός <<αλλά θα περάσω ξανά αργότερα!>> φεύγοντας έκλεισε πίσω του τη πόρτα μουρμούροντας ότι όλοι οι τρελοί πάνω του βρήκαν κι έπεσαν. Η Ελιζα ακούμπησε ντροπιασμένη στην πόρτα και έβαλε το χέρι στο μέτωπο της.
<< Λίζα άσε με να σου εξηγήσω. >> ξεκίνησε ο Πάνος << ο ενοικιαστής μου μου έκανε έξωση γιατί έχει να δει νοίκι από μένα κάτι αιώνες και δεν έχω που να πάω. Οι δικοί μου έχουν γυρίσει εδώ και χρόνια πίσω στο νησί κι εγώ πίσω δεν πάω. Επίσης λεφτά για ξενοδοχείο δεν παίζουν ούτε γι αστείο. Οπότε Λιζακι σε παρακαλώ μπορώ να μείνω εδώ? >>
<<Ξέρεις πάνω μπορώ να σου δανεισω αν θες >>
<<άστο Λιζακι θα είναι δανεικά και αγύριστα και το ξέρεις, γι αυτό σου λέω μπορώ να μείνω μαζί σου για λίγο καιρό ίσα ίσα να... >>
<<καλά >> αυτό έκανε τον πανό να σηκώσει το φρύδι άκουσε καλά? Συμφώνησε?
<< Υπό όρους βέβαια >>
<<Δεκτοί όλοι Λιζακι μου >>ο Πάνος πήρε αγκαλιά την κοπέλα και την έκανε σβούρες στο δωμάτιο. Αφήνοντας την κάτω την κοίταξε εξεταστικα από την κορυφή ως τα νύχια και της ειπε<< Λιζακι τώρα το παρατηρώ ότι φοράς μπουρνούζι τόση ώρα. Τι σέξι υποδοχή είναι αυτή? >>
Η κοπέλα χαμογέλασε καθώς πήγαινε στη κρεβατοκάμαρα να αλλάξει <<αντί μου στον διαολο πανουλη >>Alohaaaaaaa guys συγγνώμη που έχω τόσο καιρό να ανεβάσω αλλά Im baaaaack!! Τώρα θα ανεβάζω συχνά το υπόσχομαι
Φιλααααακια!!
YOU ARE READING
Anarchy Sex and Rock n Roll
RomanceΤι απαιτήσεις μπορείς να έχεις απο μια κόρη εφοπλιστή και μεγαλοδικηγορου να ειναι φιλελεύθερη και επαναστατική εχοντας μεγαλώσει με τους οριζοντες της κλειστούς όσο δεν παει και με ευαγγέλιο το savoir vivre? Να πω εγω ? Απολύτως καμία Απο την άλλη...