Tek Histek

Bölüm 2 - Not

" Nedenlerden doğan güneş , sebeplerden mi batar ? Nedenler yüzünden mi güneş doğar ? Gerçekten de güneşin batması bir sebep mi ? 9 neden sadece bir rakam değil ? "

Telefon kapandıktan sonra telefonu kulağımdan ayıramıyordum. Gözlerimi ona sabitleyip , vücudumu âdeta durduğum yere kitlemiştim. O , bana bakarak geriye doğru birkaç adım attıktan sonra , arkasına dönüp yürümeye başladı. Yağmur damlalarının biraz daha hızlandığını farkettim. Sis , kendini belli etmeye başlamıştı. Artık onu göremiyordum. Ben hâlâ yaşadığım bu olayın ne olduğuna anlam vermeye çalışırken , onun bana söylediklerini sürekli tekrar ediyordum. Sesi sürekli kulaklarımda yankılanıyordu. Sanki kulağımın hemen yanı başında bana bunları tekrar tekrar söylüyor gibi , hafızamda bana bırakmış olduğu sesi çok netti.

Biraz daha bekleyip eve gitmek için yöneldim. Mavi binanın en üst katındaki balkon kapısı kapanmıştı. Islanmış paltomun cebinden anahtarımı çıkardığımda , dış kapının açık olduğunu farkettim. Umursamayarak içeri girip kapıyı kapattım. Koşarak indiğim basamakları güçlükle çıkarken , adım attığım her basamakta az önceki yaşadıklarıma bir anlam vermeye çalışıyordum.

Sanırım bunlarda son zamanlarda gördüğüm saçma kabuslardan biri olmalıydı. Değilse bile şuan öyle düşünmek istiyorum. Kahretsin. Her yer cam kırığı olmuş. En azından yarım saat kadar önce kırık dökük de olsa çalışan bir saatim vardı. Yine de bir baksam iyi olucak. Ahh. Ciddi olduğuma inanamıyorum. Bu saatin çalışmasını bekliyor olduğuma gerçekten inanamıyorum. Zaten şimdiki hali ile duvarda asılı olduğu zamanın pek bir farkı yok. Telefonum nerede benim ? Galiba iyi değilim. Cebimdeki telefonu farkedemiyorum bile. Bir dakika ? Saat 04:00 ' mü ?

Bunlar sadece 9 dakikada mı oldu ? Ama bu imkansız. Zaten uyandığımda saat... Dur biraz , 9 dakika mı ? " 9 sadece senin için bir rakam değil , daha fazlası. " Hadi ama. Galiba delirmiş olmalıyım. Bu sadece bir tesadüf olmalı. Eğer bu bir tesadüf değilse ve onun bu söylediğinin gerçekten bir anlamı varsa ? Hayır hayır . Daha kim olduğunu bilmiyorum bile. Benimle biri oyun oynuyor olmalı. Telefon numaramı birisinden almış olmalı. Neden telefonu kapattıktan sonra peşinden gitmedim ki ? Sadece arkasından öylece baktım. Tuhaf. Sanki o an birşey onu takip etmeme engel oldu gibi. Hem onun kim olduğunu merak ediyorum hemde merak ettiğim halde onu takip etmek istemedim.

Pencereyi de açık bırakmışım. Tanrım , ne kadar da berbat bir gece böyle. Herşey üst üste geliyor. Bugün şanssız günümde olmalıyım. Cam kırıklarına basa basa çalışma masasının rahatsız edici bir gıcırdama sesi çıkaran sandalyesine oturdum ve bir sigara daha yaktım. Tek yaptığım şey önümdeki boş duvara bakmaktı. Duvarda sanki onun bana söyledikleri yazıyor gibiydi. Gözümü ne zaman kapatıp açsam o yazılar daha da belirginleşiyordu. Sigaranın küllerinin masanın üzerine düştüğünü fark ediyordum. Derin bir nefes daha alıp masadan kalkmak için yöneldiğimde birden duraksadım. Hemen yanımdaki kitaplarımın üzerinde duran bir zarf gözüme ilişti. Artık duvara bakmayı bırakmış , gözlerimi kırpmadan zarfa bakıyordum. Sigaranın artık sonuna geldiğini , elimin hafifçe ısınmasından fark edebiliyordum. Elimdeki izmariti oturduğum yerden pencereden dışarıya fırlattım. Kafamı biraz kaldırıp zarfa bir göz attım. Zarfın üzerinde tek bir kelime dâhi yazmıyordu.

Biraz düşündüm. Bu zarf nereden gelmişti ? En önemlisi evime kim girip zarfı buraya koymuştu ? Pencereyi açık bırakmıştım ama , ben ikinci katta oturuyorum. Pencereden girmiş olamaz. Dış kapı açıktı. Kahretsin. Kapımıda kilitlememiştim. Ahh , lanet olsun. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Delirmek üzereyim. Acaba zarfı açmalımıyım ? Ne olucaksa olsun , ben bu olanlara sinirlenmeye başladım artık.

Zarfı elime aldıktan sonra ışığa doğru tuttum. İçinde küçük bir kağıt ve üzerinde yazılar vardı. Neden bilmiyorum ama yine kalp atışlarım hızlanmıştı. Zarfı açıp içindeki notu elime aldım. Gerçekten özenle yazılmış temiz bir yazı vardı. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldıktan sonra okumaya başladım.

" Daniel , sebeplerinin sebebi olduğunu biliyor musun ?
Beni , karanlığın arkasından aydınlığa , sonsuzluğun ardından kendi dünyana sen getirdin.
Hiç düşünmedin mi gerçekten kendini ?
Geride bıraktığın dünyayı özleyeceksin Daniel.
Artık sen ve ben bir bütün değiliz.
Sen ve ben , senin bu dünyanın baş rolleriyiz...