KORİDOR #WATTYS2015

Koridor 2. Bölüm "Çünkü daha yeni başlıyoruz."

Beni ayağıyla dürterek biraz eğlenelim demişti. Bu sözü tüylerimin diken diken olmasına sebep olurken, içimi saran korku daha da büyüyordu. Nasıl bir psikopatın eline düştüm bende anlam veremiyordum. Merak ettiğimse neden beni kaçırmıştı? O telefonda konuştuğu kişi kimdi? Ve benden ne istiyorlardı?

Ses vermedim ve hareket dahi etmedim. Bir anda arkama doğru bağlı olan kolumun üzerinde yanma acısı hissedince bastım çığlığı, benim canım tatlıdır en ufak bir acıya gelemem. Çığlık atmam zorbanın hoşuna gitmiş olacakki kuvvetli bir kahkaha patlattı.
"Seninde canın ne tatlıymış, sadece sigara bastığım halde bu kadar bağırıyorsan seninle işimiz var ufaklık."
Artık kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlamıştı. Korku tüm bedenimi esir almıştı. Titriyordum ve bunu durduramıyordum.
"N-ne demek s-seninle i-işimiz var?"
Kelimeler ağzımdan zar zor dökülüyordu. Nefes almayı bile unutmuştum nerdeyse. Hızlı ve kontrolsüz nefes alışlarım göğüs kafesimi patlatacak derecede şiddetliydi.
Hâla yerde hareketsiz bir şekilde yatarken beni yanan kolumdan tutup duvara yasladı. Sonra etrafına bakıp ileride duran sandalyeyi alıp beni üstüne oturttu. İki elini omuzlarıma dayayıp yüzüme doğru yaklaşarak,
"Sen bu yaşadıklarını birşey mi sanıyorsun?"
Cevap vermedim çünkü hâla titriyordum ve konuşmaya mecalim yoktu. Yüzü ciddileşti kasıntılı bir hale büründü.
"Bence bu korkunu daha sonraya sakla ufaklık, çünkü daha yeni başlıyoruz."
Sesindeki soğukluk, kararlılık ve acımasızlık içime kadar işlemişti. Hergünü sıradan olan bir kız için bu olanlar çok fazlaydı. Gözümden dökülen damlalar adeta bir sel gibi durmaksızın akıyordu. O ise karşımda acımasız bir şekilde gülüyordu.

Telefonu çalınca ciddileşip elini cebine attı. Ekrana baktığında yüzünü buruşturmuştu. Telefonu istemeyerekte olsa açtı.
"Ne var lan?"
Arayan kimse bizim zorbanın nefretini fazlasıyla kazanmıştı.
"Ben sana beni bir daha arama demedim mi orospu? Herşey yaşandı bitti, sikilmiş götün davası olmaz derler bilir misin? Arama beni yoksa seni sikerek öldürürüm."
Direk telefonu kapattı. Çok hiddetliydi ve ağzı da oldukça bozuktu. Serserinin tekiydi işte. Anca küfürler savurup ahkam kesmeyi bilir, insanlıktan ne anlar böyleleri. Tüm nefretimle gözlerinin içine baktım.
"Sen pisliğin tekisin!"
Alaycı bir tavırla gülmüştü.
"Aksini iddia eden olmadı güzelim."
O az önce bana güzelim mi demişti? Benimle konuşurken genelde ufaklık kelimesinden başka birşey kullanmazdı.
"Beni neden kaçırdın? Ne istiyorsun? Para mı? Eğer öyleyse babam fazlasını verir. Bırak beni!"
"Kızım sen hiç susmaz mısın? O ufacık boyunla benim işlerime burnunu sokma. Eğer canının yanmasını istemiyorsan uslu dur diyeceğim ama öyle bi seçeneğin yok. Senin canını burda her türlü yakacağım, hemde inan bana büyük bir zevkle!"

Şeker küplerim, yeni bölümü yazmak istedim içimden geldiği gibi yazdım ve paylaştım umarım beğenirsiniz. Bol bol beğeni ve yorum görmek istiyorum. Seviliyorsunuz.