Nereden başlasam diye o kadar düşündüm ki,en sonunda en çok takıldığım yerden başlamaya karar verdim.Her üzüldüğümde,her kırıldığımda(Ki bu çok sık olur) sadece şu soruyu sorarım kendime;''Neden ben?'' ,benden nefret edip bana zarar vermelerini gerektirecek kadar kötü müyüm? yoksa beni kıskanıp bana zarar vermelerini gerektirecek kadar iyi miyim ? İkisi de değil. Ben hep bir sebep aradım,ama bulamadım.En sonunda anladım.İnsanların kötülük yapmak için bir sebebe ihtiyacı yokmuş.Egolarını tatmin etmek,yaşadıklarını yaşatmak,intikam almak,kıskanmak ve hatta özenmek...
Onların bana zarar verirken düşünmediği her şeyi,ben defalarca düşündüm.Hayata,kendime küsmüştüm,daha doğrusu küstürülmüştüm.Yapmak istedikleri yıldırmaktı,pes ettirmek,hayattan koparmak,ama yapamadılar,yapamadıkça daha da delirdiler. Hayata dönmeye başladığımda,bana zaman kaybettirdiklerini düşünmüştüm,ama yanılmışım.Beni en başından uyandırdılar.Hayata erken başlamışım,acılarımla olgunluk,kaybettiğim zamanla farkındalık kazanmışım.Herkes yalanmış,ben hep yalnızmışım. ve buna göre yaşamam gerekiyormuş.Yavşaklara,kaltaklara,hatta nefes alan her canlıya güvenmemem gerekiyormuş.Yolumun çizip,o yöne gitmem gerekiyormuş.Ve en önemlisi ASLA PES ETMEMEM GEREKİYORMUŞ.
ASLA PES ETMEYİN,EĞER BİRİ SİZİ ARKANIZDAN İTİYORSA,ONDAN ÖNDESİNİZ DEMEKTİR.!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Anlat Ben Dinliyorum
ChickLitKız olmak çok zor ,bir o kadar da mükemmel bir şey... Erkekseniz anlayamazsınız,ha bu arada bazılarınız çok zavallısınız. Yapmacık hemcinslerim,yavşak karşı cinslerim,sorunlu ebeveynlerim,sahte kankilerim,bıktım hepinizden gerçekten yeter. Günah ben...
