İSTANBULLU

1

Yine çok güzel bir rüyanın içindeydim tam en guzel yerinde.....
Kafamda durmadan çalan bir saat yine sabah olmuştu.Annem gelip beni uyandırmaya çalışıyordu. Hayır anneee daha saat çok erken diye mırıldanıyodum o en masum sesimle, tabi işe yaramadı her zamanki gibi. Ne erkeni kızim saat 2 oldu hadi kalk artık dedi. Ama daha saat 12 ydi annem hep böyle derdi uyanmam için Söylene söylene uyandım. Odamın camından manzaraya baktım. Evimiz deniz kenarında bişeydi, daha doğrusu mükemmel bir yerdi ama gözüm doymuştu bu manzaraya,pek değerini bilmiyodum.elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltı yapmaya iniyodum ki babamın sesini duydum biriyle kavga ediyodu, ne olduğunu anlamak için dahada yaklaştım. Ne demek borç batağındayız eve haciz gelebilir de ne demek diye bağırıyodu. Anladım ki babam yokken işleri yürüten yani babamın ortağı orhan amcamla konuşuyodu. Bunları duyunca cok panikledim,çok şaşırdım ama hicbirşey çaktırmadan kahtaltı yapmaya bahçeye indim. Hala kendime gelememiştim. Her ne kadar vurdum duymaz olsamda bu bu çok kötü bişeydi nasıl önemsemeyeyim.abim ablam kardeşim hiçbirşeyden habersiz kahvaltı yapıyolardı. Anneme baktım,hem korkmuş hemde sinirli bir şekilde annemde bana baktı sanki anlamıştı bu yüzden birşey söylemedi. Beş dakika sonra babam geldi günaydın baba dedim ama duymadı sadece beni değil hicbirşey duymuyordu giderek korkmaya başladım ama sakinliğimi korudum.abim ben sıkıldım bu telefondan bir üst modeli çıktı onu alcam demişti. Ablamda bende yeni makyaj dolabı alıcam kocaman dedi. Benimde isteklerimi dile getirmemi bekliyordu ikiside .Ben konuşmayınca ablam irem sordu ilayda sen niye konuşmuyosun normalde sen herşeye atlarsın dedi bir süre bana baktı. Bende hiiiiç öyle daha uykumdan uyanamadım galiba dedim. Abimle ablam birbirine baktılar sonra aynı anda bana. Bende ikisininde aynı anda bana baktığını görünce kafamı başka yöne doğru çevirdim. Kahvaltımızı yaptıktan sonra biz kalktık. Annemle babam hala oturuyorlardı. İrem abimin arkasından berk dursanaa diye bağırdı abim yani berk, bak canım kardeşim sana bin defa söyledim ben senin abinim.irem hic dururmu sen benden sadece bir yaş küçüksün canım sana ne abi dicem dedi elini havalı havalı sallarken abim ablamın elini tutu ve hafif çevirdi bak kardeşim bir daha bununla ilgili konuşmicam ben 16 yaşındayım sen 15 kendi ağzınla söyledin bir yaş senden büyüğüm dedi iremde bunu duyunca emredersiniz abicim şimdi elimi bırakırmısınız. Son kelimesini sinirli bi ses tonuyla söyledi, abimde aferin adam oluyosun dedi. Her zamanki kavgaları bende sürekli araya girerdim .sonuçta bende 14 yaşındayım o zaman bende sana abla demicem derdim ama bu sefer sadece onları dinledim. Onlar odalarına çıktı. Bende küçük kardeşim olan kayra yı servisine bindirdim. Sıra annemle babamı dinlemekti. Babam çaresiz bir şekilde anneme bakıyordu. Ben abimlerle uğraşırken babamın son sözünü duydum sadece yapacak birşeyim kalmadı gerisi allaha kalmış dedi. Annem ağlayarak odasına çıktı. İlk defa annemi ağlarken babamıda bu kadar bitkin görmüştüm. Daha sonra kafama dank etti. Bunlar 1 haftadır bu yüzden kavga ediyorlardı nasıl anlamdım ah salak kafam deyip kafama vurdum. Keşke elimden birşey gelse. Odama çıktım ve dolabıma baktım bir sürü giysilerim vardı satsam borçların yarısı kapanirmıydı acaba sonra ablamın kıyafetlerine baktım. Evet dedim şu 50 tl olsa şu 100 tl falan diye kafamda hesap yapıyordum. Daha sonra ne yapıyosun ilayda salakmısın onca borç bunlarla kapanırmı dedim. Umutsuzca sadece bekliyeceğim sadece bekliyeceğim dedim yatağıma geçtim uyuyup uyandığım zaman bunlar geçsin lütfen allahım babam bir yolunu bulup halletsin dedim ve uykuya daldım...