Arıza

Yeni Düşman

Hoca sonunda derse girdiğinde bir oh çektim , fısıltılar sonunda biticekti. Masaya defterini ve telefonunu koydu . Sonra yoklama almaya başladı.

".........., Esen Aras ? Yeni Öğrenci " dedi öğretmen ve etrafa sorar gözlerle baktı. Yavaşça ayağa kalktım . Bu iş bana göre diğildi.
Öğretmenin gözleri beni buldu ve gülümsedi. Gülümsemesine karşılık vermek çok isterdim ama üşendim. Evet gülümsemeye üşendim.

"Bize kendini tanıtırmısın? " diye sordu nazikçe. Derin bir nefes aldım . Kendimi tanıtmamı niye istiyorduki? Sadece ders anlat ve çık işte.

Nazik soruya karşılık "kalıcı diğilim. "Dedim ve oturdum. Ayaklarımı öne uzatıp bacak bacak üstüne attım. Öğretmenin bidaha suratına bakmamıştım ama bozulduğu kesindi .

İlk ders Şansıma matematikti. Ama beni şaşırtan herkesin ders dinlemesiydi. Eski okulumda böyle diğildi. İlla birisi mallık yapar , ders bölünürdü. İşte bu da benim bu okula ait olmadığımın 1 milyonuncu kanıtı.

Zil çalınca bir oh çekip Telefonumu elime aldım. Ana yazılı kişiyi arayıp bekledim bu sırada başıma 2-3 kişi toplanmıştı. Onlara tek kaşımı kaldıp baktım ama pek etkilenmediler. Annem telefonu açmamıştı. Onun yerine Feyza yı aradım. Telefon ararken bende sıramdan kalkıp öğretmenler masasının üstüne oturdum ve camdan dışarıyı izlemeye başladım. 3. Çalışta açtı.

"Ne var lan ?" Dedi açar açmaz .

"Beni bu okuldan alın " dedim dümdüz bir şekilde.

"Esen ne saçalıyosun ?" Dedi cidden Anlamamış gibi .

"Ya beni burdan alırsınız, yada ben kendim çıkarım. "

"Esen şu an cidden çok çişim var . Bay bay " dedi ve suratıma kapattı. Kafamı geriye atıp nefesimi sesli bir biçimde verdim. Ben burda işkence çekiyorum onun yaptığına bak. Salak . Napalım. O beni almıyo . Bende kendim çıkarım.

Ben masadan kalkarken zil çaldı. Kulaklığımı yavaş hareketlerle taktım . Ama şarkıyı açmadım. Kafamı telefondan kaldırınca neredeyse bütün sınıfın bana baktığını gördüm. Göz devirip sınıftan çıkmaya yeltenmiştimki kapı kırılırcasına açıldı ve içeri Reizcan daldı . Beni bulur bulmaz yanıma geldi ve nefesini düzene sokmaya çalıştı.

"Noluyo? " dedim omzundan tutarken.

"Esen .. "dedi ama devamını getiremedi.

"Kötü bi şey mi oldu ? Cevap ver ! " Hoca sınıfa girmişti ama takmamıştım. Sınıfın ortasında ikimiz duruyorduk ve herkes bizi izliyordu.

"Bende okudan atıldım. Bu okuldayım. "

Sarı saçları yüzüne düşerken ben olayın şok undan çıkmamıştım. Şimdi biz beraber kolej demi okuycaktık? İşte bu keyfimi yerine getirir.

《《《《《》》》》

Öğle tenefüsü en sevdiğim . Zil çalar çalmaz sıramdan kalktım.

"Nereye lan ?" Dedi Reizcan kalemini yerken.

"Acıktım . " dedim ve kolundan tuttum.

"Siktir git ! Ben gelmiyom "

"Göt " dedim ve Kantine indim . Yuh lan Kantine birkaç kişi haricinde kimse yoktu . Eski okulum olsa burdan ceset çıkardı.
Hemen sıraya girip beklemeye başladım . Ayakkabılarıma baka baka beklerken biri omzuma çarptı ve geriye doğru sendelendim . O kişi yanımdan geçerken kim olduğuna bakma gereği duymadan hızlı davranıp ayağımı uzattım ve çelme taktım. Şahıs yere çakılırken ben başında ona bakıyordum. Bir erkekti. Hızla yerden kalktı ve nefret dolu bakışlarını üzerimde gezdirdi .
Ben ne olup bittiğini anlamadan kahverengi saçımı yolarcasına tutup yukarıya doğru çekti. Acıyla gözlerimi yumarken refleks olarak bir yumruk savurdum ama deymedi . Bende bir anda zıplayıp karnına tekme attım. Çocuk iki büklüm olurken bende onun saçından tuttum ve yere doğru çektim. Ama birden üstüme atlıycağını ve beni omzuna atlıycağını tahmin etmemiştim.

Şu an omzundaydım. Yani bildiğin omzunda çırpınıyordum ama indirmiyordu . Beni bahçeye çıkardı ve ardından bahçenin arka tarafındaki merdivenden aşağıya indik. Burda başka bir kapı vardı ama oraya girmeden beni omzundan aşağıya attı. Ama öyle bir attı ki sanki bir vez bebeği fırlatır gibi. Sırtımdaki her kemiğin sızısını bir bir hissederken yerden kalkamamıştım.

Çocuk sırıtırken Gücümü toplayıp kalktım . Artık Esen gitmiş yerine Arıza gelmişti. Onu omuzlarından tutup ittim. Biraz daha zorlasa gözlerinden ateş çıkacak gibiydi Züppe herif.

Beni duvara itti ve bir süre bana baktı, sonra ben ne olup bittiğini anlamadan yüzüme doğru bir yumruk savurdu. Anın verdiği etkiyle gözlerimi kapattım. Ama ne yüzümde bir sızı nede acı vardı. Yavaşça gözlerimi açtım. Beni teğet geçerek duvara yumruk atmıştı. Sinirle soludum.

"Banada vurana! " Diye bağırdım. Bağırmama karşılık sırıttı. Acaba birazdan bacaklarının arasına yiyeceğin darbeylede gülebilecekmisin ?

Bana doğru bir adım daha yaklaştı ve buda benim dezavantajımdı. Var gücümle tekmeyi geçirdim. Acıyla yere yığıldı ve bir süre kıpırdama dı. Merak etmiştim acaba ölmüşmüydü?
Yanına Yavaşça yaklaşıp yüzünü kapatan kolunu ayağımla dürttüm. Kıpırdamadı. Omuz silkip arkamı döndüm. Ama bileğimden tuttu ve ben yerle bütünleştim. Yavaşça yanıma geldi ve oturdu. Saçımı kulağımın arkasına koydu.

"Çok güzelsin . Seni sevdim. "

Dediği şeyle yerimden sanki diken batmış gibi sıçradım. Ne demişti o az önce?

"Ama artık ezeli düşmanız " dediği şeye gülümsemeden edemedim. Gözü dudaklarıma kayarken onu ittirdim ve indiğimiz Merdivenlerden geri çıktım .

O pis Züppe kendine hiç yakışmayacak pislikte bir düşman seçmişti. Ama fark etmez . Her türlü onu yere sererdim.

Ona kaybetmeyi ben ögreticektim..