Az önce insanların bulunduğu sistemdeki yeriyle hayatlarının nasıl değiştiğinden bahsetmeye çalıştım. İş tabiki merkezle veya yörüngeyle bitmiyor. Beyinde oluşması gereken ben duygusuyla tamamlanıyor. Sonrasında zaten her zaman sürekli karşımıza çıkan saçma sapan sorunlar. Yani açık konuşmak gerekirse rutin olaylar çok da takılmamak gerek. Bazı insanların değil de her insanın kendinde aşması gereken bazı sorunlar var. En büyük sorunlardan bir tanesi kendini sevmek.
Bu sorun depresif bi zamana denk gelirse insanın hayatla olan bağını koparmaya yetiyor. Aslında her insan olduğu gibi güzeldir. Herkes birbirine saygı duymak zorunda olsa da, büyük bir çoğunluk insanların düşündüklerini ve söylediklerini kaile almakla meşgul. Her yönlü birbirini ezme ve beğendirme çabasında olunan durumlar da aşikar. Bunu sadece dış görünüş olarak algılamamak gerek. Altında özgüven eksikliği yatan en büyük sorunlardan biri olarak görüyorum. Ve irdelemeden kabataslak düşünüldüğünde iki yüzlü diye adlandırdığımız insan topluluklarıyla karşı karşıya kalıyoruz. Bu bi suç veya bi seçim olmasa gerek çünkü her insan bir parça gerici.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bugün Değil Ama Birgün
ChickLitKendine karşı başlattığın her savaşta kafanda üretebildiğin olasıkların kapasitesi kadar özgür yalnız veya mutsuzsun. Her şey sen ve senin aranda, kendini ara, kendine iyi bak.
