Kargaşa

41 4 6
                                    

Çok ara verdiğimin farkındayım ve kendimi affetirmek için uzun bir bölüm yazdım . Vote'larınızı bekliyorum. Hope you like it 😉.

Kai
Pencereden giren güneş ışığının sıcaklığı ile uyandım ,acayip bir şekilde başım ağrıyordu bunun nedeninin Vanessa ile konuştuktan sonra içtiğim içki olduğunu düşünüyorum. Ayağa kalkmaya çalıştım ama sırtımda ağrıyordu , bunun nedeni apaçık ortadaydı kanapemiz fazla sert . Herşeyde rağmen kalktım ve aspirin almak için lavaboya gittim ,eczane dolabını açtım ve aspirin kalmadığını fark ettim . Derin bir nefes alıp "şansa bak (!)" dedim . Ama araba kullanacak halde değildim ,Vanessa evde değildi olsaydı bile onunla konuşmayı düşünmüyordum. Aklıma gelen en mantıklı şeyi yaptım Jenny'yi aradım "Alo bana aspirin getirebilir misin ?" İçini çektiğini duydum "Kai şu anda çalışıyorum ve senin özel hizmetçin değilim ." acaba niye bu kadar sert davranıyordu "haklısın tek başıma burda ölümü beklerim" dedim .Bunu söylerken onu güldürmeyi ummuştum ,ama işe yaramadığı belliydi ."Senin saçmalıklarına zamanım yok ,bana yalan söyledin ,beni karının randevularından başka bir nedenle arama !" Ona cevap veremeden suratıma kapattı .Yalan söyledin derken neyi kastettiğini anlamadım ,oysa ona karşı hep dürüst olmuştum ...
Kapının açıldığını duydum saatte göz attım 3'ü geçmişti .Gelen Vanessa'idi. Soğuk bir şekilde "nerdeydin ? Anna 'yı aradım 12 de işinizin bittiğini ve ayrıldığınızı söyledi !"  Yüzünde kurnaz bir gülümseme belirdi "sırf sen onunla yatıyorsun diye piskoloğa gitmemi bırakacağımı zannetmiyordun değil mi ?" "Ne?!?" Gülümsemesi silindi "yataktaki performansını bilemem ama çok iyi bir piskolog ve profesyonel şekilde davranmayı biliyor ayrıca onunla konuştuktan sonra kendimi hep daha iyi ,hafiflemiş hissediyorum." Şok olmuştum ,ne diyeceğimi bilemediğim için salona gidip televizyonu açtım . Vanessa'nın bana sinirlenmesini ve bağırmasını bekliyordum ama tepki vermedi...
Vanessa geri geldiğinden beri Jennyfer ile buluşmamıştım ve bana söylediği son sözler hala aklımdaydı acaba "bana yalan söyledin " derken neyi kastediyordu ? 3 gündür onu saat başı arıyordum ama cevap verdiği yoktu, "onunla olayları temize çekmem gerekiyor "diye düşündüm ve iş yerine doğru yola çıktım ,arabada işlerin Vanessa'yla buluşmasıyla  ilgili olup olmadığını düşündüm ama Vanessa ona ne demiş olabilirdi ki .Düşüncelerime öyle bir dalmışım ki ışığın yeşile geçtiğini fark etmedim bile ama arkadakilerin fark ettiği korna seslerinden belliydi . Kabineye geldiğimde Jenny gitmişti bile tacda en azından asistanı öyle diyordu. Arabama geri gittim ,biner binmez kendimi tutamadım ve "Lanet olsun!"diye bağırdım ,kafayı yemiş gibiydim kırmaya vurup duruyordum ama kendi kendime "insanlar sana bakıyor Kai "dedim ve sakinleşmeye çalıştım. Eve geldiğimde Vanessa sakin bir şekilde televizyon seyrediyordu buraya yerleştiğimizden beri onu bu kadar sakin bir şekilde görmemiştim ,bunu normalde iyi bir şey olması gerektiğini biliyorum ama olaylarda bir terslik varmış gibi hissediyordum .ve haklıymıştım ertesi sabah kalktığımda Vanessa ağlıyordu ,her ne kadar saçma bir cevap vereceğini bilsem de ona bakıp "neyin var ?"dedim . Ağlayacak bana "geri gelecek ,beni almaya gelecek ."dedi . İçimden "keşke sormasaydım " dedim.Ama dışımdan sadece "Vanessa lütfen yine başlama ." demekle yetindim . Ama artık ona karşı iyi davranmaya karar verdim ,Jenny ile olanlar sadece üzüntüden yaptığım bir hataydı ,ben Vanessa 'yı seviyorum ve onunla evliyim ,akıl sağlığı dengesizleşti diye ondan umudu kesemem ...
Akşam yemekte Vanessa'dan özür dilemeye karar verdim ama şimdilik ortalıkta yoktu yani ona süpriz romantik bir akşam yemeği hazırlamak için tam zamanıydı. Saat sekiz buçuk olmuştu ama Vanessa ortalıkta yoktu onu arıyacaktım ama arasinden bir şeyler hazırladığımı anlar diye ona mesaj atmaya karar verdim "Vanessa nerde kaldın?" 2 saniye geçmeden cevap verdi "geliyom" Vanessa öğretmenlik dersleri alıyordu ve geliyorum'u geliyom tarzından şeylere hep tercih ederdi ,biraz garip gelsede üstünde durmadım çünkü yapmam gereken bir kaç şey daha vardı . Saat dokuzda eve geldi ona "sekiz buçukta geliyorum dedin ve yarım saat geçti " dedim ,Vanessa bana soru soran bir yüz ifadesiyle "neyden bahsediyorsun?" "Sana attığım mesajdan " Vanessa yine sorgulayan bir ifadeyle "ne? Telefonumu sabah otobüste çalındı "dedi . İçimden" telefonu çalan kişi niye cevap verme gereği duydu acaba ?" Diye düşündüm ama bundan Vanessa'ya bahsetmedim çünkü yine hedeflediği ve takip edildiği konusunda çılgın şeyler söylemeye başlardı ve bununla hiç uğraşmamazdım." Boş ver canım ,sana kendimi affetmemeli için bir şeyler hazırladım ,beni affetmen için yeterli olmayacağını biliyorum ama bu da bir başlangıç .".Normalde mesajla ilgili bir sürü çılgın soru sormaya başlardı ama onunda kafası başka yerdeydi ve dürüst olmak gerekirse bir sürü soru sormaması işime geliyordu çünkü bu soruların cevabını ben de bilmiyordum. Yaklaşık bir dk boyunca ayakta dikildikten sonra masaya geçtik . Mum'ları görünce Vanessa'nın yüzü aydınlandı ama bunu belli etmek istemediği ortadaydı çünkü 2sn sonra tekar sonurtamaya başladı . Ona bakıp "hoşuna gitti mi ?" diye sordum ,beni duymamıştı herhalde çünkü cevap vermiyor ,kafası gerçekten farklı bir yerdeydi "Vanessa ?" "Ne ? Ha evet eline sağlık ." "Iyi misin ?" "Evet ,evet barışmak istemen çok hoş ." bunu gerçekten düşünüp düşünmediğini anlayamıyordum "teşekkür ederim ,hayatlarımın farkına vardım ,sevdiğim tek kadın sensin .Umarım bir gün beni affedebilirsin ." Vanessa biraz duraksadı ve " seni hala seviyorum sadece (derin bir nefes aldı ) anlamıyorum niye ?" dedi. Cesaretimi topladım ve ona hisslerini açıkladım. Bana baktı "seni affediyorum Kai ama sana güvenmem biraz zaman alacak " bu da bir başlangıç diye düşündüm "anlıyorum ,peki odaya geri gelmemi kabul ediyor musun ?" "Hmm önce tek bir sorum olucak ." "Peki " "burda yaptınız mı?" "Hayır sadece onun evinde ." cevabımın ona acı verdiği belliydi ama sadece başını eğip "dürüstlüğün için teşekkür ederim ve evet odaya geri gelebilirsin ." Cevabından memnundum ama aramızda bir tedirginlik oluşmuştu tatlıyla ortamı geçirtmeye çalıştım "desert my leydi ?" Yüzünde bir gülümseme belirdi "off cours my Prince" ikimizde kahkahalarla gülmeye başladık yaklaşık 5 dk boyunca durmadan güldük ve tatlımızı yedik ...

