Jack's

Waar zijn ze?

Matthew.
Ik werd rustig wakker met Caisy naast me. Ik keek in haar blauwe ogen en naar haar zwarte haren die langs haar gezicht golfden. "Is het interessant Matt?"ik zag dat ze moest lachen. "Eh sorry." Ik stond op en deed mijn kleren aan. Ook pakte ik een zwarte hoodie en deed die op.

Ik liep naar beneden en zag dat de bank leeg was. Jasmijn was er nog steeds niet... Misschien zou ze bij Gilinsky zijn. Ik begon meteen te twijfelen. Jasmijn was niet echt een meisje die na 1 date al bij iemand zou blijven slapen.

Ik werd meteen ongerust. Gilinsk is geen foute gast maar straks is er iets gebeurt. Uit voorzorg besloot ik om naar het huis van de Jack's te gaan en het te gaan vragen. Ik liep eigenlijk meteen naar mijn auto en ging rijden.

Toen ik aankwam belde ik aan en zag ik Johnson in de deuropening verschijnen. "Hey Johnson." "Hey Matt." Ik kreeg meteen een bro hug en we liepen toen naar binnen. Toen ik zat en drinken had gekregen besloot ik het te vragen. "Is Jasmijn hier?" Ik zag Johnson verbaasd kijken. "Geen idee was met Hoop." Ik zag een klein lachje op zijn gezicht verschijnen en ik schoot meteen in de lach. "Waar is Hoop?" Ik zag Johnson even nadenken. "Boven in bed." Ik wou nu net naar boven lopen toen Hoop al van de trap afkwam. "Matt jou moest ik hebben." Ik keek verward naar Hoop die me nu mee trok naar de bank. "Weet jij waar Jasmijn is ik heb niks van haar gehoord en meestal hoor ik wel wat als ze net op een date is geweest." Ik keek verbaasd naar Hoop. "Eh eigenlijk kwam ik omdat aan jou te vragen...."

Ik zag dat Hoop meteen in paniek raakte en dat Johnson snel naar haar toe ging. Ik hoorde Johnson rustig tegen haar fluisteren. "Rustig Hoop het is vast niks." Nadat hij een tijdje kalmerend tegen haar praatte werd ze kalm.

Toen ze net kalm was was ze vastberaden "We moeten haar zoeken."
Ik zag dat Johnson nu lachend keek. "Ze zijn waarschijnlijk ergens gestopt bij een hotel voor de D." Nu keek ik Johnson lachend aan. "Ik denk niet dat Jasmijn voor de Dick is gegaan want ze is niet zo." Ik zag dat Hoop ook knikte. "Dat is niks voor Jasmijn."

Hoop.
Die jongens stonden lekker nadenkend in het huis en waren niet echt beweeg baar. "Gaan we haar nog zoeken of wat." Matt sprong meteen op en was weer de rare hypere Matt. "Letttss goo." Ik begon te lachen door Matts reactie maar we liepen wel achter hem aan.

Toen we in de auto zaten keken we met ze alle elkaar aan. "Dus waar moeten we zoeken." Iedereen keek nu twijfelend naar elkaar toen Johnson reageerde. "I don't know, gewoon rijden denk." We wisten allemaal eigenlijk niet echt een andere optie dus gingen we maar gewoon rijden.

Jasmijn.
We waren weer met ze drieën aan het lopen terwijl de jongens iedere keer kinderachtig op elkaar reageerde.... "Jongens is dit nodig? Jullie waren net broers en nu maken jullie ruzie om mij. Ooit gehoord van bro's before hoes?"

De jongens keken me nu verbaasd aan. Brent reageerde bijna meteen. "Zeg je nu dat we je allebei moeten loslaten." Ik keek nu naar de boys. "Nee." De jongens keken mij nu allebei verbaasd aan. "Brent jij had mij gedumpt.... En even serieus ruzie maken om mij serieus. Als je goeie vrienden bent gun je het diegene." Ik zag dat Brent en Jack elkaar twijfelend aankeken. "Dus Brent wat ik wil zeggen is, jij hebt mij gedumpt Gilinsk pakte zijn kans en ik nam hem aan. Dus nu wees een goeie vriend en laat ons."

Ik zag Brent en Jack nu verbaasd naar mij kijken. "Het spijt me Jack." "Het spijt mij ook bro... Ik had er tenminste met jou over kunnen praten." Ze gaven elkaar nu een bro hug. "Vrienden?" Ik zag Brent nu blij naar Gilinsky kijken. "Vrienden." Ze gaven elkaar weer een bro hug. "Nu alles weer goed is kunnen we dan please verder lopen." Ik zag beide jongens knikken en toen gingen we weer lopen.

Na een tijdje lopen begon Brent opeens te schreeuwen en te springen. "We zijn hier!!!!" Ik keek nu ook en begon te rennen. Brent en Jack kwamen meteen achter me aan gerend. Alleen jammer genoeg had de bestuurder het niet gezien en waren ze weggereden....

Ik ging teleurgesteld stil staan en voelde nu pas hoe hard ik had gerend. Ik begon zwaar te hijgen. Ik werd duizelig dus ging ik zitten en legde mijn hoofd in mijn handen. Ik hoorde die jongens meteen naar mij schreeuwen toen ik Jack hoorde. "Hier neem een slok." Ik keek omhoog en zag dat hij de fles water aan me gaf. Ik keek dankbaar naar Jack en begon te drinken.

Nadat ik het water op had stond ik rustig op. Nadat ik stond voelde ik me nog steeds duizelig. Ik stond even wankel maar kon mezelf herpakken. Ik hoorde nu Brent bezorgd praten. "Gaat het Jasmijn?" Ik begon te knikken. "Het gaat." Ik begon meteen te lopen maar pakte Jack vast voor ondersteuning.

Hoe kan dit? Ik heb nog nooit gehad dat ik zo snel moe ben. "Ik denk dat we wat te eten moeten hebben." Ik knikte naar Gilinsky. Mijn maag knorde als een gek, ik had al 3 dagen niet gegeten.. "Dat is een goed idee." Ik perste er nu moeilijk een glimlach uit voor Gilinsky. En we begonnen weer te lopen.

Ik was rustig aan het wandelen en zag dat het weer nacht werd.... Zouden Hoop, Johnson en Matt eigenlijk doorhebben dat ik nog niet terug ben.... En anders zouden ze Jack toch wel missen. Ik zonk nu weg in deze gedachtes... Het maakte me onzeker.

Opeens stopte Jack met lopen. Ik werd meteen uit mijn gedachtes getrokken door deze actie van Jack. "Ik denk dat we nu maar moeten rusten. We moeten niet door gaan terwijl we moe zijn en vergaan van de honger." We stemden nu allemaal in met Jack en we gingen maar weer liggen en proberen in slaap te vallen....