İnsanlar hayatlarında yaşadıklarının yarısı kadar hata yaparlar aslında .
Hatalar ne kadar derin olursa o insan o kadar derin acı çeker .
Duygularını saklayan insanlar bile bir gün bir yerden patlak verir.
Hatalarından ders çıkaran insanlar da var tabi onlar biraz daha alttan alıp mutlu ve güçlü olmaya çalışır .
Ama bir de güçlü mutlu gibi gözüküp içinde fırtınalar kopan insanlar var .
Kimse anlamasın diye sadece gülenler var .
Gece yarısı yastığın diğer tarafını çevirip o uyumanın verdiği acının tarifi yok işte .
Acı öyle bir şey ki seni ölüme bile sürükleyebilir .
Acının bi iyi yönü seni ayakta tutar acıya teslim olmamak için daha güçlü olmaya çalışırsın .
Mesela ,
Bir gece ağlıyorsun göz yaşlarını silip uyuyorsun daha doğrusu uyumaya çalışıyorsun çünkü saatler ilerledikce ölüyorsun ve ertesi sabah sen o çektiğin acıyı kimse anlamasın diye mutlu gözükmeye çalışıyorsun .
Espiri yapıyorlar sen anlamıyorsun onu ama tebessüm edip gülüyorsun , yanındakiler sohbet ederken sana birşey soruyorlar sen evet hıhı öyledir diyosun .
Gece olup yatağa yattığın an ve herkesin uyuduğunu anladığın o an sen ağlamaya başlıyorsun tekrar ama bu sefer hıçkırarak ağlamayı öğreniyorsun ...
En acı olayda bu zaten .
Ada Melike .
