Jack's

Disney land

Gilinsky.
We kwamen aan bij Disney land en Johnson parkeerde de auto. Nadat hij geparkeerd had stapte we allemaal uit de auto en zag dat Johnson zijn arm om Hoop sloeg.

Ik ging rustig naast Jasmijn lopen toen we naar binnen gingen. Ik keek naar Jasmijn die verlegen naast me liep. Ik pakte haar hand vast en zag dat ze rood werd maar ze trok zichzelf niet los.

Toen we door het park liepen kwam Hoop op ons afgerend terwijl ze Johnson achter zich aansleurde. Ik moet zeggen het zag er echt geweldig uit. Ik begon te lachen en merkte dat Jasmijn er ook om moest lachen.

"Jongens een achtbaan!!!" Hoop stond helemaal blij voor ons te springen toen Jasmijn reageerde. "Ik heb het niet zo op achtbanen...." "Please Jasmijn." Ik zag dat Jasmijn twijfelde. "Kom op het word vast leuk." Ik keek haar vol hoop aan. "Hhhh oke dan." Hoop begon meteen blij te springen en sleurde nu Jasmijn mee.

Ik bleef lachend achter met Johnson die zijn vriendinnetje nakeek. "Hoop is wel een stuiterballetje hier he?" Ik keek lachend naar Johnson. "Ja maar het is wel grappig zolang mijn arm er niet word afgerukt omdat ze iets leuks ziet. We vlogen allebei in de lach toen we Hoop hoorden schreeuwen. "Komen jullie ook nog?!" We liepen lachend naar de meiden en gingen in de rij staan.

Ik was rustig aan het wachten toen ik opeens werd geknuffeld. Ik keek en zag dat een random meisje me aan het knuffelen was. "Eh hallo ik ben Jack Gilinsky." Ik moest eigenlijk wel lachen toen ik dat zij toen het meisje reageerde. "Eh ja dat weet ik." Ik zag dat ze me nu heel blij aankeek. "En dat is Jack Johnson! Ik kan niet geloven jullie hier te zien! Kan ik met jullie op de foto?" Nu kwam Johnson er ook bij. "Ja natuurlijk." Het meisje toverde meteen haar telefoon te voorschijn. We maakten een paar foto's en gaven haar toen allebei een knuffel en toen ging ze weg.

Johnson en ik keken elkaar lachend aan. En toen begon de rij te bewegen. We liepen met de rij mee toen we mochten instappen. Ik stapte rustig in de achtbaan en Johnson kwam naast me. Voor ons zaten Hoop en Jasmijn.

Johnson.
Toen we in het karretje zaten was ik al klaar voor het grapje die Gilinsk en ik altijd maakte maar dit keer bij Hoop en Jasmijn. Ik keek lachen maar Gilinsk die nu ook lachend naar mij keek. Toen de achtbaan net begon te rollen pakte we een paar bouten en tikte de meiden aan. "Dit komt net van jullie karretje af." We zagen dat de meiden meteen in paniek naar elkaar keken toen we keihard naar beneden gingen. We zagen de meiden helemaal in paniek raken terwijl wij dood gingen van het lachen.

Toen we er uit kwamen waren we nog steeds aan het lachen terwijl de meiden met halve hartaanval eruit kwamen. "Waarom lachen jullie dat was niet grappig maar vet gevaarlijk!" Ik keek recht in het gezicht van Hoop die nu boos keek. "Het was een grapje wij hebben die bouten meegenomen." Ik zag Hoop nu even verstenen van verbazing toen ze boos naar ons keek en Jasmijn nu ook.

Beiden meiden kwamen op ons af en wij kregen toen een stomp in onze maag. "AU!?! Wtf Hoop!" Nu schoten de meiden in de lach terwijl Gilinsk en ik pijn hadden. Ik liep op Hoop af die nu terug deinsde. Ik greep haar nu bij haar armen vast en zag angst in haar ogen..? Waarom is ze bang? Ik keek haar nu raar aan. Ik heb haar nooit wat aangedaan toch? Waarom is ze dan nu bang? Ik liet haar verward los en zag hoe ze weg rende naar de wc's. Ik keek haar verbaast na toen Jasmijn erachteraan ging.

"Johnson wat heb je met haar gedaan." Ik keek nu verward naar Gilinsky. "Helemaal niks." Ik zag dat hij nu verward keek. "Waarom is ze dan bang voor je?" "Ik weet het niet...." Ik ging diep in mijn gedachte op het bankje zitten en zag dat Gilinsk het zelfde deed. Wat heb ik fout gedaan?

Hoop.
Ik rende de wc's in en liet mezelf op de grond zaken en begon te huilen. Ik weet niet wat er gebeurde maar ik voelde al mijn angst opkomen..... Ik hoorde de deur luid opengaan toen ik Jasmijn mijn naam hoorde roepen. "Hoop waar zit je?" Ik deed rustig mijn wc deur open toen Jasmijn bij me kwam zitten en me aankeek.

"Wat gebeurde er daar nou?" Ik keek Jasmijn twijfelend aan. "Je weet wel die plek waar wij vast hebben gezeten." Ik zag dat Jasmijn mij begrijpend aan keek en ja knikte.

"Er was daar een jongen en die kwam mij steeds middernacht ophalen..... Hij eh. Hij wou dat ik allerlei ranzige dingen bij hem zou doen maar ik weigerde en iedere keer als ik weigerde sloeg hij me op de grond en begon hij me te slaan en te trappen. Toen hij daar mee klaar was pakte hij me net zo vast als Jack daar net deed...

Toen hij dat deed sprong de angst van die jongen gewoon terug... Ik weet dat Jack me nooit zoiets aan zou doen maar de gedachten eraan maakte me bang...."

Ik zag dat Jasmijn me begrijpend aankeek. "Ik snap best dat je je bang voelde maar Jack zou dit moeten weten Hoop."

Ik keek haar aan en voelde de angst in me komen. "Maar als ik dat doe zou hij het die jongen betaalt willen zetten en wie weet wat er dan met hem gebeurt..."

"Dat zal vast niet gebeuren Hoop. Hij heeft het er misschien moeilijk mee, maar voor de rest is er nooit iets gebeurt toch." Ik knikte naar Jasmijn en wist dat ze gelijk had.

Ik stond meteen weer op. "Zullen we dan weer terug naar die jongens." Jasmijn stond nu ook op. "Ik dacht dat je het nooit zou zeggen." We schoten beide in de lach en gingen weer naar de jongens.