BİR DENİZ'Dİ AŞK EN KARASINDAN...

sevdaya yolculuk

Direk Rize ye uçuş yokmuş.Önce Trabzon Hava limanı , oradan araba kiralar Rize ye giderim.

Uçağım birazdan inecek.İçimde tarif imkansız bir heyecan var. Doğmadığım topraklarıma gelmekten mi yoksa Elvan'nın bana zorla kabul ettirdiği bu meselemi.Acaba neden bu kadar önemliydi.Elvan , hayatında hiç bir şeyi ciddi ye almadı.Onun için kendinden başka hiçbir şey önemli olmadı.Neden bu kadar önemsiyordu.Biliyorum vicdan azabı vardı , ölecek bu gerçekle yüzleşmişti.Yüzleşemediği, gitmeden halletmek istediği bu gerçek demek onu yaralamıştı.Ya da yaraladığı bu insan çok acı çekmişti. İçimi bir endişe kapladı.Bu kadar kötü ne yapmış olabilirdi. Annesinden ,ailesinden helallik almak umurunda bile değilken bu neden bu kadar önemliydi. Aşık oldu desem , öyle olsa evlenip ayrılmazdı.Aşık olduğu adamla evlenirdi.

Neyse bunlar beni neden ilgilendirmiyor .Benim görevim benden son isteğini yapmak.Neden bilmiyorum ama Elvan bana kötü bir süpriz hazırlamış gibi geliyordu içimden. Sonra utandım böyle düşündüğüm için.Bende ne kadar paranoya oluyordum.Kadın ölüm döşeğinde. Ölürken de kötülük yapamaz ya. Yapacak olsa neden beni kendinden uzaklaştırsın.Yakınında yeterince ezebilirdi .

İstanbul, oradan Trabzon. düşüncelere dalarken anlayamamışım zamanın nasıl geçtiğini. Ama içimde hep bir endişe.Bu yolculuk bana ne getirecek bilmiyorum.

Gökyüzü bulutlarla kaplı , küçücük camdan kuş bakışı bakmak istedim ama görebildiğim sadece dağların yüksek tepeleri. Uçak inişe geçtiğinde bir an denizin ortasına inecek sandım.Öyle bir hoş duruyor ki denizle bütünleşen manzara inanamassınız.

Valizimi alıp bir acenta aracığı ile araba kiralama işini tamamladım.Almanya ya çok benzeyen iklimi vardı Karadeniz'in bu nedenle belkide çoğumuz çok hızlı alıştık orada ki yaşama.Ama bu güzel manzara , nefes aldıkça ciğerlerinizin ıslandığını hissedemessiniz bukadar güzel.

Arabaya bindim ve yola koyuldum. Deniz boyu devam etti yolculuğum.Öyle bütünleşmiş ki doğa ne deniz ayrılır dağlardan , ne gökyüzü denizden.Dağlar denize paralel uzanır memleketimde. Hep yağmur yağar . Ve ben en fazla yağışın olduğu ilk baharda geliyorum buraya.

İçimdeki heyecanın nedeni neydi daha keşfetmiş değilim.Öyle bir memlekettir ki burası,Aşkı aşkla karıştırır kalırsınız. Bilemezsiniz doğanın hangi güzelliğine sevdalandığınızı.

insanlar bir yılda yaşarken 4 mevsimi, oysa siz bir günde yaşama fırsatına erersiniz.doğaya ayak uydurmak için yaratılan halkı en az iklimi gibi fırtınalıdır.

çok küçüktüm yıllar önce geldiğimde, ama bu gün gibi güzel hafızamda varlığı memleketimin.Eğer Elvan olmasa bende her yıl gelecektim.Ama onun 1 ay Almanya'dan uzaklaşması bana özgürlük gibi geliyordu.Neden bilmem sonrada hiç gitmedim.

Önce köyüme çıkıp hiç kimsenin kalmadığı evi ziyaret ettim.Benim köyümün adı Akyamaç köyü, eski adı Tezina. Eskiden verilen isimler değiştirilmiş. Herkesin köyde bir lakabı var , kimlerdeniz demeniz bütün gebetenizi soran kişiye döküman halinde sunmanızı sağlar.

Hemşin ilçesine bağlı. Alt kısmı taş betonlarla yapılan evlerimizin devamı tahta döşemeden tamamlanmıştır. Bizim köydekiler tanımadılar beni.ben onları zaten tanımıyordum. Bahsettiğimde kim olduğumu herkes Elvan sandı. Bir an yüzleri düştü.En son gelişinde yapmıştı ne yaptıysa , teyzem üstünü kapamıştı.Olaylar olmuştu.Ama onunla ilgili hiç bir şey beni ilgilendirmedi için sorma gereği duymadım. Ozamanlar Elvan 16 yaşındaydı ben ise 14. o yıl sonrası hiç gitmediler. Ben durumları algılayamamıştım.Ne olduysa ozaman olmuştu.

Benim Eylül olduğumu söyledim.zaten herkes fazlasıysa benzetirdi bizi. Deniz dediği kişi acaba o olaylamı ilgiliydi. neden sormadan geldim kendime kızıyorum . hiç birşey bilmiyorum. öyle ölüyorum demesine dayanamadım.Sorsam gelemezdim . Ne büyük kötülük yapmıştı ki.Unutamamıştı.