You & I

~11.BÖLÜM~ [FİNAL.VKOOK]

~Taehyung~

Jungkook aniden lavabodan çıktı. Arkasından koştum ama karşılaştığım manzara ile donakaldım.
Jimin kıpkırmızı olan gözlerle yere oturmuş ve o mükemmel suratıyla bana bakıyordu.

Ne yapmalıydım ?
Ne diyecektim ?
Lanet olsun. Lanet olsun. Lanet olsun.

Yavaşça ayağa kalktı ve yaklaştı.

"Açıklama bekliyorum."dedi..

"Ne zamandır buradasın ?"

"Açıklama bek-"

"NE ZAMANDIR BURADASIN DEDİM SANA!"

Gözlerini devirdi ve yere bakarak cevap verdi.

"Sanırım herşeyi gördüm."

"O zaman bir açıklama yapmama gerek yok."

"Çok lanet birisin V" dedi ve ağlayarak uzaklaştı.

***

~Jimin~

V SENDEN NEFRET EDİYORUM.
V SENDEN O KADAR ÇOK NEFRET EDIYORUM Kİ-

Sert bir şeye çarpınca düşüncelerimden sıyrıldım.

"Ah! Özür dilerim." eğildim ve hızla gidecekken biri bileğimi tuttu.

Yavaşça yüzüne baktım.

Ellerini saçlarıma daldırdı.

"Önüne neden bakmıyorsun ufaklık."

"Hoseok hyung! Ah çok özür dilerim."

Çenemden tuttu ve yüzüme baktı sonra birden yüzünü astı.

"Sen ağlamışsın."

Çenemi elinden kurtardım ve bakışlarımı yere çevirdim. Ellerimle yüzümü temizledim.

"Yo gözüme birşey kaçtı."

"Yalan söylemeyi hiç beceremiyorsun salak." yavaşça kafama vurdu.

"Yalan söylemiyorum." dedim ve saçlarımı düzelttim.

"Öyle olsun bakalım.... Peki biraz yürümek ister misin... Yani dolaşırız falan..."

"Olur tabi."

***

~Jungkook~

Hızla koşarak bahçeye çıktım. Artık ağlamaktan bulanık görüyordum.

Okul bahçesinden çıktım ve okulun biraz ilerisindeki parka girdim.
Ayaklarım artık bedenimi taşıyamadı ve çimenlere oturdum. Yavaşça çimenlere yattım ve gözlerimi kapattım.

Sessizlik..
Huzur..
İşte şuan çok mutluydum.
Ve tabiki bu mutluluğum uzun sürmedi.

Yalnız olmadığımı hissettim ve yavaşça gözlerimi açıp yan tarafa döndüm.

"Neden geldin?" sakin ve duygusuzca sordum.

Ama cevap vermedi.

"Hey! " sesim biraz daha yüksek çıkmıştı.

Yine cevap vermedi. Sadece gözlerime baktı.

Kafamı çevirip tekrar gökyüzüne baktım.

"Çok güzelsin."

Yavaşça kafamı onun olduğu tarafa çevirdim.
Biraz daha yaklaşmıştı ve yavaşça aramızdaki mesafeyi kapatıyordu.
Gözleri dudaklarıma kaydığında ne yapmak istediğini anladım. Ve ayağa kalktım.

"Ben senin için neyim Tae? " dedim ve ona döndüm. Yüz ifadesinden düşündüğu belliydi. Ee tabi böyle bir soru beklemez sonuçta.

Oda ayağa kalktı ve yanıma geldi. Ellerini ceplerine koyup ileri geri sallandı.

"Kookie benim için ne... Bir düşüneyim..."

Ona döndüm "Evet"

Biraz durdu ve kafasını havaya kaldırıp konuşmaya başladı.

"Sen benim tatlı belamsın.. " dediği şeyle kıkırdadı ve bana baktı.

"Hadi ama.. Beni seviyor musun ? Sevmiyor musun?"

Yüzünü yeniden gökyüzüne döndü.

"Seni çok seviyorum Kookie."

"Peki Jimin... Yani onunla sevgili oldun..."

"Ah! O yaptığım şey çok aptalcaydı." eliyle saçlarını karıştırdı ve utanarak kafasını yere eğdi. "Amacım sadece seni kıskandırmaktı."

Gülmeme engel olamadım.

Kafasını bana çevirip 'ne oldu' bakışı attı.

Ona doğru yürüdüm ve aramızda sadece birkaç santim bıraktım.

"Çok aptalsın." dedim kıkırdayarak.
Yavaşça omzuma yumruk attı.

İkimizde bir süre konuşmadık. Sessizlik sinir bozucuydu.

Sessizliği bozan Tae oldu.
"Seni gerçekten çok seviyorum Kookie. Lütfen bu defa reddetme."

"Seni istesemde reddedemem TaeTae. Seni seviyorum."

Verdiğim cevapla gözleri parladı ve dudaklarıma yapıştı.
Öpücük o kadar çok duygu barındırıyordu ki..

Bende karşılık verince öpücük daha da derinleşti. Çok mükemmel bir histi.

Dudaklarını dudaklarımdan ayırdı ve kıkırdadı.
"Sana benimsin demiştim."

"Yah!" dedim gülerek kafasına vurdum. Oda gülmeye başladı.

Az önce mutluyum demiştim ya.. İşte şimdi gerçekten daha mutluyum..

Diğer bölümdede JiHope için final yazıcam.
Umarım beğenmişsinizdir.
Smut vermedim çünkü ben beceremem biliyorum kendimi neyse sggsudj
JiHope finalinide birkaç güne atarım. Saranghaeyo ~♡