Doodse stilte

10

Hallo mensen, dit kan iets verwarrend zijn, maar ik begin dit hoofdstuk met een Ethan p.o.v. van de avond nog zeg maar dus nog in de discotheek.

Ethan p.o.v.

Aan de bar bestelde Valerie een aantal biertjes voor mij. Eigenlijk was het niet verstandig om te gaan drinken maar ik kon het moeilijk afslaan. Valerie was zo opdringerig. Na een paar biertjes kwam ze op mijn schoot zitten en begon me plotseling te zoenen. Ik wou het helemaal niet, maar zoende haar toch terug. Onbewust vergeleek ik het met de zoen van Alyssa en mij, die zo veel beter was. Eindelijk haalde Valerie haar lippen van de mijne waarna ze me mee trok naar de dansvloer. Eenmaal daar gekomen begon ze te dansen, nouja dansen eerder tegen mij aan schuren, ik stond er een beetje stil bij en liet haar haar gang gaan. Na wat een eeuwigheid leek te zijn beukte er iemand ruw tegen mij aan. Ik riep wat maar kreeg geen reactie, waarna ik me omdraaide en nog net Alyssa de deur door zag gaan. Tijd om erachteraan te gaan had ik niet want Valerie begon haar aandacht weer op te eisen. Dit keer door met haar hand even heel nonchalant en subtiel (Ahum sarcasm) langs mijn kruis te glijden. Geïrriteerd draaide ik me weer naar haar toe en net toen ik er wat van wou zeggen drukte ze haar lippen weer op de mijne. Met haar hand leidde ze mijn armen naar haar kont. Waarschijnlijk omdat ze het te lang vond duren voor ik zelf wat ging doen. Want als ze daar op zou wachten zou ze haar hele leven moeten wachten wat no way dat ik dat uit mezelf zou doen. Weer zoende ik haar terug, niet dat ik veel keus had maarja. Haar hand dwaalde weer terug, steeds meer richting mijn mannelijk trots. Snel trok ik mijn hoofd terug, ze keek me geschokt aan. 'Niet nu, en niet hier' zei ik schor, in mijn hoofd dacht ik nu niet nooit niet, hier niet nergens niet, maar dat kon ze natuurlijk niet weten, tenzij ze gedachten kon lezen maar ik denk niet dat ze dat kan want dan had ze me zeker al lang geslagen. Ze gaf me een begrijpende blik, waarna ze weer tegen mij aan begon te schuren. Voor ik het doorhad werd Valerie weg getrokken en kreeg ik een klap in mijn gezicht. Ik ging weer rechtop staan en keek in het woedende gezicht van een jongen tegenover mij. 'Waar was dat voor nodig vriend?' vroeg ik geïrriteerd. 'Je moet met je poten van mijn vriendin afblijven, en haar daarna al helemaal niet gaan bedriegen.' 'Je vriendin? Is Valerie je vriendin? Dat wist ik niet man, sorry. Maar zij begon hoor.' ik hoorde een spottend lachje gevolgd door zijn antwoord 'Valerie, wie the heck is Valerie?' 'Ehh je vriendin toch?' vroeg ik aarzelend, hij lachte weer even minachtend en schraapte zijn keel. 'Valerie, mijn vriendin? Die slet? Zo'n slechte smaak heb ik niet hoor. Ik bedoel Alyssa. Je moet met je poten van haar afblijven.' hij spuugde de woorden zowat in mijn gezicht. Ik keek hem geschokt aan, had Alyssa een vriendje? Daar zou ze toch wel wat over gezegd hebben? 'Huh man ik weet niet waar je het over hebt. Weet je zeker dat ik je vriendin gezoend heb? Want ik weet niet anders dan dat ze single is man. Sorry vriend het zou niet weer gebeuren.' 'Ja man ik ben al super lang haar vriendje, ik ben alleen net terug van mijn stage in Amerika. En als je belooft dat t niet weer gebeurd is t je vergeven.' Jaja stage in Amerika, ach als hij het zo wilt noemen, wie ben ik dan om hem de waarheid te zeggen. Ik keek hem aan, stak mijn hand uit die hij vastpakte en zei 'Ja man t zal niet weer gebeuren. Even goede vrienden. Ik ben Ethan.' Hij schudde mijn hand en zei 'Even goede vrienden Ethan. Ik ben Liam.' Ik knikte naar hem. Alsof ik dat niet al lang wist. 'sorry dat ik je sloeg man, ik verloor even mijn controle. Kan ik je een biertje aan bieden om t een beetje te verzachten?' een biertje, nou dat sla ik nooit af dus ik knikte en samen liepen we naar de bar. Valerie aan haar lot overlatend op de dansvloer. Na nog een tijdje aan de bar gezeten te hebben met Liam, het vriendje van Alyssa, vond ik het welletjes en besloot om maar eens naar huis te gaan. Ik wisselde nog snel even nummers met Liam, die me voor de zo ongeveer honderdste keer op het hard drukte om niet tegen Alyssa te zeggen dat hij terug is omdat hij haar graag wil verassen. Daarna liep ik naar mijn fiets en fietste ik naar huis.

Alyssa p.o.v.

Ik lag op mijn bed en werd voor de zoveelste keer gebeld op mijn mobiel. Ik zuchtte, hij kon ook echt niet stoppen hè. Gek werd ik ervan. Telkens maar weer die belletjes en sms'jes. Hoe vaak ik hem ook smeekte me met rust te laten. Hoe vaak ik hem ook duidelijk maakte dat het over was tussen ons. Dat ik niks meer voor hem voel, en dat hij dat maar gewoon moet accepteren. Maar nee, elke keer weer bleef hij door gaan. En telkens als ik hem dan weer de waarheid zei, moest ik oppassen dat ik niet geslagen werd door hem. Woedend werd hij, elke keer weer. Hij woont dan wel een stuk rijden bij mij vandaan, het weerhoud hem er niet van om mij elke dag bij mijn school op te wachten. Me weer vast te pakken, me weer probeert te zoenen. Elke dag weer, en elke dag duw ik hem van me af, probeer ik hem duidelijk te maken dat het over is. En dat ik er kapot van ga dat hij het gewoon niet wil accepteren. Meerdere malen heeft hij mij bedreigd, dat hij me wat aan zou doen als ik ooit iets met een andere jongen zou krijgen. En hij heeft niet alleen mij bedreigd, nee hij heeft me ook genoeg geslagen, uitgescholden, en zelfs bijna verkracht. Ik was echt bang voor hem. En dat bleek uiteindelijk ook terecht te zijn. Waarom ik daar nu aan dacht? Nou dat weet ik dus niet. Ruw werd ik uit mijn gedachten gehaald. Daar stond hij, ik wou hem zeggen weg te gaan. Maar het praten verging mij toen ik het grote glimmende mes zag dat hij in zijn handen had. Zou hij weten dat ik gezoend heb met een andere jongen? Nee toch? Maar waarom zou hij hier anders zijn? 'hallo schatje, alles goed met jou? Heb je me een beetje gemist?' vroeg hij mij op een poeslief toontje, terwijl hij mij woedend aan keek. Ja hij wist het dus. 'h-hoi, ja hoor alles goed? Met jou ook? En nee ik heb je niet gemist, weet je dat na al die jaren nou nog steeds niet?' 'verdomme bitch, was het trouwens lekker met die jongen?' ik besloot me van de domme te houden 'huh welke jongen? Waar heb je het over?' daar nam hij helaas geen genoegen mee, en het volgende dat ik zag was de achterkant van het mes dat naar mij toe kwam. Toen werd alles zwart. Ik weet niet hoe lang ik weg ben geweest, maar ik werd weer wakker door een emmer koud water dat over me heen werd gegooid. Ik wou me bewegen maar ik lag vastgebonden op een tafel. Alleen mijn hoofd kon ik bewegen. Ik keek opzij en daar zag ik hem weer staan. Net als het andere wat ik zag. Ik weet niet wat het is, maar het kan niks goeds voorspellen. 'zo, eindelijk wakker schatje. Dat is mooi, dan zal ik nu eens gaan kijken wat ik met je ga doen. Geen zorgen kitten, alles komt een keer aan de beurt.' Toen begon hij duivels te lachen.

Met een zacht gilletje word ik wakker. Verdomme waarom kon ik nou niet gewoon een nachtmerrie-loze nacht hebben dan? Waarom moet ik altijd zo kut wakker worden? En dan heb ik ook nog barstende koppijn van gister avond, heb ik waarschijnlijk een kater, ook dat nog -_-' Ik hoop dat Sam hier niks van heeft mee gekregen. 'Hey Lyss ben je wakker?' hoor ik zachtjes. Argh is ze toch wakker geworden. 'Ja Sammie jij ook zo te horen. Lekker geslapen?' 'Hmm jawel, alleen een beetje kort. Jij niet zo volgens mij, weer een nachtmerrie gehad?' 'ja klopt, ik weet alleen niet meer waar hij over ging.' was mijn simpele antwoord.

Hier weer een stukje, hij is niet super lang, maar beter iets dan niets toch? xD