Herkes sırayla giriyodu okula ben ise sırayı bozup onun arkasından gitmeye çalışıyordum.Çok güzeldi her yeri , her anı , her hareketi.Sınıfa girdik ve en öne oturdu , daha sonra yanına gitmek istedim daha hiç kimse hiç kimseyi tanımazken ben onsuz bi saniyemi bile harcamak istemiyordum.Yanına gittim ben Yusuf dedim , kendi ismini bile o kadar güzel soylüyordu ki , konuştuk tanışma fastı geçti öğretmen geldi.Sırama geçerken ayağımı bi sıraya vurdum ve dengem bozuldu tanımadığım insanlar gülüyordu bana ama ben sadece ona baktım o ise yanındaki arkadaşına gülme diyordu.
