Bir kez daha açsam gözlerimi dünyaya.
Yeniden vâr olsa bu bedenim.
Kucağına alsa annem,minnacık vûcudumu.
Şefkat dolu bakışlarıyla sarsa ömrümü..
Öpse babam varla yok olan yanaklarımdan.
İnsanlarin bana olan bakislari,sevgileri hep ayni kalsa hiç değişmese...
Büyüdüğüm de,hatalar yaptığım da da aynı merhameti gösterse sevdiklerim.
Babamın bana olan sevgisi,o savunmasiz halime gosterdigi sevkat gibi,kırk yaşina da gelsem ayni kalsa.
Sevgisi,merhameti dolaşsa damarlarimda.
Hayatı birkez daha ögrensem sil baştan...
İlk Babam öğretse Allah'ın vâr olduğunu,bir olduğunu.
Aslinda ondan başka kimsemiz olmadığını...
Ve insanlar bizi ne kadar çok severse sevsin,asla O'nun kadar kimsenin sevemeyeceğini...
Aşk/ın tanımını ilk kez babamın merhamet dolu bakışlarından ögrensem.
Beşeri bir aşkı kendimi unutacak kadar seversem eger,bunun bedelinin iki cihanımı da tüketmek olduğunu anlatsa.
En fazla Allah'ı sevmemi ve sevdiklerimi de O'nun için sevmem gerektiğini öğretse...
Bir kez daha açsam şu yalan dünyaya gözlerimi...
Yaşadığım acıları,sancıları,gözyaşlarını unutup,en masum gülüşümle kalsam gönüllerde...
Ve sadece acıktığım da susadığım da ve annemi göremediğim de aksa gözyaşlarım delice...
Çocuk olsam yeniden ve ben kötülüğün,acının,derdin ne adını nede tadını asla öğrenemesem...
Ne kadar güzel olurdu değil mi...?19/10/2015 **03.03 Pazartesi
❤️فَاطِمَةُ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🌷ALLAH İÇİN SEWMEK🌷
PoetryNeden birbirinize Ahretlik diyorsunuz dede? -Bu dünya muhabbet için çok kısa Cancağzım...