Ertesi sabah uyandığımda yanımda Jenny vardı oysa gece Vanessa'nın yanına yarığına yemin edebilirsin ona niye burda olduğunu evime nasıl girdiğini sordum ama hareket etmiyordu yorganın altında öylece duruyordu ,onu sallamaya başladım ama tepkisi yoktu yorganın kırmızılaştığını fark ettim ,paniklerini bir şekilde yorganı çektim ve kırmızının kesilmiş boyundan akan kan olduğunu fark ettim ."Kai ,kai! Uyan artık işe geç kalıcaksın saat 9 olmuş !" sadece bir rüya olduğunu fark edince rahatladım "ne ? Ama alarmım 7:45 e ayarlıydı neyse uyandırdığın teşekkür ederim şimdi hazırlanmam gerekiyor." Vanessa bana gülümsedi ve "hızlı ol uykucu ,bu akşam eve geldiğinde konuşmamız gereken önemli bir konu var."...
Ofiste toplantım başlamıştı ama sanki sesleri dıymuyordum içimdeki his hani küçük okula gittiğimizde insanalara karşı nefret ve okuldan tiksinme hissinin karışımı ve bunun üstümüze çöktürdüğü ağırlık gibiydi ,grip olan bu bana burda hiç olmamıştı .Konsantre olmaya çalışıyordum ama bir türlü olmuyordu .Aklıma kötü bir his doğmuştu sanki ben burdayken Vanessa'ya bir şey olacakmış gibi .Daha fazla dayanamadım izin alıp eve gittim ,kapı açıktı bu çok garipti çünkü buraya yerleştiğimizden beri Vanessa paranoyaklaşmıştı ve kapıları sürekli kilitliyordu. İçeri girdim her ter dağıtılmıştı bütin eşyalarımız yerdeydi ,yukarı kattan bir ses duydum ve "Vanessa " diye bağırdım ama tepki gelmedi . Yukarı çıktım ama tek gördüğüm odamızın penceresinden atlayan siyah bir gölgeydi "Harika soyulduk!" dedim . Ve her şeyden önce Vanessa'yı aramaya karar verdim . Cevap gelmiyordu "ben malmıyım?" diye sordum kendi kendime yeni telefon almaya gidecekti doğruya telefonu çalınmıştı diye düşünürken telefonum titredi ,Vanessa'nın eski telefonundan bir mesajde her ne kadar garip olsada mesajı açtım "sen mal değilsin merak etme ..." Yazıyordu hemen etrafıma baktım biri beni mi dinliyordu ? Başımı salladım ve kendime "sakin ol sadece tesadüf " dedim ,biiiiip yeni bir mesaj "öyle mi acaba? 😏 " Sağkin ol delinin biri sana şaka yapıyor diye düşündüm . Vanessa için karakolda olduğumu söyleyen bir not astım kapıya ...
Polislere soygunun yanında Vanessa'nın eski telefonundan gelen mesajlardan da bahsetmeye karar verdim ...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 21, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ölüme muhtaçHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin