The Devils

2

"Jongens en meisjes stilte graag!" Langzaam word het stil in de klas. Om me heen hoor ik nog wat gefluister en ook mijn naam komt erin voor. Waarom was ik altijd het middelpunt. Langzaam gaat de deur open en komt er een jongen binnen, ik kan mijn ogen niet van hem af houden. "Ik had jullie toch verteld dat er een nieuwe jongen in de klas zou komen?" Zegt meneer Baks. "Alex zou je wat over jezelf willen vertellen?" Ik zou heel zenuwachtig zijn om voor een nieuwe klas te staan maar Alex lijkt heel zelfverzekerd. "Nou, ik ben Alex. Ik ken Mick en Valerie al, en Sem trouwens ook. Ik woon al op me zelf. Dat is hetzelfde als bij mijn ouders wonen dus.... Dat maakt op zich niet uit." Ik heb aandachtig zitten luisteren en ik besef dat mijn ouders net zo zijn. "Bedankt Alex ga maar naast Anne zitten we zoeken later wel een ander plekje voor je. Maar Sanne is nu ziek dus nu kan het." Zegt meneer Baks in 1 adem. Langzaam loopt hij mijn richting in. Hij blijft even staan bij Mick en ze fluisteren iets weer hoor ik mijn naam. Als Alex verder loopt en bij me is glimlach ik naar hem. Spottend kijkt hij me aan en keert me dan de rug toe. Eindelijk na een lang les uur gaat de bel. Ik prop mijn spullen in mijn tas en storm de klas uit. Ik ren het plein over naar de fietsenstalling. Daar naar de schuur van de fietsenstallingen waar je je fiets kunt neer zetten als je je fietssleutel kwijt bent. Ik kruip door een klein nauw stukje tot ik bij een klein soort pleintje kom. Ik heb me altijd afgevraagd waar dit dan eigenlijk is maar daar denk ik niet vaak over na. Ik ben er veilig niemand kent deze plek, alleen Sanne ik en een paar anders die ook gepest worden. Ik ga er zitten, uiteindelijk komen Maarten en Melanie binnen.

Eindelijk gaat de bel. We zijn uit! Het was weer een lange dag. Ik loop haastig naar mijn kluisje maar als ik zie dat de helft van mijn klas eraan komt ren ik naar buiten en wacht om de hoek tot ze voor een groot deel weg zijn. Langzaam loop ik terug naar de kluisjes. Ik open mijn kluisje en haal mijn spullen eruit. Net als ik me wil omdraaien voel ik een hand op mijn schouder. "Ik heb wel over je gehoord hoor loser! Als je dacht dat je eindelijk nog iemand had dan had je het goed mis. Ik krijg jou wel!" Met grote passen loopt Alex weg. Ik voel me bang, wat nu? Langzaam loop ik naar de fietsenstalling, Alex is al weg. Opgelucht rijd ik naar huis.

De deur is op slot. Dan maar de sleutel pakken. Ik doe de deur open en doe mijn jas en schoenen uit. "Mam...?" Geen reactie, langzaam open ik de deur naar de woonkamer zodra ik de deur achter me heb dicht gedaan voel ik een klap in mijn gezicht. "Waar was je?" Schreeuwt mijn moeder in mijn oor. Nog een paar klappen, weer in mijn gezicht. "Mam.... Pleas... Ik was op school...... De klas...." Ik krijg een keiharde stomp in mijn maag. "Hou is op met: mijn klas doet dit en dat! Jij bent gewoon een aansteller!" Weer een stomp in mijn maag. Ik krimp ineen. Ineens laat mijn moeder me los ze gaat op de bank zitten. Ik zie dat er vijf lege flessen wijn naast haar staan. Langzaam sta ik op en strompel naar boven. Snel mijn kamer deur op slot. Of ze negeren me of slaan me in elkaar. Ik ga op bed liggen en val in een onrustige slaap.