7 letters of love. :)

Seventh: I love you or Goodbye?

"Tyler?"

Ang unang sinabi ko paggising ko. Ba't ko sinabi ung pangalan niya paggising ko? Ewan ko rin. Basta pag gising ko siya agad ung hinanap ko. Ano bang meron dun? Pero nanaginip ako. Sa bar ba un? Tapos nagusap kami ni Tyler sa kotse niya tapos.. hinalikan niya ako? Waah. Grabe ung panaginip ko. Pero, ugh. Hindi ko parin makalimutan ung nangyare nun. Ung dahilan ng pagka broken hearted ko. Pumunta na akong CR para maligo. Nagbihis na ako ng uniform tapos bumaba. Medyo late na ako kaya di na ako kakain.

"Anak! San ka ba galing kahapon?"

"Huh?"

"Hilong hilo ka kasing sira ulo ka!"

"Ay talaga?"

"Oo, tungaks. Tapos hinatid ka nung poging lalake. Boyfriend mo daw siya."

"Anong pangalan?"

"Tyler daw! Yii, may boyfriend ka pala hindi ko alam. Sipain kita dyan eh!"

"H-hindi ko boyfriend un!"

"Sus! Hindi raw. Eh hinalikan ka nga sa labi nung paalis na siya--" Lumabas na ako ng di pinapatapos si Mama. Edi ibig sabihin totoo ung nangyare kagabi?

Pagkapasok ko dumeretso na ako ng classroom. Ewan ko kung bakit pero tinatamad ako. Ang bigat bigat ng pakiramdam ko. Ang sakit din ng ulo ko. Parang babagsak ako kahit anong oras. Umupo nalang ako agad sa upuan ko. Lalong sumakit ung ulo ko. 

"Huy bes!"

"H-huh?"

"Huy okay ka lang? Kanina pa kita kinakausap di ka nasagot.."

"Ay sor--"

"Both of you! Why are you talking while I'm discussing?!"

"And you, why are you discussing while we're talking!" Pabirong sabi ni Regine

"Aba't-- Get out!"

"Pero ma'am, hindi po ako--"

"Get out! Now!"

"No choice." Tumayo na ako tapos kinuha ung mga gamit ko. Tumingin sakin si Regine. She mouthed sorry. I nod as a sign of 'Okay lang.' Ngumiti naman siya as a sign of thank you. Oha! Nagkakaintindihan kami. Hahahaha. Pero ugh, ansakit talaga ng ulo ko. Damn. Parang onti nalang sasabog na ulo ko. Nasa labas na naman ako kaya dumeretso na ako ng clinic. Grabe ung hangover ko shaks.

'The nurse is out. You can rest in one of those beds. If your case is worse than burned bacon and pancakes. call me in the canteen.'

Okay, ang cute nun. Hahaha. May pancakes pa e, o wala talagang pancakes. Hinallucinate ko lang siguro. Hahaha. After minutes, nagising ako dahil dun sa nurse. Pinainom ng gamot sa sakit ng ulo tapos nagrest nalang. Medyo nawala ung sakit ng ulo ko kaya umalis na ako. Papunta na ako ng classroom ng maalala ko ung letter. Ung seventh letter. Ano kaya laman nung letter?

Pumunta ako dun sa may locker ko. Nilagay ko na ung susi ng locker ko pero di ko muna binuksan. This is it. The moment of truth. Ang last letter ng aking suitor. Ano kaya un? I love you or goodbye? Binuksan ko na ung locker ko. Ten-te-ne-nen! Walang letter. Andaya! Walang letter! Last na nga un e -.-

'Here we go, come with me..

There's a world out there that we should see

Take my hand, close your eyes

With you right here, I'm a rocketeer..

Let's fly~'

Huh? Tawag un ah? /Oo nagpalit na ako ng ringtone.

"Uhm, hello?"

"Hello.." Nagpause siya. "How are you?" Those words.. That voice.. Siya ba talaga yan?

"S-sino to?"

"Tyler.."

"B-bakit?"

"May hindi pa kasi ako nagagawa.."

"Ano y-yun?"

"Seventh letter.." Wait, siya nagbibigay nun?!

"Love yourself. I love you celine. Pero I have to go. So love yourself para hindi ka ganun masaktan. I'm at the airport. Hinihintay lang na tawagin ang sasakyan naming eroplano. Tagal nga e.. haha.. See you soon cel.. Sana buhay pa ako.." Sana buhay? Ano bang meron? "Basta celine.. I love you.." Sabay nagend ung call. Airport? Saang Airport? Ah! Sa Alyssa Nepomuceno Airport. Un lang naman ang airport dito eh. Tumakbo ako sa sakayan ng taxi.

"Kuya! Sa Airport nga po! Pakibilis!" Aba, nakicooperate si Kuya. Ang bilis magpatakbo e. Baka di ako makarating sa airport neto. Baka sa ospital na! Teka, san ba pupunta si Tyler? Saang bansa? Tinawagan ko si Tyler.

"Celine, please. Pinapahirapan mo ako eh.."

"Tyler please tell me, san ka pupunta?"

"I can't tell you.." Sabay may narinig ako sa background noise na ung plane papuntang america ay paalis na. "Bye celine, I gotta go.."

Kailangan ko siyang maabutan. Nakarating agad kami sa airport.

"Ma'am bawal na po kayong pumasok from this point."

"May pupuntahan lang po ako, please!"

"Hindi po pwede Ma'am.."

"Please kuya!"

"Hindi po talaga pwede. Rules po iyon. Next po."

"Kuya, wait! Nakaalis na po ba ung flight papuntang amerika?"

"Opo ma'am. Kanikanina lang po."

Gumuho na ang pag-asa ko. Wala na.. Wala na si Tyler. Pano na ako?

Is this the end of our lovestory?