BAEKTAE

KORKUYORUM

"lütfen ona iyi bakın "

aradan bir saat geçmişti bu sırada baekhyun'un midesini yıkamıştılar ve ben  yanında kalıyorum henüz uyanmadı o yanımda uyurken onu inceledim gerçekten kalbim onu özlemişti onunla o gün ki gibi gülmeyi özledim sadece bir saat geçirmiş olmamıza rağmen kendini bana sevdirip aşık etmişti yüzüne bakarken birden sayıklamaya başladı sanırım bir kabus görüyor.

anlı terlemişti elime bir peçete aldım anlındaki terleri silmek için peçeteyi anlına değdirdim değdirince yataktan birden sıçradı derin derin nefes almaya başladı

" iyi misin "

" kabus gördüm "

"tamam sakin ol hadi uzan"

ona su verdim içti az önceye göre daha iyi di ikimizde konuşmuyoduk birden söze atladı

" en son ne zaman güldüm biliyomusun"

" bilmiyorum "

" o gün senle beraberken ilk defa o gün içten ve samimi bir şekilde güldüm beni sadece sen o şekilde gülümsettin"

" eminim bomi de seni güldürmüştür "

" her şeye yeniden başlasak olmaz mı bomi ile olan her şeyi sana anlatıcam olaylar göründüğü gibi değil "

neden bilmiyorum ama onu dinlemek istiyorum tam söze başlıyıcaktı ki içeri bomi girdi ve onun dudaklarına yapıştı hemen dışarı çıktım gözlerim dolmuştu ağlamaya başladım hastanenin bahçesinde gezerken doktorla karşılaştım göz yaşlarımı hemen sildim bana onun bu gün taburcu olacağını ve ona yardım etmem gerektiğini söyledi

yanına gittim bomi yoktu hiç bişey söylemeden kıyafetlerini toplamaya başladım sorduğu soruların hiç birine cevap vermedim kolumdan tutup beni kendine çevirdi

" sana beni dinlemen gerektiğini söylemiştim "

bağırarak konuşmaya başladım

" üzgünüm bomi seni öperken konuşamazdın ve o zaman seni dinlemeye hiç niyetim yoktu "

" sana farklı şeyler olduğunu söyledim "

" HİÇBİR ŞEY FARKLI DEĞİL HER ŞEY AYNI O GÜNDE OLDUĞU GİBİ BENİMLE EĞLENİP BOMİ İLE GİTTİN BENİ RAHAT BIRAK "

odadan çıkmak için kapıya yöneldim beni durdurmak için arkamdan gelmeye çalıştı ve yere düştü dikişleri açıldı ne yapacağımı bilmiyorum sadece korkuyorum hepsi bomi yüzünden ondan nefret ediyorum