Daha çok

47 5 1
                                    

Koşuyordum. Ama neye ? Yerlerde çimler vardı ve hafif Bayır yukarı koşuyordum. Sanki kaçıyordum. Ama neyden?

Birden durdum. Karşımda dibi görünmeyen bir uçurum vardı. Sonra arkamı döndüm.

Babam..

Nefes nefese ve korkuyla bir adım geriledim. Uçurumun dibindeydim. Babam bana bir adım daha yaklaştı. Sonra bir adım daha, bir adım daha ... Bağırdım.

"Gelme ! Gelme lütfen! Gelme! Git !"

Artık aramızda bir adım mesafe vardı. Güldü. Sonra ellerini omuzlarıma koydu ve ittirdi...

Kendimi boşlukta hissediyordum.

Ölümün kokusunu almıştım.

Ölüyordum. Kurtaranım yoktu.

Bu defa kendi başımın çaresine bakamamıştım...

Yerde nefes nefese uyanmıştım. Evet . Yataktan düşmüstüm. Kalbimin sesi kulaklarıma kadar geliyor ellerim titriyordu. Tavana bakıp kilitlenip kalmıştım. Babam . Biyolojik babam. Babam demekten utandığım kişi. . Rüyalarıma bile giriyordu. Göt herif .

Daha çok onu düşünme! Sen değiştin! Artık kral sensin! Herkes sana boyun eğer! SEN GÜÇLÜSÜN!

Silkelenip kendime geldim. Saate bakınca ağzımdan bir "Siktir! " lafı yuvarlandı. Geç kalmışım . Fenci beni sikecek!

Hemen siyah bir pantolon , siyah tişört, siyah hırka ve siyah VTY lerimi geçirdim . Merdivenlerden inerken " Anne ben gidiyom geç kaldım! " Diye bağırdım. Kapıyı açtım tam çıkacakken annem bağırdı.

"Tamam "

Kesin yine müge anlı izliyordu. Ne zaman izlese beni uyandırmayı unutuyodu. Yahu bu kadının işi gücü yokmu müge anlı salağını izliyo . Anneme acıyorum..

《《《《《《》》》》》》

Okula havalı bir şekilde girdim. Herkez bahçedeydi. Ewet tenefüse denk gelmiştim.

Koştuğum için nefes nefese kalmıştım. Bir banka oturup sokuklandım. Kafamı banka yaslayıp gözlerimi kapattım.

"Sen hala nasıl burdasın? "

Tanıdık cırtlak ses sayesinde sinirlenerek gözlerimi açtım. Barışın manitası bana bağırıyordu ve diyerleri onu tutuyordu. Ve ikide bir bırakın diye bağırıyodu. Ayağa Yavaşça kalkıp yaklaştım.

"Okul "dedim Elimle okulu gösterip. "Öğrenci "dedim kendimi gösterip. Alayla ve sinirle bir kahkaha attı.

"Artık diğil "

Dediği şeyle afallamıştım.

"Ha? " dedim tek kaşımı kaldırıp.

"Atıldın "

Resmen şok geçirmiştim . Hemen koşmaya başladım . Merdivenlerden 3 er 3 er çıkmaya başladım.

Sınıfa girer girmez sınıf defterini kaptım ve listede adımı aramaya başladım. Yoktu .5 Yıldır feyzanın altında olan 32 numara Esen Aras yoktu. Yoktu işte.

Bizim tayfaya bakmadan direk müdürün odasına koştum. Kapıyı çalmadan açtım. Gözlerim kocaman açılmıştı . O ? Barış mıydı ?

ArızaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin