~sessizlik ~

47 3 0
                                    

Odada tedirgin edici bir sessizlik vardi. Evet yeni tanismistik ve kimse konusacak konu bulamıyordu tamam ama bu sessizlik benim icin katlanilmaz hale gelmeye baslamisti. İstemsizce gozlerimi sabitledigim pencereden ayirdim gozlerimi ve tam karsimdaki sandalyede oturan sonbahara uygun bir elbise giymis kakulleri ile sevimli bir durusu olan esra ya döndüm. Tam kendimi konusmak icin zorluyordum ki biri sessizligi benden once bozdu.
- Esra hanım ,siz hangi meslekle uğraşıyorsunuz? Dedi tok bir ses.
- Bankada çalışıyorum. Henüz yeniyim aslında. 2. Ayım dolmak üzere.
- Zor olmalı bankacılık. Geceleri geç saatlere kadar calistiginuzi duydum..
Sanirim biri daha bu sessizlikten hoslanmamis diye dusundum. Kibar birine be.diyordu konusan adam. Ismini soylemisti ama disaridan gelen gurultu yuzunden anlayamamistim. 30 lu yaslarinda görünüyordu. Bir dergide calistiginu soylemisti kendini tanitirken.
- Evet açıkçası ben de yorucu buluyorum. Ilk isim oldugu icin de zorlaniyorum muhtemelen.
-Nerden mezundunuz?dedim esra ya.
Konusmaya katilmamdan çok memnun olmayan bir yüz ifadesine burundu Esra ve
- Ankara universitesinden. Dedi.
Yuzundeki ifade konysmaya devam etmemi engelledi. Sanirim bu durum yuz.ifademe de yansidi ve bu durumdan kurtulmak icin cep telefonuma sarildim aniden.
F

acebook a girmeye calistom can sıkıntısından ama telefonumun az çektiğini gorunce icimdeki sıkıntı daha da buyumeye başladı. O kadar iyi okullarda okudum. Hayatım boyunca başarılı ve sevilen biri oldum. Ama biriyle konusurken en ufak bir karsimdakindenol olumsuz yuz ifadesinde hala moralimi bozdugum icin kendi kendime kizmaya basladim.
-Siz dergide hangi bolumdesiniz Murat bey?
Sanirim Esra Muratla konusmalarini boldugum icin oyle davranmis bana . (Adını tekrar sormak zorunda kalmadan ögrenebildigime sevinmiştim Muratin.)
-Genel yayın yonetmeniyim ben.7 yildir ayni dergideyim.
-Ah cok güzel. Diye yanitladi Esra.Aslinda hos hatta epeyce güzel bir kızdı bunu inkar edemem. Ama bende biraktigi ilk izlenim kotu olmustu.
Ikisi mesleklerinden konusmaya devam ettiler bir sure. Artik herkes kendini tanitmisti. Bir binanin 5. Katında bir genel yayin yonetmeni bir doktor bir bankaci ve ben bir ogretmen belli ki bir sure daha burada beklemeye devam edecektik. Muhtemelen bu alakasiz dortlunun neden bir odada bekledigini siz de benim kadar merak ettiniz.
Sessizlik bozulduguna gore artik nedenini anlatmaya gecelim...

sen ve benHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin