''Masal bana keyk aysana.'' Elif'in dediği sözle birden irkildim. İsmimi yabancılar varken söylememesi için defalarca uyarmama rağmen Yankı'nın yanında söylemesi cidden kötü oldu.
Yankı kısa süre bana baktıktan sonra Elif'i kucağından indirip keklerin olduğu yere giderken peşinden gittim.
''O kimliğe yazılan yeni adım. Kullanmıyorum lütfen kimseye bahsetme.''
''Tamam Masal.''
''Bana Masal deme.''
''Ne diyeyim ki? Adını söylemek istemezsen saygı duyarım ama öğrendiğim halde neden söyleyemiyorum anlamıyorum?''
Ne cevap versem diye düşünürken o gitti. Haklıydı. Adını saklayan aptalın tekiyim. Ben bile kendimi anlamıyordum ondan beni anlamasını bekleyemezdim. Bazen Masal adını kullanarak devam etmek istiyorum. Normale dönmek istiyorum fakat yapamıyorum. Melike bile yaşadığımız olayın etkisinden kurtulmaya başlamışken ben hala her gece çığlık atarak uykumdan uyanıyordum. O günün tek bir anını bile unutamıyorum.
Kafenin kapanmasını ve Elif'in kekini yemesini beklemeden elinden tuttum ve eve doğru koşar adımlarla gittim. Tek istediğim odama kapanmaktı. Melike'nin benim yüzümden katlandığı kabuslar için kendimi cezalandırıp karanlık odamda sonsuza dek ağlamak istiyordum.
-Yankı-
Bu kız neden böyleydi? Ne yaşamıştı? Hayatımda gördüğüm en garip insandı. İlk başta adını sevmediği için söylemiyor diye düşünmüştüm ama bu ihtimal mantıksız gelmeye başladı. Adını neden merak ediyorum bilmiyorum ama kıza Masal dediğimde sanki acı çekiyormuş gibi bakmıştı.
Eve doğru yürürken yine o kızı düşünüyordum. Masal. Bir isim bu kadar yanlış mı seçilir? Ona Masal demek hiç içimden gelmiyordu. Yumurta'ya daha çok uyuyor açıkçası.
Evin kapısını açtım.
''Yankııı sen mi geldin ? Ekmek aldın mı?''
''Evet siz yiyin ben aç değilim.''
Biran önce bilgisayarımı açıp o kızın gerçek adını bulmak istiyordum. Söyleyecek biri çıkar diye umuyorum.
En kolay yol Facebook olur diye Masal'ın Facebook'unu bulmaya çalıştım. Masal'ınkini yakınlardaki arkadaşlardan bulunca adını öğrenmiş gibi sevindim. Profiline tıkladım ve yüklenmesini bekledim. Çıkan şey sadece bir profil fotoğrafıydı. Profili bomboştu bende profil fotoğrafına tıkladım. 389 beğeni görünce biraz garip geldi. Hiç arkadaşı olmayan asosyal biri sanırdım onu. Arkadaşlık isteği yollayıp fotoğrafındaki beğenenlere tıkladım. Birkaç kişinin profiline bakıp okuluna dair bir şey aramaya başladım. Sarı saçlı bir kızın profiline girince fotoğraflarına bakmaya başladım arkadaşlarıyla Starbucks da çekindiği birkaç fotoğrafı geçtikten sonra sınıfta çekilmiş bir fotoğrafını buldum. Ama ne yazık ki yer olarak bir şey belirtmemişti bende yorumlardaki bir kızın profiline girdim. Okuduğu okullara bastım ve okulunu buldum! Ama yinede Masal'ın orda olduğundan emin değildim. Okulun sayfasını beğenenlere girip boş umutlarla gezindim. Masalın geçen gün kafeye gelen arkadaşına benzeyen birini gördüm fotoğraflarda ve doğru tahmindi. Masal bu kızın –Melike- resmini beğenmişti. Tekrar sarışın kıza dönmeden profil fotoğrafıma daha cool ve çekici bir fotoğrafımı koydum ve kıza arkadaşlık isteği attım. Kız anında kabul edince konuşmaya başladık.
-Selaam :D tanışıyor muyuz ?
-Hayır
-Tanışalım o zaman.
-Olur.
Amacım kıza yakın olup Masal'ın gerçek adını öğrenmekti. Bulana kadar bunu insanlara yapmaya devam edecektim. Merakı saygımdan fazlaydı şuan ve bulmak istiyordum. Başına ne gelmiş öğrenmek istiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
isimsiz
Teen FictionGarip bir insan olduğumu düşünmüyorum sadece belli takıntılarım var. Gerçekten aşık olabileceğimi düşünmüyorum çünkü insanlara güvenim yok. Gerçek adımı öğrenmek için hayatıma girmen gerek, Kalbime girmen için, beni takıntılarımla sevmen gerek. -Yu...