Sana Kalan

7. Bölüm

Ben geldim. Bu aralar yine bir boşluğa düşmüş gibiyim. Evet benim değişen ruh halim ayakta alkışlanacak bir şey. Neden bilmiyorum. Habire ruh halim değişiyor. Kendi içimde ki çelişkilerden olsa gerek. Bunları atlatmanın da bir yolu var tabi. Akışına bırakmak. Ama galiba onu ben henüz yapamıyorum. Olsun ya onu da yaparım ben. Ne acılar çektim ben. Bu çektiklerim küçücük. Mutlu olmak ne kadar kolay deseler de zor şey. Önce sizi mutlu edecek kişiler lazım etrafınızda. Tabii, bizde o kadar şanslı olmayınca yapacak bir şey yok.

Her neyse yine çok uzattım. Hadi derin bir nefes alarak okumaya başlayalım...

Unutmak. Hayatımız da ne olursa olsun hep acı bırakır. Mutlu bir şeyin sonunda bile acı vardır. Unutmak acıyı hafifleten bir etkendir sadece. Hiçbir zaman acı tam olarak gitmez. Nasıl gidebilir ki? O acıyı sana açanlar en yakınların değil midir? Ve insan en yakınlarının açtığı acıları nasıl geçirebilir ki? Ya da sevdiği kişinin açtığı yarayı. Unutmak gerek diyoruz ya hep. Ben de diyorum unutmak gerek diye. Ama olmuyor. İnsan o kadar acı çektiği şeyi, bir çırpıda nasıl unutabilsin? Sana bir şey söyliyeyim mi? Unutamazsın. Sadece üstünü örtersin bir süreliğine ama sonra yine açılır o sayfa. Ve işte o zaman sadece burukluk yaratır içinde. Çok acıtmaz bu sefer.

Sizi acıyla baş başa bırakan kişilere, gülümseyin. Neden mi? Şimdi bu acıyı çekiyorum ama sonrası fena. Ve size yapılan hiç bir kötülüğü, size söylenen hiç bir sözü unutmayın! Bir gün mutlaka bunları size yapan kişilere hatırlatın. Hiç bir zaman çok iyi de olmayın. İyilik bu dünya da hiç bir işe yaramıyor. Kaç kere iyilik yaptınızda iyilik buldunuz? Eğer çok iyi olursanız fazla kırılgan noktanız olur ve size düşman olanlar sizi çok çabuk yıkarlar. Bazen sevdiklerinize karşı bile soğuk olmak gerekir. Gizemli ve soğuk olun. İnsanlar sizi anlamak için türlü türlü yollar denesinler. Kendinizi yakın gördüğünüz insanlarla bile aranızda belli bir mesafe olsun. Ben böyle yapıyorum. Ve gerçekten acılarım daha katlanır bir hal alıyor.

Bir gün eğer gerçekten mutlu olduğunuzu hissederseniz. O gün hiç soğuk olmayın. Ya da insanların sizi tanımasından korkmayın. Çünkü onlar sizi mutlu anınızda tanıdı. Unutmayın, sizin bir de mutsuz ve sinirli haliniz var. Bunu mümkün olduğu kadar saklayın. Hiç beklenmeyen bir anda ortaya koyun ki. Herkes size bir şey yaparken iki kere düşünsün.

Unutması gerekilen o kadar çok acı var ki hayatımızda. Ama o acıların unutulması çok zor. Böyle sanki ne yapsak unutulmayacak gibi. Ama denemekten zarar gelmez. Eğer başarabiliyorsan unutmayı dene. Başaramıyorsan bir daha dene...