The Fashion Of Seduction (MATURE)

TFOS 07 : Hospital part 02

< Chevory's POV > 

Habang tumatagal ay sumasama ang pakiramdam ko, andirito parin ako sa Hospital garden matapos akong iwan ni Aze para humingi ng gamot kay kuya Fix, I badly need a pain killer because the pain I'm feeling right now is killing me.

Medyo nataranta ako ng kapain ko ang noo ko and I feel hot, nasaan na ba kasi iyon.

Naglakad-lakad lang ako para maglibang seeing the flowers, at mga pasyenteng ipinapasyal ng mga love ones nila. Binabati din ako ng ilang mga nurse na nakakakilala saken.

Nang medyo nakakaramdam na ako ng hilo ay naupo ako agad sa isang bench na malapit lamang sakin.

"Are you alright?" anas ng isang tinig, napamulat ako, hindi ko nga namalayan na nakapikit na pala ako.

I smiled upon seeing a white gown , it's a doctor, a handsome doctor to be exact pero ngayon ko lang ata ito nakita. Mukhang bata pa ang itsura nito kaya malamang na bago lang ito sa serbisyo, Yung kasing mga doctor na kilala niya is medyo may edad na.

"Yeah I'm fine" I lied, I really don't like staying in the hospital kaya naman I always stick to medication, pero bakit napaka tagal ata ni Aze.

"Are you sure?" muling tanong nito sa'kin na tila ba hindi kumbinsido sa tinuran ko.

"Yeah, I'm just waiting for a friend" I said.

"Do you mind if I accompany you while waiting?" alok nito, I just nodded, I wouldn't dare to reject such a handsome face ,it's not that I'm cheating on Aki it's just that I can't decline his offer.

"I'm Steven Park and you are?" pagpapakilala at tanong nito.

"I'm Chevory Ashton" 

"I hate formalities so I'm not going to offer a shake hands" he said, natuwa naman ako sa dito dahil magaan itong kausap.

"I hope this is the start of our friendship" dugtong nito, ngumiti lang ako dahil naaamaze ako sa singkit dimples nitong lumalabas kapag ngumingiti.

"I-" magsasalita pa lamang sana ako ng bigla kameng nakarinig ng iyak ng bata, hinananap namin ito ng tingin only to found her a meter away from our bench. Nadapa ito kaya naman todo iyak, agad na dumalo si Steven, tumayo rin ako bigla ngunit bigla nalang naging madilim ang lahat sa paningin ko, with that ay wala na akong alam sa mga sumunod na nangyari.

Nagising ako sa isang hindi pamilyar na silid, bagama't nanakit ang katawan pinilit ko paring maka-upo. No wonder nasa hospital room ako dahil narin sa dextrose at sa amot ng kwarto kinalalagyan ko.

Napalingon ako sa gawi ng pinto when suddenly it open. There I saw Aze.

"Anong nangyari sa'yo?" nag-aalalang tanong nito matapos makalapit saken.

"Isn't it obvious?, I passed out" mataray na sagot ko rito, kung sana naman kasi mabilis nitong nadala sakaniya ang gamot , malamang sa malamang ay nasa condo na siya at natutulog.

"Sorry, si Fix kasi paracetamol yung ibinigay sakin" I don't know if I'm going to laugh or what but seeing his face ay hindi ko napigilan ang pagtawa.

"Aahaha" Sinamaan ako nito ng tingin, na parang napakalaking kasalanan ng ginawa ko.

"Nagagawa mo pang tumawa, kapag ako binugbog ng kapatid mo kalimutan mo ng magkaibigan tayo" sambit nito which stop me from laughing, bigla akong kinabahan sa sinabi nito. Naranasan ko ng mawalan ng kaibigan that's why it sadden me when I imagine the scenario he is saying.

"You're so hateful" pang-aaway ko rito, pwersahan kong tinanggal ang dextrose na nakasaksak sa kamay ko at dahil doon ay bigla itong nataranta.

"What do you think you're doing?" maang na tanong nito na tinangka pang pigilan siya ngunit wala na itong nagawa dahil natanggal na niya. Agad akong tumayo but I feel my whole world shaking kaya naman napahawak rin lang ako kay Aze.

"Sinabi na kasing magpahinga muna" he said, and I know he's pissed off.

"You haven't said anything  about me na magpahinga muna" bwelatang sagot ko rito.

"Alam mo napaka-tigas ng ulo mo, kung bata ka lang napalo na kita" sermon nito.

"You wanna smack my butt?" bulalas ko habang nanlalaki ang mga mata, hindi ako makapaniwala sa sinasabi nito.

"Ang kulit mo kasi , daig mo pa ang limang taong gulang na bata" 

"That's not my problem anymore" sagot ko.

"Alam ko , tignan mo nga ako ang namromroblema, ako ang sumasalo sa mga kalokohan mo" inis na sambit nito.

"I haven't told you to do that, and besides you insisted to accompany me here" 

"Kaya nga, sana hindi nalang kita sinamahan!" bulyaw nito saken, upon realizing what he meant ay agad na namasa ang gilid ng mga mata ko. I can't believe him , him for all people.

"F*ck I'm sorry huwag kang umiyak" sambit nito, hindi naman nito magawang hawakan ako kung bakit ay hindi ko alam.

"Come on Chev, I'm sorry nabigla lang ako" alo nito sakin habang pilit na tinatanggal nito yung mga kamay kong nakatakip sa mukha ko.

"Alam  mo naman kasing takot akong mabangasan ng kapatid mo tong gwapo kong mukha, alam mo na maraming iiyak" 

"Sige na sige na bibilhin ko kahit na anong gusto mo"

"really?" tanong ko, tinanggal ko narin yung mga kamay kong naka-cover sa mukha ko.

"Hay naku ang baby sister talaga namin pasaway" sambit nito habang inaayos yung mga hibla ng buhok na humaharang sa mukha ko. Aze is the only son , I don't know but he's longing to have a baby sister and he found it in me pero ayaw naman nitong tawagin ko siyang kuya kaya para saken ay napaka-ewan niya.

"Bati na tayo?" tanong nito, tumango lang ako bilang sagot" sige nga hug mo nga ako" sambit nito as he open his arms for a hug. Niyakap ko naman siya ng mahigpit na mahigpit, I feel relief akala ko talaga galit na ito saken.

"The hell " kapakuway sambit ng isang tinig mula sa pintuan, kaya naman agad kaming nagbitiw ni Aze sa yakapan namin, to see his angry face is not that good but what is he doing here?