Jack's

.

Hoop.
Nadat Jasmijn en ik hadden gepraat liepen we weer richting de jongens. "Dus Jasmijn jij en Gilinsk?" Ik zag dat Jasmijn moest lachen. "Ik weet het hij is lief en knap maar ik voel ook nog wat voor Brent." Ik keek begrijpend naar Jasmijn. "Het beste wat je kan doen is Brent nu even vergeten en kijken hoe tussen jou en Gilinsk zit." Ik zag Jasmijn instemmend knikken toen de jongens op ons afkwamen gerend.

"Wat gebeurde er Hoop?" Ik keek recht in het bezorgde gezicht van Johnson. "Het was niks bijzonders..... Ik vertel het thuis." Ik zag hem instemmend knikken. Opeen voelde ik zijn sterke maar dunne armen om me heen komen en voelde dat ik tegen Johnson werd aangedrukt. Ik legde mijn hoofd op zijn borstkast en knuffelde hem terug. "Laat me nooit meer zo erg schrikken oke?" Ik keek nu om hoog in het nog steeds bezorgde gezicht van Johnson. "Is goed." Ik zag dat hij me serieus aan keek. "Dus van af nu geen geheimen meer." "Ik beloof het." Ik zag dat hij nu al wat meer ontspande en me nog dichter tegen zich aan nam. Uiteindelijk liet hij me los en gingen we weer met ze alle verder.

Na een tijdje in het park geweest te zijn gingen we weer naar huis. Iedereen was moe en wou naar bed. Gilinsky en Jasmijn waren ook closer geworden omdat ze het nu toe liet.

Nadat we Jasmijn hadden afgezet bij Matt gingen we door naar ons huis. Toen we thuis kwamen liep ik meteen naar boven. Ik pakte mijn pyjama en trok hem aan. Nadat ik mijn pyjama aan had gedaan kroop ik lekker onder mijn warme dekens.

Na een tijdje in bed te liggen kwam Johnson ook en deed zijn kleren uit. Hij trok rustig en jogging broek aan en kwam naast me liggen waardoor we in de lepel houding lagen. Ik voelde weer zijn beschermende armen om me heen komen en voelde me meteen veilig. Ik kreeg nu ook een zacht kusje op mijn wang en sloot toen in alle rust mijn ogen.

----------------------------------------------
De volgende dag.
----------------------------------------------

Johnson.
Ik werd rustig wakker met Hoop vredig slapend in mijn armen. Ik keek naar de kalme ademhaling van Hoop. Ze sliep zo vredig. Na een tijdje naar haar staren werd ze rustig wakker. "Kan je niet naar me staren het is creepy." Ik moest wel lachen om de reactie van Hoop. "Sorry kan het niet helpen je bent gewoon perfect." Ik zag dat zij nu ook moest lachen. "Sluimbalk." Ik zag dat ze weer haar ogen sloot en stond lachend op.

Nadat ik me had aangekleed liep ik nog naar de kant waar Hoop sliep en gaf een kus op haar voorhoofd. Ik zag een glimlach op haar gezicht komen en liep toen tevreden weg.

Jasmijn.
Ik werd rustig wakker en dacht terug aan gister. Gilinsky was zo lief en wat Hoop vertelde..... Ik had er soms ook nog last van maar wist niet of ik het moest vertellen. Ik denk dat het iets is wat ik altijd bij me zal dragen....

Ik kroop nu rustig uit mijn bed en kleedde me aan. Toen ik klaar was liep ik rustig naar beneden en zag Matt al zitten. "Hey, lekker geslapen." Ik zag Matt rustig knikken terwijl hij rustig verder ging aan zijn ontbijt.

Onderhand was ik het al gewend van Matt dat hij niet zoveel zei in de ochtend. Ik pakte rustig wat eten terwijl mijn gedachtes afdwaalde naar Gilinsky. Ik zag zijn gezicht voor me. Zijn donker bruine ogen die altijd dromerig stonden en zijn warrige zwarte haren en zijn perfecte kaaklijn. Niet zo perfect als die van Brent maar wel perfect.

Ik hoorde de bel gaan en liep rustig naar de deur. Ik deed de deur rustig open en zag Caisy staan. Het meisje dat Matt daar had ontmoet.. Ik noemde haar eigenlijk altijd C. "Hey C, hoe gaat het?" "Goed hoor, is Matt er ook?" Ik knikte en deed de deur iets verder open zodat ze naar binnen kon. Ze liep meteen naar binnen en zag een enorme glimlach verschijnen toen ze Matt zag.

Ik keek naar de twee tortelduifjes die hartstikke blij waren elkaar weer te zien en besloot ze privecie te geven dus ging weer naar boven.

Gilinsky.
Ik stapte rustig uit mijn bed en liep meteen naar beneden. Ik pakte mijn eten en dacht aan Jasmijn. Haar blauwe ogen en haar donkerblonde haar. Ik voelde mezelf blij worden door de gedachte aan haar.

Toen ik mijn eten had gepakt plofte ik op de bank en zette de televisie aan. Ik was rustig tv aan het kijken toen Johnson opeens van achter me vandaan sprong. "Jij bent ook blind in de ochtend." Doordat Johnson zomaar uit het niets begon te praten schrok ik en keek hem geschrokken aan. Johnson schoot meteen in de lach en liet zich naast me neer ploffen en begon ook rustig aan zijn ontbijtje.