I am what I am...

Part8"τσακομοι και κλαμματα"

Σικονομαι με δίσκολια και κάνω ένα μπανακιιιι . Πήγενω στην ντουλάπα μου και ψάχνω κάτι να βάλω . Θέλω να είμαι πολυ όμορφη . Γιατι κάθε εμφάνιση μου ειναι σημαντική . Βρίσκω τα ρούχα μου και φτιάχνω τα μαλλια μου . Βάζω τα ρούχα και βαφομαι . Κατεβενω κάτω και περνώ ένα τσάντακι που πήγενει με τα ρούχα. Κάθομαι στον καναπε και περνώ τηλέφωνο τον Ervis ...

"Παρακαλώ ?"

"Έλα εγω είμαι.."

"Έλα ρε τι κανεις?"

"Καλα είμαι εσυ έχεις ΞΕΚΟΙΝΙΣΕΙ ?"

"Όχι σε 5 λεπτα θα πάω . Αν και ο mike θα εχει παει ειδι γιατι μιλήσαμε πριν απο πέντε λεπτα και μου ειπε οτι είναι στο αυτόκηνιτο."

"Οκκκκ... Θα παω και εγω σε κάνα 10' "

"ΟΚΚ κλήνω...." Δεν θέλω να πάω τώρα ... Κάθομαι λίγο και παίζω με το κηνιτο μου . Μολης χανω τρεις φωρες φτιάχνω την τσαντουλα μου και πήγενω στο αμάξι μου . Θα πάρω την μαύρη μου μπεμβε .. Μπενω μεσα και σε δέκα λεπτα ειμουν στο κλαμπακι που είχαμε πει . Παρκέρνω και βγενω εξω καθος πολλα βλέμματα με καρφωναν... Ανέβενω κάτι σκαλιά και φτάνω στην είσοδο . Εκει εχει δυο bodybuilderαδες...

"Καλησπέρα σας...."μου λένε και εγω γνεφω καταφατικά ...

"Ποσο ειναι η είσοδος ?"

"Πέντε ευρο και ένα μαρτινι ..."

"Οκ.." Λέω και δίνω το ποσο .. Κανουν στην άκρη και περνάω . Το κλαμπ ήταν σχεδόν γεμάτο . Ολοι χορεβαν στο ρυθμό της μουσικής . Και αρκετοί είχαν γειρισει για να με κοιτάξουν . Εντοπίζω τον Eric τον louk και γενεικα όλη την παρέα σε ένα τραπέζι VIP . Εκει ήταν και ο ακατανομαστος .. Ο mike με είδε προτος .. Κάτι ειπε και στους άλλους και γύρισαν να με κοιτάξουν . Εσπρωξα μερικούς μέχρι που έφτασα στο τραπέζι μας. Ο mike με αγγαλιασε και μου έδωσε ένα ελαφρί φιλακι ... Τους αγγαλιασα όλους . Και όλοι μου έλεγαν κοπλιμεντα του τιπου.. 'Πανέμορφη' 'η καλύτερη ' 'θα καψεις καρδιές απόψε' και τετεια ... Τους αγγαλιασα όλους εκτός απο τον Dilan φυσικά .. Εκατσα στο καναπεδακι και ακριβός μπροστά μου ο Dilan.

"Τι κανεις πανέμορφη ?" με ροταει ο Eric και του χαμογέλαω..

"Καλα μωρε... Τρέχαματα.. Τα δικά σας πιτε αμου..."

"Όλα κομπλε μωρε..." Μου απαντάει

"Χερωμαι... Αλλα καλύτερα να πιω τπτ γιατι ..." Κάνω νωιμα στο γκαρσονι και με πλησιάζει...

"Τι θα θέλατε ?"

"Μια βότκα πορτοκαλί..."

"Μάλιστα.."λέει και απομακρινετε ... Σιζιταγαμε όλοι μεταξύ μας εκτός φυσικά απο το #alisondilan απλα κάμοια φώρα τα βλέμματα μας σιναντιοντιοντουσαν... Σε κάποια φάση είχαμε μείνει μόνοι μας στο τράπεζι καθος οι υπόλοιποι είχαν παει για ψάρεμα όπος το αποκαλουσαν... Αλλα δεν είχα σκοπό να του μιλήσω . Είχα καρφοθει στο κηνιτο μου και έβλεπα ενήμεροσεις ... Εκει που ειμουν αποριμμενη ακούω αυτήν την σπάστικο του φωνη..

