ငယ္သူအခ်စ္မို႔

ငယ္သူအခ်စ္မို႔(အပိုင္း၂၉)

မစခင္ေလး ေျပာစရာရွိပါတယ္လို႔
Our love is... ဆိုတဲ႔ ficကို မေရးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး
အဲ႔အစား အသစ္ႏွစ္ပုဒ္ ေရးထားပါတယ္
အာ့က်ရင္လည္း အားေပးရမယ္ေနာ္
ဒီficလိုမ်ိဳး အားမေပးရင္ ထိုင္ငိုမွာ
အလဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ထွာဖာ
ဒါဆို စလိုက္ေတာ့မယ္ go go go
_________________________________________

Kook: O..P..P..A

V: ဟင္!

Kook: Oppa

V: အခု ဘယ္လို ေခၚလိုက္တယ္

Kook: Oppa Oppa Oppa OPPA!!

သူမ လက္သီးဆုပ္ ေသးေသးေလးနဲ႔ သူ႔ရင္ဘက္ကို ထုရင္း ေအာ္ငိုေန၏။

V: အခု ျပန္သတိရသြားတာလား

Kook ဘာမွမေျပာပဲ ငိုသာေနသည္။

မိုးကလည္း ရြာေကာင္းဆဲ။

ေနာက္ေတာ့ မိုးေရေတြ ေတာက္ေတာက္က်ျပီးရႊဲစိုေနတဲ႔ kookကိုယ္လံုးေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားလိုက္သည္။

V: Miyanae kook-ah Oppaကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔

Kook: kookလည္း ခြင့္မလႊတ္ခ်င္ပါဘူး oppaကို မုန္းတယ္ အရမ္းမုန္းတယ္ kookကိုအျမဲနာက်င္ေအာင္ လုပ္တဲ႔ oppaကို မုန္းတယ္

V မ်က္ရည္မ်ား မိုးေရေတြနဲ႔ အတူ စီးဆင္းသြားသည္။

Kook: အာ့လို ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ kookႏွလံုးသားက ခြင့္မျပဳဘူး

V kookကို ပိုျပီးတင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားလိုက္သည္။

V's p: ေလာကႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သူမဆိုတဲ႔ အေကာင္းဆံုးလက္ဆာင္ကို ေပးခဲ႔လို႔ပါ။ ကိုယ့္အနားမွာရွိတဲ႔အရာကို တန္ဖိုးထားရမယ္ ဆိုတာလည္း နားလည္ခဲ႔ပါျပီ။

Kook's p: ဒီလို ေအးစက္ေနတဲ႔ မိုးေရေတြထဲမွာေတာင္ oppaရင္ခြင္က ေႏြးေထြးေနတယ္ေနာ္။ ထပ္ျပီးမထားခဲ႔ပါနဲ႔ေတာ့ oppaရယ္ တကယ္ခံႏိုင္ရည္မရွိလို႔ပါ

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကားမီးေရာင္စူးစူးေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ပူးေနရာက ခြာလိုက္သည္။

ထီးေတြနဲ႔ ကားေပၚက ဆင္းလာသူက..

V: hyung

Kook: samcheon

ဟုတ္ပါသည္ ဂ်င္းသုတ္ႏွင့္ အဟုပ္

Hope: Yah! နိတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလား မိုးေရထဲ ေနလို႔ေကာင္းလို႔ ေနေနတာလား ဒီက စိတ္ပူလို႔ေသေတာ့မယ္ သူတို႔က #%$&*!")?+&%$#?/:"!(%$;/?$#';/-!%/?)