Kung Ako Ba Sya ?

Chapter 7

Hello sa mga Readers :) sorry sa slow update :(
Nablanko utak ko ee.. Tsaka madalang ako tablan ng sipag... Bahagian nyo nga ako nyan hahahaha jk. lang :))
Basta enjoy lang sa pagbabasa :) alam kong pangit to kaya konti lang ang magbabalak basahin to :)
Okay lang atleast may ibang nagbabasa.
Kung sinisipag kayong ilagay sa library nyo okay lang din :)

Pasensya na din kung madami laging "FLASHBACK" jan :)
Basta enjoy :) tsaka dun sa mga silent readers ? Kaway kaway naman jan. Kahit vote nlng po okay lang :)
Salamat :*
--PandaDEMARIA ❤

Alex POV
Sobrang sakit pala masaktan lalo na pag yung mga taong mahal na mahal mo ang nakasakit sayo. Ganto pala nararamdaman ng mga taong nasaktan at napaglaruan ko.
Hindi naman ako ganto dati, masayahin ako dati... Wala na akong hihilingin pa sa kumpleto at masayang pamilya. Kaso nagbago ang lahat nung nagsimulang makilala ang business nila mama at papa.

"Flashback"
"Hon, nag suggest si Mrs. Ramirez. Bakit daw hindi natin gawing business yung mga niluluto ko. Natikman kasi ng asawa nya. Masarap daw, tamang tama ang lasa. Parang chief daw ang nagluto. Pagkekwento ni mama kay papa.
"Ganun ba hon ? Oo nga naman bakit hindi nga natin subukan ? Dati ko na ting sinasabi sayo na masarap ang luto mo. At alam kong papatok sa panlasa ng mga tao. Lalo na kung sa mga turista.
Pagsasang ayon ni papa kay mama."

Totoo masarap talaga magluto si mama. Chief Aquino nga tawag ko kay mama nung bata pa ako. Favorite kong lutuin nya yung adobo,kare kare, tsaka yung specialty nya na chicken curry. Tuwang tuwa ako noon pag yung mga specialty nya ang mga niluluto nya samin ni papa, yung bang mawawala stress at pagod ko galing school at ni papa galing sa trabaho nya.

Namimiss ko na sila mama at papa. Lalo na si mama, yung mga luto nya at pag aasikaso nya samin ni papa.
Akala ko magiging masaya ako pag natupad na ang business nila pero hindi pala.

Dun na nagsimula yung pagiging busy ni pala sa company at pagiging workaholic ni mama.

Nakaka lungkot pala mag isa. Yung walang gustong mag alaga sayo kasi busy sila.
Lagi nalang nilang sinasabi
"Para to sa future mo"
Haaaayss sila ba ang magiging asawa ko ? Kung para sa future ko ? Ako ang magtatrabaho nun. Ako ang magpapakahirap hindi sila.
Hindi manlang nila iniisip na may anak sila. Kelangan ko sila, kelangan ko ng pag aalaga ng nanay at pagprotekta ng tatay.
Pero wala sa maid nila inaasa yung mga bagay na dapat sila ang gumagawa.

Kaya nagkaganto nako. Pati sarili ko pinabayaan ko na. Tapos magagalit sila kung bakit ako nagkaka ganto ? Sila may kasalanan nito. Hindi ako mahalaga sakanila. Hindi nila talaga ako mahal. Mas mahal nila yung bwisit na business na yan.

Okaya pa nga yung mga kaibigan ko. Hindi ko sila kadugo. Pero kung protektahan at alagaan nila ako daig pa kapatid nila ako.
Masarap siguro kung may kapatid ako ee.. Atleast may kasama ako. Hindi loner sa bahay, naturingang malaki bahay namin malungkot naman ako.
Mas okay pa nung simple palang buhay namin. Masaya at kumpletong sabay sabay kakain araw araw. Yung mamamasyal tuwing weekend o bakasyon.

Madami ako namimiss kila mama at papa na hindi na nila nagagawa sakin. Uuwi lang sila pag matutulog. Tapos aalis nalang ulit kinabukasan.
Hindi ko na sila nakaka usap. Kahit naman kasabay ko sila kumain parang wala lang ako sakanila. Kung hindi si mama may kausap sa phone si papa naman.

Kahit subukab ko man sila kausapin. Lagi nilang sinasabi na BUSY ! BUSY ! BUSY ! sila !
Magreklamo man ako wala na akong magagawa.
Kung hindi magagalit si mama si papa
"Malaki ka na para gawin pa natin yan ! Tsaka hindi mo ba naiisip na busy kami ng mama mo sa kinabukasan mo ?

"Yun na nga ee hindi nako bata para gawin yun. Sana nga bata nlng ako. Kaya naging ganto na ako kasi pinabayaan nyo na akong mamuhayag isa. Kaya wag na kayong magtataka baka isang araw mawala nlng ako sainyo. Masyado nyo kasi akong sinanay na nandyan kayo lagi sa tabi ko. Aalagaan at poprotektahan ako ! Pero wala ! Wala na pala ! Ni hindi nyo na alam kung ano ba yung mga nangyayari sakin ? Ni hindi nyo manlang ako kinakamusta na kung masaya ba ako ?
Mas inuuna nyo kasi yung business nyo. Sana kaya nyong i-balance yung time nyo sa businesa nyo at sa akin na ANAK nyo !

Eto na ata yung worst na nangyari sa buhay ko ang makasagutan ko sila mama at papa.
Lahat ng galit at tampo ko sakanila nailabas ko. Akala ko pahmg nailabas ko gagaan pakiramdam ko pero mas lalong nadagdagan.
Hindi ko alan kung bakit nakayang kong sagut sagutin sila.
Hindi ko alam kung bakit ganto nako ?
Saan pa ako kukuha ng lakas ng loob para ipagpatuloy ko pa yung buhay ko kung nasira na ?