"O zaman eski sevgilinden neden ayrıldın ?""Sanane."
Ordan Murat araya girdi.
"Sanane diye cevap yok Cemre.Adam akıllı cevapla sorusunu."Ya Sabır
"Çünkü beni aldattı."diye kısa bir cevap verdim.
Etrafımdaki aptalların her saniye onu unutmaya çalışırken hatırlatmasına tahammül edemiyordum.O anın siniriyle hızlıca kalkıp iskeleye doğru yürümeye başladım.Şimdi farkediyorumda ne zaman üzülsem ya da canım sıkılsa bu iskele bana kucak açıyo.Yine bu sabahki gibi müzik çalardan Mabel Matiz, Gel'i açıp dinlemeye bir yandanda ağlamaya başladım.Bu şarkıyı ne zaman dinlesem beni ağlatırdı.Ben sessiz sessiz ağlarken arkadan birisinin;
"Yanında bi kişilik daha yer var mı ?"demesiyle irkildim.
"Gel otur."diye cevap verdim.
Yanıma oturdu,şarkı bitene dek tek kelime etmedi.Şarkı bittiğinde;
"Neden ağlıyosun ?" Diye sordu.Her ne kadar söylemekle söylememenin arasında kalsamda içimi döktüm.
"Eski sevgilim burdaymış.Ağlamamın sebebi ise etrafımdaki aptalların her saniye onu aklıma getirmesine sinir oluyorum.Peki sen neden burdasın ?"
"Bir tane kızı seviyorum.3 yıldan beri ona aşığım.Ama kabul etmez diye söyleyemiyorum.Ama o kadar güzelki kendine has turuncu saçları var böyle,deniz kadar derin bakan mavi mavi gözleri var,boyu fazla uzun değil ama ona yakışıyo,heycanlandığında dudağının sağ kenarını ısırıyo,şaşırdığında o mavi gözlerini belertip belertip geziniyo etrafta,gülüşü insanaların yaşamına yaşam katıyo.Daha sayayım mı ?"
Lan bu bizim Damla değil mi ? Tövbe yarabbim.Damlaysa ben ayarlarım bu ormantik çocuğu ona.
"Sen benim kankitoşkom olan Damla'dan bahsediyor olabilir misin ?"
"O-o-olabilirim ama gidip ona söylersen 18 yerinden pıçahklarım."
"Ormantik çocuk tabiki söylemem hatta aranızıda yaparım.Ama piskopat gibi İzmir'den buraya kadar bizi mi takip ettin ?"
"Seven adam herşeyi yapar."
"Tamam,büyüksün abi.Sen hangi okuldasın ?"
"Sizin okuldayım."
"Valla üç yıldır o okuldayım,bi kere bile görmedim."
"Doğru görmessin teneffüslere falan çıkmam,kantinede birini gönderirim."
"Tamam o zaman sen bana numaranı ver konuşuruz.Bu arada adın ne ?"
"Adım Arda."dedi ve numarasını verdi.Arda'yı telefonuma ormantiqArda diye kaydettim.
"Arda ben sana odaya gidince mesaj atarım.Kaydedersin Tamam mı ? Bide artık sen benim ikinci kankamsın bebeq."dediğimde Güldü.
"Tamam hadi geç oldu sen git bende gidiyorum."dedi.
Ben odaya giderken Anıl karşıma çıktı.Ona çok sinirliydim.Bile bile sordu o soruyu.
"Cemre Özür dilerim hata yaptım."dedi.Ben duymamazlıktan gelip giderken kolumu o kadar sıkı kavradı ki canım yanmıştı.
"Ahh.Öküz bırak kolumu canım yanıyo."
"Cemre Özür dilerim.Bu sabahki gibi olalım."
"Sen kimsin be ? Olalım ne ben senin ne arkadaşın ne başka biseyin değilim.O kuş beynine sok tamam mı ?"
Dedim ve odaya girdim.Aptal adam gerizekalı beyinli.Herneyse moralini bozmak yok Cemre.
Damla uyuyodu.Bende üstümü değiştirip kendimi yatağa attım ve Arda'ya mesaj yazmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MR.ODUN
RandomYazar açıklama yazamadığı için hikayeyi okuyunuz. Tüm hakları kıymalı makarnamda saklıdır.