Piyon

-13-

Arkadaşlar biliyorsunuz okul dönemi başladı ve benim bu yıl teog var 😔

Bu yüzden sadece haftasonları yazabileceğim.Voteleri arttırırsak sevinirim😊
İyi okumalar 💕Bölüm şarkısı Teoman-Aşk Kırıntıları
----
Barış'tan
38.gün.Pes etmiyecektim uyanacaktı.Benim için uyanacaktı.Aslında son olayından sonra benim içinde uyanmayabilirdi.Ama uyanacaktı.İnanıyordum.38 gündür yanından hiç ayrılmıyordum.

Sucuğumun elini tutup başımı yasladım.Soğuktu.Bir o kadarda sıcak.Soğuk elleri benim elime değince alevlendiriyordu elimi.Gözlerimden akan yaşlar mavi hastane çarşafıyla bütünleşince,çarşafı koyu bir maviye döndürüyordu.Alnımı alnına yasladım.

"Bırakıcağın tek şey saçma takıntıların olsun sucuğum." dedim hafiften gülerek."Mesela,köpek bi oyuncağın var onu yıkarsan ölüceğini zannettiğin için hiç bir zaman yıkamazsın.Çok yiyince saçlarının yeşile dönüşeceğini sanıp brokoli yemezsin.Statbucks'ta hiç bir zaman kendi adını vermezsin,hayalindeki adı seçersin."bir kahkaha patlatıp devam ettim.

"Hadi tamam Merve'yi anlarım da,'Takişu' nedir ya?!"isterikli kahkahalarım odayı doldururken bir süre sessizlik oldu.

"Ama beni bırakma tamam mı?" dedim tekrar göz yaşlarım ince bir yol oluştururken.Cevabını vermesini bekleyemezdim.Ama umutlanıyodu insan.

"Cevabını bir öpücükle verebilirsin bebeğim." dedim yine kıkırdayarak.
"Ha naz yapıyorsun yani...E o zaman ben öpiyim." dedim ve dudaklarına yaklaştım.Dudaklarıda bir o kadar soğuk ama alevlendiriciydi.Dudaklarından ayrılmamı sağlayan çalan kapı oldu.İstemsizce dudaklarımı ayırıp yeniden istemsizce "Gir!!"diye onayladım.

Ağlamaktan gözleri şişmiş bir Tuana ile karşılaşmayı beklemiyordum.

"Ö-özür dilerim Barış.Bir kaç dakikalığına Su'yla yanlız kalabilir miyim?"

Kafamla onaylayıp odada Tuana ve Su'yu başbaşa bıraktım.
----
Baran'dan
Hastane koridorunda duvara yaslanan kıza gözüm takılmıştı.Ağlıyordu ama kapşonunun şapkası yüzünü saçlarını görmeme engel oluyordu.Sanki birinden saklanıyormuş gibiydi.Yanına yaklaştım.Arkasını dönen kızın omuzuna elimi koydum.
"Bir sorun mu var?İyi misin?"
Sonunda sakladığı yüzünü bana çevirdi.Kızın ağlamaktan gözleri şişmişti ama çok güzel bi kızdı.
"Siktir."diye mırıldandım.Bunu duymamış olması iyiydi.
"Yok,sadece hamileyim."gözlerimi büyütmemle gözlerini kaçırdı."Yani sanırım."dedi.
"Nasıl sanırım?!"dedim şaşkınlıkla.
"Ya işte bi çocuk zorla dudağımın kenarını öptü."dedi parmaklarıyla oynarken.
"Bundan hamile olduğun kanısına nasıl vardın?"dedim gülerek.
"Sims diye bi oyun var ya işte onda öpüşünce çocuk oluyodu."diyince gülemekten ağrıyan karnımı tutup kahkaha atmaya devam ettim.
"Gülmek için mi geldin ya yanıma!!"dedi dudaklarını büzerek.O öpülesi ve büzünce yapışasım gelen dudaklarını.Ah,o dudaklar yo...
"Her neyse yani hamile değilim dimi?!"diyince dalan gözlerim birden kendine geldi.
"Hayır."dedim sırıtarak.
"Yaşasınn!!"diye üstüme atlayınca sarılmasına karşılık verdim.Bir kaç saniye sonra kendine gelmişçesine sarılmayı bırakıp gözlerini ayakkabılarına indirdi.Aynı zamanda parmaklarıyla oynayınca bu çocuksu hallerinin onu daha tatlı yaptığını bilmiyordu.Arkasını dönüp çıkışa ilerleyince 'nereye gidiyon la?!' diyemeyeceğim için
arkasından koşup bileğini tuttum.
"Nereye gidiyosun?"diye sordum,onu kendime döndürdüm.
"Yoga hocalığı yapıyorum da,derse yarım saat var ancak giderim.Bu da kartım."dedi ve elime bi kart uzattı.
"Diana Ova" diye mırıldandım.Tam gidecekken el salladım.
"Görüşürüz,Diana!"dedim.Gülümsedi ve o da bana el salladı.
"Görüşürüz,adını bilmediğim tatlı çocuk!"dedi ve bana dönükken ters ters yürümeye başladı.Bunu derken kızardığını görebiliyordum.
"Baran yeterliydi."dedim egomu kabartarak.Kızardığını saklamak için önüne döndü ve gitti.
Vay canına son bir kaç haftadır hiç gülmezken bir kız gelmişti ve ne espirileriyle ne de capsleriyle güldürmüştü.Beni kendisiyle güldürmüştü.Aklım bir an olsun çıkan Su'nun odasına ilerliyordum.
Birden tüm hastanede sesi yankılanan Tuana'ya döndüm.
"Su uyandı!Su uyandı!"
----
Barış'tan
"Su uyandı!Su uyandı!Su uyandıı!!!"
Su uyandı.Su uyandı.Su.Uyandı.
Mutluluktan ağlayan Tuana'yı es geçip doktorlardan sonra odaya girdim.Doktorlar çıkmamı söyleyip beni dışarı itmişlerdi.Ancak şuan doktor dudağı patlacak zaman değildi.
Zaman Su'ydu.Zaman bizim zamanımızdı.Uyanmıştı.
----
Yaklaşık 2 saat sonra doktorlar yoğun bakımdan çıktı.
"Hastayı görebilirsiniz ama en fazla 5 kişi lütfen."dedi en uzun boylu doktor.Zaten 5 kişiydik.Bu yüzden aldırmadan dört nala odaya girdik.Su'nun gözleri bilmediğim bir nedenden dolayı şişti.Bu yüzden gözlerini tam olarak açamıyor ama gülümsüyordu.