"Δεν μου μηλας έτσι? απλά είσαι καλα ?"

"Όχι "του απανταω μόνολεκτικα ...

"Και εγω που είθελα να μηλισουμε ..."

"Κακός το είθελες...."

"Γιατι μου μηλας έτσι συνέχεια... Δεν θυμάμαι να έχω ΣΚΟΤΟΣΕΙ κάποιων.."

"Ούτε εγω θυμάμαι να σε ρωτισα ποτε..."

"Καλα οκ... Εσυ δεν παίζεσε... Δεν ειναι ωραίο αυτο που κανεις..."

"Σου ξανα λέω οτι δεν σε ρωτισα... Και στο κάτω κατο είμαι καλα... Πολυ καλα .. Αυτο το ρωτήσεις αυτο σου απαντώ.. Και έχεις κατα λάβει οτι δεν σε πάω βουλοσε το τότε και μην μου ξανα μηλισεις... " του λέω και πραγματικα το ευχαριστιθικα . Σηκοθικε και έφυγε..
Δεν έφυγε τέλειος γιατι δεν πειρε τα τσιγάρα του και το μπουφάν .. Αλλα ΟΚΚ..καθόμουν μόνη μου μέχρι να έρθουν τα αγόρια...

"Που ειναι ο Dilan ?" με ροταει ο Eric

"Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει... "

"Πάλι τσακοθεικατε ρε ?" με ξανα ρωτάει...

"ΝΑΙΙΙ βασικά απλα δεν το συμπαθώ και είθελα να του το πω μια και καλη.."

"Ρεε ειναι φίλος μας όμως ... Μην είσαι τόσο εγωηστρια..."λέει ο Ervis...

"Ποτε έγεινε φίλος μας? και ακόμα και αν αυτο ισχύει δεν με ενδιαφέρει ... "

"Πάντα έτσι έκανες όμως... Ξέρεις μπορεί και αυτος να μην σε συμπαθει και απλα να κανει υπομονή... Και σε αυτήν την περίπτωση που ειναι και σωστή ... Γίνεσε ρεζίλι και δείχνεις ποσο ανοριμη είσαι..."

"Ααα ναι άμα δεν θες να με κανεις παρέα πες το ... "

"Δεν θελω.... Είσαι εγωηστρια .. Και εγωηστες σε μια παρέα δεν χωράνε ... "Μου λέει και νιώθω πολυ θλίψη . Περνώ το τσάντακι μου και φεύγω . Ο mike προσπάθεισε να με σταματήσει αλλα τραβήχτηκα και έφυγα... Δεν είθελα να μήλισω σε κανέναν .. Είθελα να ανοίξει η γη και να με καταπίει... Είχα φάει Χ μεγαλύτερο απο το κεφάλι μου ... Και αυτο δεν το άντεχα.. Ήταν απο τον κολλητό μου . Δεν λέω οτι δεν είχε δικέο . Γιατι μαλακια θα πω. Απλα ήταν η αλήθεια... Και η αλήθεια πονάει μερικές φωρες. Έκανα σαν μωρο και συμπεριφέροντας έτσι χανω τους φίλους μου . Και γενεικα όσους αγαπω . Είμαι εγωηστρια και δεν κάνω κάτι άλλο απο το να κοιτάω τον εαυτούλη μου ... Μπεικα στο αυτόκηνιτο και ξεκίνησα για το σπίτι . Ενώ στην διαδρομή τα δάκρυα έτρεχαν βροχή και δεν έβλεπα καλα καλα τον δρόμο. Μπεικα σο σπίτι και πέταξα την τσάντα μου κάπου μεσα στο σπίτι . Ανεβικα πάνω και έπεσα με τα μούτρα στο κρεβάτι χορις να σταματισω ούτε στιγμή να κλαίω...