η συναυλία

210 15 0
                                    

<< you said you love me so why don't you care seems like you saw me so why aren't you here?  I'm so unnoticed out in the cold. I still like the romance so leave me alone.. >>
<<Άλεξ  η κιθάρα σου θέλει κουρδισμα >> ο Αλέξανδρος καθόταν σ ένα ψηλό σκαμπό με την ακουστική του κιθάρα ανά χείρας και παιδευε εδώ και μια ώρα το συγκεκριμένο κομμάτι για το σημερινό live το οποίο τον δυσκολευε.  Ήταν τόσο απορροφημένος σε αυτό που δεν άκουσε καν τη φωνή του φίλου του Κώστα που του μίλησε και χρειάστηκε να κουνήσει τα χέρια του πέρα δώθε μπροστά από το πρόσωπο του για να τον προσέξει.
<< Ε...ελα τι είπες δε σ άκουσα αφαιρέθηκα. >>
<< Λέω η άμοιρη η κιθάρα τόση ώρα που τη γρατζουνάς ξεκουρδιστηκε >>
Ο Αλέξανδρος δεν απάντησε κατευθείαν άφησε τη κιθάρα στο πάτωμα και έστριψε με το χέρι του τον αυχένα του. <<Ρε συ δε τη παλεύω άλλο έχω φάει τουλάχιστον μιάμιση ώρα στο κομμάτι και το ρεφρέν ακόμα δεν μου βγαίνει. >>
<<Δοκίμασε να το παίξεις μια  οκτάβα χαμηλότερα, δε ξέρω τι θα κάνεις πάντως το κομμάτι απόψε το χρειαζόμαστε. >>Λέγοντας αυτά ο Κώστας συνέχιζε να προβάρει στο μπάσο του το ρεφρέν μουρμουρωντας τους στοίχους ενώ ο Αλέξανδρος ξεφυσηξε και ξαναπιάσει τη κιθάρα στα χέρια του.

Δυο ώρες αργότερα όλο το συγκρότημα είχε μαζευτεί στο μπαράκι που θα έπαιζαν αποψε και είχαν αρχίσει να κάνουν τις τελευταίες πρόβες και να κουρδιζουν όλα τα όργανα.
<<Μαλακες σας το λέω σήμερα θα σκίσουμε και όλες οι τύπισσες θα τρέχουν από πίσω μας σαν τις τρελές>> είπε ο Δημήτρης, ένας νεαρός με καστανά μάτια, ατίθασα μαλλιά κι ενα σκουλαρίκι στ αφτί ο οποίος σπούδαζε ακόμα πολιτικός μηχανικός.  << Βέβαια οι πιο πολλές κλασσικά  πίσω από μένα θα τρέχουν αλλά που ξέρετε μπορεί να ξεστραβωθεί καμιά και να σας προσέξει. Αντί θα δείτε άσπρη μέρα, ατιμουτσικα! >>συνεχίζοντας ο Δημήτρης αναγκάστηκε να σκύψει πίσω απ τα ντραμς του για να αποφύγει ένα πλαστικό μπουκάλι που πέταξε προς το μέρος του ο Άκης, δεύτερος κιθαρίστας και back up φωνητικά του συγκροτήματος. 
<< Θα θέλει, αδερφέ όλοι ξέρουμε ότι έχεις να δεις γκόμενα απ τη δραχμή>> Οι τέσσερις τους γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο στο πρώτο έτος και ήταν φίλοι από τότε. Ο Άκης είχε έρθει στην Αθήνα από τη Πελοποννήσο όπως και ο Κώστας ο οποίος είχε περάσει Αθήνα από το Ναύπλιο. Όλοι μαζί δημιούργησαν το συγκρότημα που ήταν τώρα : Το Πανδαιμονιο.
Τρεις ώρες αργότερα βρισκόντουσαν και οι τεσσερις πάνω στη σκηνή και ο Αλέξανδρος με τη κιθάρα του περασμένη στον ώμο και κρατώντας το μικρόφωνο στο χέρι ήταν έτοιμος να καλωσορίσει τον κόσμο που είχε μαζευτεί.
<< Πρώτα απ όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους ήρθαν μιας και πιστεύαμε ότι θα καταλήγαμε  να παίζαμε για το προσωπικό του μαγαζιού οι οποίο μας έχουν συνηθίσει και ως φίλοι είναι υποχρεωμένοι να μας ανέχονται. Ευχαριστούμε. Δεύτερων θέλω να σας παρακαλεσω να δείξετε επιοικια και να αφήσετε τις ντομάτες στις τσέπες σας. Έτσι κι αλλιώς εσείς αποφασίσατε να έρθετε. >> Το γέλιο απ το αστείο του κόπηκε μαχαίρι στον Αλέξανδρο μόλις μέσα στο πλήθος το βλέμμα του έπεσε σε μια κοκκινομάλλα κοπέλα με πράσινα μάτια. Φορούσε ένα μαύρο κοντό φόρεμα και τον κοιτούσε έκπληκτη. Όχι αποκλείεται δεν μπορεί να ειναι η παράξενη κοπέλα απ την πορεία σκέφτηκε και την ξανακοιτάξε. Την σκεφτόταν μέρες αλλά δε πίστευε να την ξανασυναντήσει. Έλα όμως που ποτέ μη λες ποτέ. Τον άντρα που στεκόταν δίπλα της δεν τον πρόσεξε καν.

Anarchy Sex and Rock n RollDonde viven las historias. Descúbrelo ahora