7 letters of love. :)

Epilogue

After 4 years passed, hinintay ko si Tyler. Sinearch ko kung kelan ang mga flight ng Australia to manila. Kada kita ko nun pumupunta ako ng Airport. Tinitignan ko kung nandun siya. Kung dumating na ba siya. Pero wala. Pero hindi ako nawalan ng pagasa. Nakakita ulit ako ng date kung kelan ung flight na ganun. Agad akong pumunta. After I got there I smiled and cried at the same time. Then this day came..

"May these two find happiness in their union. May they live faithfully together, executing the vows they have made between them, and may they ever remain compassionate and encouraging, that their years may be rich with the joys of life, and their days be long upon the Earth."

Ngumiti ako. Masaya ako eh. Very very happy. Natutuwa kasi ako sa mga nangyayare ngayon.

 "I now pronounce you husband and wife. You may kiss the bride." Then..

They kissed.

We all standed and congratulate them. Tapos binato na nung bride ung flower. I caught it. She smiled at me. A sweet and happy smile. I gave her one too. Akala niyo kami ni Tyler ang ikinasal noh? Akala ko rin eh. Pero nung nakita ko siya sa airport nun nilapitan ko siya at niyakap..

*Flashback*

"You came back.."

"Of'course. Sabi ko naman sayo diba.. See you soon. Haha."

"I'm so happy, I thought I'll never see you again.." Sabay humigpit ung yakap niya. His touch, his smell, his warmth. Oh god I miss him so much!

"Tyler!" Boses ng babae na nanggagaling sa gilid naming dalawa. Tumingin kaming dalawa kung saan nanggagaling ang boses na un. Bumitaw si Tyler sa pagkakayakap niya sa akin.

"Camille!" Tapos kinuha niya ung luggage na buhat nung camille. "Ba't antagal mo?"

"Ang tagal nung luggage e. Sino siya?" Tanong niya habang nakangiti.

"Uhm, siya si Celine. Celine, Camille."

"Oh, hi! So you're Celine? Lagi kang kinukwento ni Tyler. MInsan nga pagka natutulog siya nags-sleeptalk siya tapos pangalan mo ang sinasabi. Hahaha. Nakakaselos nga e.. Pero tama siya, you're really beautiful. More beautiful than me.. Nga pala, I'm Camille Suarez. wife of Tyler." Tapos nagsmile siya. Ah, wife. Wait, what?! Tumingin ako kay Tyler. He hardly gave me a smile. Akala ko ba mahal niya ako?

"Uhm, Camille hanapin mo na ung susundo sa atin. Sunod nalang ako." Tumango nalang si Camille nagwave muna siya sakin bago umalis. Tumingin sa akin si Tyler. Hinawakan niya ung mukha ko. Hinalikan niya ako sa noo. "This is because I had a crush on you." Tapos sa ilong "Because I liked you." At sa bibig. Katulad nung dati. A passionate kiss. Saglit lang pero sapat na para patibukin ng mabilis ang puso ko. "And this, is because.. I love you. And don't forget that. But I can't.. I'm married.. Sorry.. Bye.." Umalis na siya. He leaved me there, just stuttering..

*End of flashback*

Ngayon, nasa airport ako. Papuntang paris. Susunod sa magulang ko. Andun sila eh. Ayokong maiwan dito. Wala naman akong kasama. Magiisa nanaman ako. Kaya mas better kung susunod ako. Pumunta ako sa wishing fountain.

"Sana maging masaya ako." I threw the coin. Bigla akong may nakitang letter sa gilid ng fountain.

'To my soulmate'

Kukunin ko na sana iyon pero nilipad. Hinabol ko ung papel. Ewan ko ba, may nagsasabi sakin na kuhain ko un.

*BOOOOOOOOOOOOOOOOOOGSH*

"Aww.." Sabay hawak sa braso ko.

"Miss, are you alright?" Sabay pinulot niya ung letter. "Haha. Ikaw pala ang nagbasa ng letter ko.. Hello soulmate." Nagsmile siya sakin. Mukhang magkakalovelife nanaman ako..

..ng dahil sa sulat. :)

--END--

Authors note: Woot! It's finished! Wahahaha. May book 2 to. Pero di tungkol kay Celine. Kay Tyler at Camille. Di ko pa sure pero sana! Magkaron. Hahahaha. Basta mainspired ako sa mga reads niyo okay na. Si Camille nasa gilid! Kaway kaway mga bebs! Dedicated kay Kandierome. Kasi, wala lang. Wahahaahahahhha