Ruthless love

Chapter 11

Chapter 11:little by little

"Tanggapin mo na Sav, everyone make mistakes baby just let go about the past ,past is past forgiveness is the key to let go and move on hahayaan mo nalang ba na ikulong ang sarili mo sa sakit na nararamdaman mo"

Savannah's POV

Iyak lang ako ng iyak sa loob ng kwarto ko ni hindi na ako makatulog gusto ng katawan ko pero ayaw ng mata ko!

Bakit ganoon nalang kagulo ang nararamdaman ko ngayon alam kong magang maga na ang mga mata ko pero wala akong pakeelam

Alam kong sa huli ako rin ang talo , I know that it hurts but I don't hella care right now because I'm used to it ayoko mang umiyak dahil wala ring pupuntahan itong kakaiyak ko bakit? May mag babago ba saamin ng parents ko wala! Bakit? Magagawa ba niyang itama ang mga maling nagawa nila saakin , pero sa tuwing iiyak ako about the same reason sa parents ko napapaisip parin ako aminin ko man at sa hindi gusto kong mag ayos at iniisip ko na kung sanang bawat patak ng luha ko may kapalit na kasiyahan sa pamilya ko...

Time checked

Its already 5:47am at hindi parin ako natutulog

I looked at myself in the mirror to see my reflection

I felt some...

Some...

Something new

Like may napakalaking kulang sa sarili ko...

I don't feel that I'm me

I can't see myself right now

Ang nakikita ko lang ay isang babae na namumugto ang mata halos kasing itim na ng pwet ng kawali ang ibaba ng mga mata isang pulang pulang mukha at nakasimangot

Hindi ata ako ito ...

Patuloy parin ang pag tulo ng mga luha ko sa mata ko na para bang endless

Halos umaga na hindi pa ako nag brebreakfast ayaw ko paring lumabas ng kwarto ko

Tok...tok...tok...

Kung sino ka man mag sawa ka diyan

"Anak ang Mom at Dad ito please anak lumabas kana diyan pinag handa ka namin ng Lasagna its your favorite isn't it?"

Hindi ko pinansin ang nag salita sa labas ng kwarto at humiga nalang ulit sa bed para piliting matulog ang sarili ko

Narinig ko ang mga yabag ng mga paa na umaalis pababa

Siguro umalis na si Mom...

Pumikit na ako para mag baka sakaling maipahinga kona ang mga mata ko

Wardenn's POV

"hoy! WARDENN LIAM DERSALEZ! TUMAYO KANA NGA DIYAN!"

ano bat sino ang nanggugulo sakin istorbo sa pag tulog e pagod yung tao !

"Isa! Dalawa tatlo!"

"Hmm! Ano ba inaantok pa ako wag istorbo please!"

"Hindi ako ang istorbo!"

Hindi raw e kanina pa ako ginigising may topak na ata to e! Tekat sino ba kasi to! Sa sobrang antok ko hindi ko na kilala ang boses kung sino man ang gumigising sakin!