affetmek imkansizmi

7 0 0
                                    

masanın yanında duyan sandelyayi çektim .

" gel otur "

gelip oturdu. Bende kendime hemen onun yanında bir sandalye çektim. Ne kadar masum görünüyordu. Bir an alıp başını göğsüme bastırmak istedim.Affetmek .

ama imkansız kendima yapamam bunu. Gidecek .Biraz kalıp evine dönecek .Belki birdaha asla dönmeyecek. Beni unutacak.Ama benim acım dinmemiş olacak. Affedemem. Sevemem seni.

Elimi çenesini altın koyup başını yukarı doğru kaldırdım.

" Bana bak ne oldu anlat ağlamışsın "

başını kaldırıp gözlerimin içine bakmaya başladı. Konuşmadı öylece bakıyordu. Biraz daha baksa kaybolacaktım bakışlarında. Kalbimin sesini duymasın diye dua etmeye başladım . Bakışları tüylerimi diken diken etti.

Bakmasa artık.Keşke hiç gelmeseydin.

,Konuşmuyor öylece bakıyordu. Nefes almadığımı hissettim .Bir an nefes almak isteği ile dudklarımı araladığımda , onun dudakları ile birleşti. Bİr an mum olup eriyip bittim sandım. Dudaklarını çektiğinde aldığım derin nefesle akciğerlerim yanmıştı.Ne kadar nefessiz kaldıysam , oksijenin ani olarak ciğerlerime ulaşması canımı yakmıştı.

Yoksa değildi canımı yakan o ılık dudaklardan ayrılmak.
Seveme seni . Ya sevdiysem .,iş İşten geçtiyse.

O an ayağa kalkıp gittiğini farketmemiştim bile. Öylece kapıdan çıkıp gitti. Ayalkarım uyuşuyrdu.Bir an kalkıp arksından koşmak delice sarılıp öpmek istedim.

Ama kalkamadım. Sadece baktım .

BİR DENİZ'Dİ AŞK EN KARASINDAN...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin