သူေက်ာင္းမတက္တာ ဒီေန႕နဲ႕ဆုိ တစ္ပါတ္တိတိရွိပီ သူမရွိတဲ့ ေဘးထုိင္ခုံကုိပဲ ၾကည့္ေနႏိုင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့ဘဝ~!သူ႕ဖုန္းကုိ ဆက္ေတာ့လဲ ဖုန္းက ဆက္တုိက္ ပိတ္ထားတယ္ အိမ္ဖုန္းက်ေတာ့လဲ မသိ အိမ္သြားဖုိ႕လဲ ဘယ္အိမ္မွန္းမသိ ေက်ာင္းကုိလဲ သူ႕ဖုန္းနံပါတ္နဲ႕ တရုတ္အိမ္ လိပ္စာပဲ ေပးထားတယ္တဲ့ သူက ေက်ာင္းစအပ္ထဲက ၂လ ၃လပဲ တက္မယ္ဆုိပီး ဆုိးလ္က အိမ္လိပ္စာ မေပးထားဘူးတဲ့ သူေက်ာင္းမတက္တဲ့ တစ္ပါတ္က ကြ်န္ေတာ့အတြက္ အရူးတစ္ပုိင္းလုိပါပဲ
'Hunnah~~ Hunnah~~Ooh Sehun!!'
'Aww? Wae?'
'Luhannie Hyungေက်ာင္းမတက္တာ တစ္ပါတ္ရွိေနပီေနာ္ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ? မဟုတ္မွလြဲေရာ ရုိးရုိးတန္းတန္း ေခါင္းကုိက္တာ မဟုတ္ပဲ တစ္ျခားေရာဂါေတြမ်ား…?'
'Yahhh မင္းဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ နမိတ္မရွိဘာမရွိနဲ႕ကြာ အိမ္လိပ္စာသိရင္ ေျပာျပ! မဟုတ္ရင္လဲ ေအးေဆးေန'
'Arratseo mian~~ ငါက စိုးရိမ္လုိ႕ပါကြ ငါလဲ စုံစမ္းေနတာပဲ သိရင္ ေျပာျပမွာေပါ့ကြ ေနပါဦး မင္းက ဘာလုိ႕ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ဆတ္ဆတ္ ထိမခံျဖစ္ေနရတာတုန္း? မသိရင္ Luhannie Hyungက မင္း ရည္းစားက်ေနတာပဲ'
'Arr~ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ Kim Jong In?!! သြားစမ္းကြာ ငါနဲ႕ ေဝးေဝးေန!~~'
'အြန္~~ စတာကုိပဲ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေဟ့ေရာင္?! ဘာလဲ မင္းက ၾကဳိက္ေနတာလား Luhannie Hyungကုိ? Ha ha'
'Yahhh Kim Jong In!!! ငါ ထုိးမွာေနာ္ ေဟ့ေရာင္'
'Aigoo ေၾကာက္လြန္းလုိ႕ ေသေတာ့မွာပဲ Ha Ha Ha~~'
တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့စိတ္ထဲမွာ မီးပန္းေတြ ပြင့္ေနပီ ကြ်န္ေတာ့ရည္းစား? ကြ်န္ေတာ္က ၾကဳိက္ေနတယ္? မဟုတ္ဘူး ကြ်န္ေတာ့ခ်စ္သူ! ကြ်န္ေတာ္က ခ်စ္မိသြားတာပါ
'ကုိယ္မင္းကုိ ခ်စ္မိေနပီ 'Lu'
အဲ့စကားေလး ေျပာခြင့္ေပးပါ ေလာေလာဆယ္ မင္းဘယ္မွာ ဘာေတြ လုပ္ေနလုိ႕ ကုိယ့္ေရွ႕ကုိ မေပၚလာတာလဲကြာ ကုိယ္စိတ္ပူေနတာ မင္းသိရဲ႕လား 'Lu'ရယ္ ဟူးးးး ဒီရက္ေတြမွာ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့ သက္ျပင္းခ်မွဳပါ
