Çok seviyordu kadın,
Öyle seviyordu ki ;
Sevgisinin yükü ağır geliyordu omuzlarına ,
Tek başına kaldırmasına güç geliyordu.
Ağladı defalarca,
Çaresizce,
Hıçkırıklara boğuldu her seferinde.
Şaşırmıştı artık.
Yıkılmıştı.
Güçsüzlüğünün en derinine geldiğinde ,
Cesaretini topladı.
Aldı telefonu eline...
Kalp atışları titremesine engel olamıyordu,
Kalbi öyle atıyordu ki ,
Sanki çıkacaktı yerinden.
Titriyordu , ayakta duracak hali kalmadı.
Oturdu.
Tekrar cesaretlendi.
Sevdiğini kaybetmeye niyeti yoktu.
Aramaya başladı.
Telefon çaldı fakat açmadı adam.
Yenilmedi kadın...
Tekrar denedi.
Tekrar cesaretini topladı ,tekrar aradı.
Yine açmadı adam.
Umudunu kaybetmeye başlamıştı.
Ama gönlü razı değildi sevdiği adamı kaybetmeye,
Kaybetmeyecekti de.
Canı pahasına da olsa hazırdı her şeyi yapmaya.
Ardından güler yüzlü bir mesaj geldi.
Kalbi duracaktı kadının.
Elleri telefonu tutmasına izin vermedi.
Bilinçsizce kahkaha attı.
Birden gözyaşlarına engel olamadı.
Uzun zaman sonra mutluluktan ağlamıştı.
Evet ! Evet ! Mutluluktandı bu gözyaşları.
Adamın bir gülüşüne dünyayı yakardı kadın.
Yapabilirdi de.
Yenilmemişti.
Başarmıştı.
''Sonunda ! '' Dedi.
''Allahım şükürler olsun ! ''Dedi.
Sevdiği adamdı bu ;
Ona merhamet eden ,
Sevgisiyle büyüten ,
Yıkıldığında ayakta tutan adamdı, O.
Evet ! O , işte sevdiği.
Olmuştu işte ,
Sonunda olmuştu.
''Her karanlığın bir aydınlığı vardır.'' Derdi büyükler.
İşte benim karanlığımın ,
Aydınlığı da sensin be adam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutluluğa Yolculuk
RomansaKıssadan hisseler , Mutsuzluk yolunda ilerleyen günler Ve En sonunda mutluluğa gittiği düşünülen Bir yolculuk Belki de her şey düşünüldüğü gibi değil ... Yan etkileri ; Okumak aşırı duygusallığa Ve Ağlamaklı gözlere sebep olabilir Minik yazarın...
